وَ درد
به استخوانِمان رسیده
اما هنوز . . .
خودمان را نباخته ایم
و روزگار را زندگی میکنیم
و هنوز
آنقدر میخندیم که سرمان
از این همه ناخوشی هایی که مجبور به پذیرفتنش کردیم
درد میگیرد
ميدونم زندگي گاهي چقدر بي رحم ميشه
ميدونم به دره بسته خوردن يعني چي
براي كنكوري هاي مظلوم
ميدونم از فرط خستگي بي صدا اشك ريختن يعني چي
ميدونم فشاره عصبي حاصل از درس يعني چي
ميدونم ساعت ها پشت يه ميز نشستن يعني چي
ميدونم استرس اينكه ميرسم يا نميرسم
يادم ميره يا يادم ميمونه يعني چي
فقط ميخوام كه استوار بمونيد
خسته بشيد گريه كنيد حتي يك روز همچي رو رها كنيد
اما به هيچ وجه به كل قيدشو نزنيد
كسي كه راهش درست باشه به خواستش ميرسه
قوله قول
@WWW_BOOK_COM
