اجحاف به کشاورزان از طرف وزارت نیرو منصور قطبی سرابی zamin | Zamini.ir
اجحاف به کشاورزان از طرف وزارت نیرو
منصور قطبی سرابی zamini.ir/images/stories/sarabi.jpg
چگونه میلیون‌ها کشاورز با عنوان حقابه‌بران واقعی از منابع آب رودخانه‌ها، بعد از احداث سدها و شبکه‌های آبیاری و زهکشی غیراصولی از طرف وزارت نیرو، به‌صورت مهاجر و آواره به حاشیه شهرها رانده‌شده و برخی از آن‌ها، ناگزیر از تخلیه از چاه‌های غیرمجاز شده‌اند؟
۱- با عنایت به تجربیات ۳۰۰۰ ساله ایرانیان باستان و همچنین با توجه به سابقه ۱۰۰ ساله کشورهای پیشرفته جهان، راهکارهای توسعه پایدار منابع آب کشورهای مذکور، ازجمله کشور ایران، با اجرا و احیای طرح‌ها و قوانین مشروحه زیر، ممکن و میسر می‌گردد.
۱-۱- اجرای طرح‌های کلان نگری، اعمال مدیریت به‌هم‌پیوسته منابع آب و ارزیابی‌های محیط‌زیستی، در دشت‌ها و حوضه‌های آبریز ۲-۱- اجرای طرح‌های آمایش سرزمین ۳-۱- اجرای طرح‌های الگوی کشت کشاورزی ۴-۱- احیای قوانین گسترش کشاورزی ۵-۱- احیای قوانین سازمان‌های عمران منطقه‌ای در کشور ۶-۱- اجرای طرح‌های آبخیزداری ۷-۱- اجرای طرح‌های جنگل‌کاری ۸-۱- اجرای طرح‌های مرتع‌داری ۹-۱- اجرای طرح‌های حفظ رطوبت خاک ۱۰-۱- اجرای طرح‌های آبخوان‌داری ۱۱-۱- اجرای طرح‌های سدسازی و شبکه‌های آبیاری و زهکشی مبتنی بر ارزیابی‌های محیط‌زیستی
۲- به‌طوری‌که ملاحظه می‌شود، اجرای طرح‌های سدسازی و شبکه‌های آبیاری و زهکشی، یکی از آخرین گزینه‌های توسعه پایدار منابع آب کشورهای جهان، ازجمله ایران محسوب می‌گردد. درحالی‌که وزارت نیرو، به دلیل تشکیلات سازمانی سازه و سخت‌افزار محور خود، سدسازی و شبکه‌های مذکور را به‌عنوان گزینه اول انتخاب و بدین ترتیب دچار اشتباه اصولی در این زمینه شده است، زیرا؛ ذخیره حدود ۵۰ میلیارد مترمکعب از منابع آب‌های سطحی در مخزن بیش از ۶۰۰ دستگاه سد بزرگ و کوچک کشور، نه‌فقط موجبات به هم خوردن تعادل بین عناصر چرخه هیدرولوژی و اکوسیستم، بلکه موجبات تضییع حقوق حقابه‌بران مشروحه زیرا را نیز، فراهم آورده و می‌آورد.
۱-۲- حقابه کشاورزان، از منابع آب رودخانه‌ها و سیلاب‌ها (مربوط به قرون متمادی) ۲-۲- حقابه طبیعی مخازن آب‌های زیرزمینی ۳-۲- حقابه محیط‌زیستی رودخانه‌ها ۴-۲- حقابه محیط‌زیستی حفظ رطوبت خاک ۵-۲- حقابه محیط‌زیستی جنگل‌ها و مراتع ۶-۲- حقابه محیط‌زیستی حفظ رطوبت هوا ۷-۲- حقابه محیط‌زیستی تالاب‌ها و دریاچه‌ها
بنابراین؛ الف- دلایل برداشت غیرمجاز از منابع آب‌های زیرزمینی کشور از طرف کشاورزان را، نه در یک امر اختیاری و تجاوزگرانه بلکه می‌بایستی، در تضییع حقوق حقابه‌ها در سدسازی‌ها و شبکه‌های آبیاری و زهکشی غیراصولی، از طرف وزارت نیرو، در طی ۶۰ سال گذشته، جستجو نمود. ب- تهمت تجاوز به کشاورزان زحمت‌کش و مال‌باخته واقعی، از طرف وزارت نیرو در طی ۶۰ سال گذشته، نه‌فقط دور از انصاف و غیرقانونی، بلکه گناه کبیره، محسوب می‌گردد، زیرا؛ کشاورزان با عنوان بزرگ‌ترین تولیدکنندگان مواد غذائی کشور، در طی مدت مذکور ناجوانمردانه مورد ظلم و ستم و تهمت و افترای وزارتخانه مذکور، واقع گردیده‌اند.
۳- جهت برون‌رفت از بحران‌های آب کشور، تشکیل وزارت آب، محیط‌زیست و منابع طبیعی، الزام‌آور هست، زیرا کشور ایران نه به یک وزارت نیروی سازه و سخت‌افزار محور، بلکه به یک وزارت آب مستقل غیر سازه‌ای و نرم‌افزار محور محیط‌زیستی، نیاز دارد.
