!فراموشی روز ملی فرش فرش کرمان با وجود همه‌ی استعداد عجیبی که | یاد نوشت / محمد لطیف‌کار
!فراموشی روز ملی فرش
فرش کرمان با وجود همه‌ی استعداد عجیبی که دارد، نمی‌دانم چرا این‌قدر در موضع مظلومیت و بی‌اعتنایی است. چند روز پیش در آستانه روز ملی فرش دستباف اسما پورزنگی‌آبادی خبرنگار کوشای حوزه‌ی میراث فرهنگی گفت‌وگویی با آقای شفیعی‌پور مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های فرش دستباف استان انجام داده که با خواندن آن، دل انسان دل‌سوز و علاقه‌مند به کرمان را به درد می‌آورد.
این کارشناس و فعال حوزه‌ی فرش می‌گوید: «شمار بافندگان کرمان طی یک دهه، از 200 هزار نفر به حدود 60 هزار نفر رسیده و این ریزش، همچنان ادامه دارد... این صنعت آن‌قدر بیمار است که نمی‌توانیم بگوییم صبر کن تا بعدا برایت دارو بیاوریم و نمیر تا بیاییم.. از دولت تسهیلات و پول نمی‌خواهیم؛ فقط مسیر را برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان هموار کند... ».
به‌گمانم به مصداق ضرب‌المثل «در خانه اگر کس است یک حرف بس است»، همین چند جمله‌ی شفیعی‌پور کافی است تا آه از نهادمان برآید و به عمق فاجعه و مظلومیت این صنعت پی ببریم... این مصاحبه در پایگاه خبری فردای کرمان منتشر شده است.
حالا که صحبت از روز ملی فرش دستباف شد، بد نیست به دیگر چالش‌های فرش کرمان این را هم اضافه کنم که این کالای اقتصادی و فرهنگی یک متولی با مرام و پای ثابت ندارد که آستین بالا بزند، و دستکم در چنین ایامی یادی از فعالان این حوزه‌ی مهم هنر و اقتصاد کرمان، اعم از سرمایه‌گذاران و کارگران زحمتکش بکند، و یا مهمتر از آن بگوید ریشه‌ی این بی‌توجهی به فرش کرمان که برای اقتصاد و صادرات استان ظرفیت عظیم و انکار ناپذیری دارد، از کجا سرچشمه می‌گیرد و تا کی قرار است این وضعیت باری بهرجهت، ادامه پیدا بکند؟!
روز ملی فرش، به گمانم فرصتی است که در کرمان باید به این سوالات و ده‌ها پرسش دیگر در باره‌ی فرش بیاندیشیم...
+ عکس‌ها را چند هفته پیش در سفری که به منوجان داشتم از یک کارگاه قالی‌بافی گرفته‌ام. بمانند به یادگار. امروز جمعه بیستم خرداد هزار و چهارصد و یک.
https://www.instagram.com/p/Cen3LW3NhRu/?igshid=MDJmNzVkMjY=
