چفیه های نو بر گردنهای کهنه عباس خزلی آرام آرام پروفایل عو | زاگرس خبر
چفیه های نو بر گردنهای کهنه
عباس خزلی آرام آرام پروفایل عوض کرده اند، ته ریشی مردد میان بلندی و سه تیغگی، مرددتر از مرامشان بر صورتشان زبر شده است، از گوگل راه و مسیر نماز جمعه را یافته اند، گاه حتی چفیه ای تا نخورده که احتمالا قرض گرفته اند زینت گردن می کنند ،به مناسبت یا بی مناسبت.اینان بخشی از مدیرانِ بانیِ وضع موجودِ دولت قبل هستند.این شمایل سازی هم توهین به ارزشهای واقعی و افراد به راستی معتقد است ،هم توهین به دولت فعلی ، یعنی معیار انتخاب افراد فقط ظاهر سازی است.و نیز نوعی دهن کجی حتی به همان دولت قبلی می باشد که به آنها فرصت و جایگاه داده است.عملا اعتراف به اینکه برای ماندن در پستها لازم شود به هر چیزی معتقد و به هر چیزی کافر می شویم.اگر متخصص ترین افراد هم باشند ،همین جاذب رنگ بودن برای عدم صلاحیتشان کافی است.آنها که به مقام دهنده ی خود وفا نکنند ،به ابقا کننده جفا میکنند.
دسته ی دیگر از این مدیران ،چراغ خاموش و بدون زحمت ظاهر سازی و خود همراه نمایی ،به پشتوانه ی لابی ها و نفوذهای دوستانه و قومی ، برای ماندگاری تلاش می کنند.
برخی نیز به بهانه ی نزدیک بودن ایام بازنشستگی، سعی در موجه نمودن حفظ صندلی هم به عنوان امری منطقی و هم عاطفی دارند. گویی زندگی و امورات مردم باید معطل بماند تا آقایان در اوج خدا حافظی کنند.
این رویه هشداری است برای هم مسوولان کشوری و هم استانی. وقتی رئیس جمهور صریح می گوید :نباید بانیان وضع موجود به کار گیری شوند،وقتی شعار جوانگرایی و تزریق انرژی جهادی به مدیریت کشور داده می شود، به کار گیری مدیران پر تعداد دولت قبل که در فضای فکری و برنامه ای دیگر سیر می کنند ، عملا نافی شعارهای اصلی است. و مانع تازه سازی فضای مدیریت کشور.به صورت طبیعی هم بهترین مدیران در یک جایگاه بعد چند سال چیزی دیگر برای ارائه ندارند و خالی از ابتکار می شوند.بیشترین فسادها و کم کاری ها نسبت معنی داری با مدت حضور و رسوب مدیریتی دارد.
دولت جناب رئیسی به دولت یکدست ،در فضای رسانه ای و متن جامعه نمایانده می شود.اما واقعیت این است که به جز کابینه و اکثریت استانداران ،بدنه میانی مدیریتی کشور تقریبا دست نخورده باقی مانده است.کابینه فقط ویترین دولت است. خوب میدانیم ابزار اصلی اعمال سیاستها و بالفعل کردن تصمیمات کابینه و دولت همین مدیران میانی و میدانی هستند.بهترین تعریفی که تا الان برای دولت مناسب است، دولت یکدست نمای نا همسو است.
اگر قرار است که شناسنامه این دولت با نام یکدستی مهر بخورد آیا بهتر نیست که هم یکدست واقعی و همسوی حقیقی باشد.که چوب و پیاز را با هم نخورد؟؟؟!
