زینب مولایی‌راد، مادر کیان پیرفلک:
. به نام خدای رنگین کمان چهارشنبه... چهارشنبه سوری چهارشنبه ای که تو را از من گرفت... چهارشنبه 21قمری، نحس ترین روز بگفته ی قدیمی ها.(۲۵آبام) بگذریم. به توصیه های آقا کیان گوش دهید تا مبدا تکرار شود قصه ی پر غصه مان. در آئین ایران باستان در شامگاه آخرین سه شنبه سال خورشیدی با برافروختن آتش و پریدن از روی آن به استقبال نوروز می روند. مردم در این روز برای دفع بلاو برآورده شدن آرزوهایشان مراسمی برگزار میکنند و ترانه ی سرخی تو از من، زردی من ازتو را می خوانند. کیانم بالنهای آرزویی که شب چهارشنبه به آسمان می فرستادیم، آرزوی مرا اجابت کرد، تو بزرگ ومعروف شدی اما کاش لابلای این آرزو، دانشگاه رفتنت، ازدواجت، بچه دارشدنت، پیرشدنت راهم آرزو میکردم . نمیدانم آرزوی تو چه بود اما آرزوی من بد جور دلم را آتش زد... باشد که این آخرین چهارشنبه‌ی سال پر درد و رنجمان باشد و بعداز آن چشمانمان از شوق پیروزی اشک بریزند جوری که چشمانمان تار شود واشک ها را تند وتند پاک کنیم تا به چشم خود دفع بلا را ببینیم. همه باهم برای رقم زدن سالهای خوب، چهارشنبه سوریِ باستانی‌مان را جشن میگیریم...
