ا در حال توسعه بود، با مشکل آب روبرو شدهایم. رئیس شورای روست | آوای زرده
ا در حال توسعه بود، با مشکل آب روبرو شدهایم.
رئیس شورای روستای زرده با تصریح بر اینکه از یک سو بارشهای کم و از سوی دیگر آبی که روی روستا بسته شده است، باغات زیتون را در این منطقه با مشکل روبرو ساخته است، تصریح کرد: امروز، 60 روز است که باغاتمان آبیاری نشده و مردم باباجانی جلوی آب را گرفتهاند و آب به روستای زرده نمیرسد.
وی خاطرنشان کرد: مردم روستاهای بالا دست روستای زرده شامل پنج روستای قُلقُله، یاران، داراب، گوش کری و ژالکه بخاطر دلخوریها و اختلافات قومی و قبیلهای که اتفاقا مردم روستای زرده هیچ نقشی در آن نداشتهاند، اجازه جاری شدن آب در کانالهای آب را برای آبیاری باغاتمان نمیدهند و آب را بر روی باغات زیتون روستای زرده بسته اند.
وی در ادامه گفتگو، با بیان اینکه مدیرکل آبفا استان کرمانشاه و دیگر مسئولان این وضعیت را میدانند و از حال ما و باغاتمان خبردار هستند، اضافه کرد: باید نیروهای امنیتی جلوی این اتفاق را بگیرند چرا که در صورت ادامه این وضعیت به راستی باغات زیتون در این روستا خشک خواهند شد.
این باغدار زیتون با تصریح به اینکه در طی چندسال اخیر تولید و فروش و البته فرآوری محصول زیتون به نوعی بود که مهاجرتهای معکوس را شاهد بودیم، مطرح کرد: بسیاری از روستائیان که به شهرها و استانهای دیگری چون کرج و اصفهان رفته بودند، به سبب رونق اقتصادی این منطقه باز هم به روستا آمده بودند.
کرمی با بیان اینکه این روستا بیش از 300 هکتار باغ زیتون دارد، ادامه داد: موضوع فرآوری و روغنگیری زیتون نیز رونق اقتصادی خوبی را برای اهالی به همراه داشت به نوعی که طی 2 سال اخیر قریب به 16 نفر به روستا بازگشتهاند اما حال، به سبب وضعیت بیآبی، باز هم پشیمان شدهاند.
این باغدار روستای زرده با بیان اینکه محصول زیتون را به شهرهای زنجان، رودبار و طارم میفروختیم، عنوان کرد: خوشبختانه شرکتی در دالاهو در زمینه روغنگری و فرآوری زیتون ایجاد شد و با وجود آن دیگر محصول به صورت خام به دیگر شهرها و استانها فرستاده نمیشد به نوعیکه یک سال بنده 650 تن زیتونم را فرآوری کردم.
رئیس شورای روستای زرده در بخش پایانی این گفتگو اظهار کرد: زیتون در این روستا از نوع زرد زیتون و بادامی است که در سال قریب به یک هزار و 500 تن برداشت داریم و حال، با این وضعیت تنها چشم انتظار اقدام به موقع مسئولین برای حل مشکل باغاتمان هستیم.
قریب به دو ماه است که آب به باغات تشنه زیتون روستای زرده نرسیده و همچنان شاهد تعلل در مسیر رفع مشکلات مردم روستا هستیم، مردم روستایی که در زمان جنگ بار زیادی را بر دوش داشته و طعم تلخ حملات شیمیایی را نیز چشیدهاند.
سوم تیرماه سال جاری بود که طی یک صورتجلسه شورای تامین شهرستان دالاهو قرار شد تا با موافقت بزرگان ریجاب در خصوص آبیاری مزارع زرده به مدت 48 ساعت آب کانال و دریچه معروف به حاج جیب بسته شود و آب در مسیر کانال آبرسانی قرار گیرد؛ طبق این صورتجلسه مقرر شده که این روند به صورت یک نوبت و به صورت ویژه و فوقالعاده باشد و پس از سپری شدن این 48 ساعت، آبیاری آن مزارع طبق روال عادی و سابق انجام پذیرد.
اما این وضعیت دیری نپایید و حال، شاهدیم که به گفته معتمدین و باغداران روستای زرده قریب به 60 روز است که باغات این روستا تشنه و در مسیر خشک شدن و ازبین رفتن قرار گرفته اند؛ اما به راستی قرار است این پا و آن پا کردن مسئولان مربوطه تا چه زمانی ادامه پیدا کند؟ آیا قرار است اختلافات مردم چند منطقه به ضرر خانوادههایی تمام شود که تمام زندگی شان به این تولید بستگی دارد؟ آیا هرگونه کوتاهی در این مسیر که با مرگ درختان و البته مرگ زندگی در این منطقه مصادف خواهد شد، بخشودنی است؟
در سالی قرار داریم که به نام تولید، پشتیبانیها و مانع زداییها نامگذاری شده است، اما حال باید نظارهگر مرگ «قطب زیتون غرب کشور» و آمارهایی ناشی از کاهش نیمی از تولید زیتون در این منطقه یعنی نصف شدن درآمدهای خانوارهای آن باشیم!
امید است با پیگیریهای هر چه زودتر و البته مسئولانهتر این مشکل حل و دیگر تکرار نشود و باغات تشنه زیتون در این منطقه نه تنها طعم نعمت آب بلکه طعم زندگی در جوار مسئولینِ دلسوز را بچشند.