در امتداد رنج‌هاست که بزرگ می‌شوی و این ابدا اغراق نیست. روح آ | یواشکی دوست دارم
در امتداد رنج‌هاست که بزرگ می‌شوی و این ابدا اغراق نیست. روح آدمی خو گرفته با دشواری‌های هستی و به ارتقا نمی‌اندیشد، مگر این‌که در بن‌بستی عظیم و در دل مشکلاتی لاینحل، گرفتار شده‌باشد و ناگزیر شود به ساختن راهی تازه برای گریز. رنج‌ها غذای روح آدمی‌‌اند و بدان که تا نشکنی و زمین نخوری و به ستوه نیایی، نستوه نخواهی‌شد و برای ادامه‌ات انگیزه و برهان قاطعی نخواهی‌یافت. پشت تمام انسان‌های موفق، جهانی رنجِ زیسته هست و محال است بدون رنج، آدمی به کمال برسد.
