ارسالی
سال شصت و هفت در تابستان
خورشید غمزده، اشک ریزان
خیره مانده بود بر خاک خاوران
مشعل آفتاب بر زمین افتاد ناگهان
خاموش شد افق گرداگرد جهان
در سکوت فرو رفت کوچه و خیابان
چنگ زد بر سینه داغدار مادران
شقایق های سرخ رقص کنان
بی هیچ وحشتی از تاریکی و طوفان
دلداده بودند به آن ستاره های درخشان!
سال شصت و هفت در تابستان .....
نسیم یزدانی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@zan_j
