بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم #غدیرخم_از_کتب_اهل_سنت | نشر فضائل امیرالمؤمنین علی(ع)

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم


#غدیرخم_از_کتب_اهل_سنت


#قسمت_دویست_و_پنجاه_و_دوم




#دعا كردن #رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله براى #على عليه السّلام #هنگامى كه او را #براى امر #قضاوت به #يمن اعزام مى كرد


(۲) [صحيح ابن ماجه در باب قضا و داورى ص ۱۶۸] به سند خود، از «ابو بخترى» از حضرت على عليه السّلام روايت مى كند، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله مرا براى داورى به يمن فرستاد. عرض كردم: يا رسول الله! مرا در حالى كه جوانم براى داورى به يمن مى فرستى در صورتى كه از امور قضاوت اطلاعى ندارم (؟! ) پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله دست مباركش را روى سينه من گذاشت و فرمود:
«اللهمّ اهد قلبه و ثبّت لسانه»
؛ پروردگارا؛ دل او را هدايت كن و زبانش را استوار ساز.
على عليه السّلام فرموده است كه از آن دعا، من در قضاوتم بين دو شخص، به هيچ گونه شك و شبهه اى دچار نشدم.
مؤلف گويد: «ابو داود» هم اين حديث را در «صحيح» خود، در «قضاء» در باب كيفيت داورى، «حاكم» در [مستدرك ۳/ ۱۳۵ و ۴/ ۸۸] «نسائى» در
[خصائص ص ۱۱] به هفت طريق، و «امام احمد» در [مسند ۱/ ۸۳ و ۸۸ و ۱۱۱
فضائل پنج تن (ع) در صحاح ششگانه اهل سنت، ج ۳، ص: ۷۷
و ۱۳۶ و ۱۴۹] به دو طريق، و [۱/ ۱۵۶] و «ابو داود طيالسى» در [مسند ۱/ ۱۶ و ۱۹]، «بيهقى» در [سنن ۱۰/ ۸۶] به دو طريق، و «ابو نعيم» در [حلية ۴/ ۳۸۱]، «خطيب بغدادى» در [تاريخ بغداد ۱۲/ ۴۴۳]، «ابن سعد» در [طبقات ۲/ قسم ۲/ ۱۰۰] به دو طريق، و در صفحه ۱۰۱ به يك طريق، «ابن اثير» در [اسد الغابة ۴/ ۲۲] و «متّقى» در [كنز العمال ۶/ ۱۵۸] در اين صفحه مى نويسد: «بيهقى» اين حديث را در «شعب الايمان» آورده است و در [۶/ ۳۰۲] مى نويسد: «ابن حجر» هم اين روايت را نقل نموده است و در [۶/ ۳۹۴] مى نويسد: «ابن سعد»، «ابن ابى شيبه»، «بيهقى» در «الدلائل» و در [۶/ ۳۹۵] مى نويسد: «عدنى»، «مروزى»، «ابو يعلى»، «بيهقى»، «دورقى»، «سعيد بن منصور» و «ابن جرير» حديث مزبور را با توجه به صحت حديث نقل كرده اند و در [۶/ ۳۹۵] بار ديگر حديث را آورده است و مى گويد:
«عدنى»، «ابو يعلى»، «ابن جرير»، «ابن حيّان» و «بيهقى» به نقل آن پرداخته اند و «محب طبرى» هم در [الرياض النضرة ۲/ ۱۹۸] حديث داورى را نقل كرده و اضافه مى كند «اسماعيلى» و «حاكمى» هم آنرا نقل كرده اند.
(۱) [سيوطى در الدّر المنصور] در ذيل تفسير آيه بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ اظهار مى دارد كه «ابو الشيخ» از حضرت على عليه السّلام روايت مى كند، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله سوره برائت را به من داد و مرا به يمن فرستاد.
عرض كردم: يا رسول الله! من جوانى كم سن و سال هستم، اگر از من سؤال كنند نمى دانم در مقام داورى چه پاسخى بدهم و چگونه قضاوت كنم (؟! ) فرمود: چاره اى نيست بايد اين مأموريت را بپذيرى- و يا فرمود من ترا براى اين مأموريت انتخاب كرده ام- عرض كردم: اگر چاره منحصر در آن است كه من اين سمت را بپذيرم، پس اينك عازم يمن مى شوم. فرمود: آرى، با سمتى كه به عهده گرفته اى بسوى يمن عزيمت كن و اطمينان داشته باش كه خداى تعالى زبان تو را از هر گونه اشتباهى نگاه مى دارد و دل تو را به نور هدايت منوّر مى گرداند. سپس اضافه كرد: آرى، بسوى يمن برو و سوره برائت را براى مردم يمن تلاوت كن.
فضائل پنج تن (ع) در صحاح ششگانه اهل سنت، ج ۳، ص: ۷۸





#کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج



کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام
@ya_amiralmomenin110