2022-06-25 08:54:26
ما از فرهنگی آمده ایم که
به ما گفته اند
هر که میخواهی باش
اما خودت مباش .
برای برخی از ما
به دلیل پیام های والد
مخصوصاً خانواده و افراد نزدیک
که مدام ما را
با دیگران مقایسه کرده اند
و آنها را به رخ ما کشیده اند
به نوعی مبنای خوب بودن
مردم شده اند
به همین خاطر
وقتی که بزرگ هم میشویم
برای خودمان زندگی نمیکنیم
چون به ما گفته اند
" تو مهم نیستی "
" دیگران و رضایت آنها
نگاه و فکر و برداشت آنها "
از تو و کار و رفتار تو مهم تر است .
بخاطر همین موضوع
وقتی که در موقعیت
و شرایط مختلف قرار میگیریم
دیگر خودمان
به حس و حال و احساسمان
توجه نمیکنیم
و برای دیگران زندگی میکنیم
و تا آنجا پیش میرویم که
برخی اوقات
حتی وقتی میخواهیم ازدواج کنیم
حتی اگر بر مبنای
معیارها و رضایت ما نیست
ولی از یک مزایا و محاسنی
برخوردار است که
میتوانیم او را به رخ دیگران بکشیم
که ببینید
من با چه فردی ازدواج کرده ام
این کار را میکنیم.
ولی متأسفانه
این نوع نگاه
از درون رنج بردن
و ظاهر خود را حفظ کردن است
که در دراز مدت
خشم و عصبیت را در وجود ما میکارد
و یکی از دلایل " کمبود حرمت نفس "
همین موضوع است.
ما باید خودمان را
به همان شکلی که هستیم
دوست داشته باشیم
نه به آن شکلی که
دیگران میخواهند .
@drholakoueei
31 views05:54
ز
