2020-09-30 16:05:45
با نق زدن بچه ها چه كنيم؟
نق زدن یک رفتار آموخته شده است
و اغلب، والدین در آن نقش دارند.
اگر کودک چیزی را مودبانه درخواست کند و والدین برای اولین بار یا دومین بار پاسخ ندهند، کودک صدایش را بالاتر میبرد.
ممکن است یک بچه کوچک، سر و صدا یا حتی قشقرق راه بیندازد.
اما بچه بزرگتر که خودداری بیشتری دارد، بیشتر احتمال دارد که ناله کند.
برای جلوگیری از ناله کردن برای توجه کردن به بچهها، منتظر نمانید تا آنها پریشان شوند.
مهم است که اگر میتوانید، به اولین کوشش برای توجه پاسخ دهید.
اگر در حال تلفن صحبت کردن هستید، یا در حین یک گفتگو، با فرزندتان تماس چشمی برقرار کنید و یک انگشت را بالا بیاورید، بنابراین او میفهمد که شما تا دقیقهای دیگر با او خواهید بود.
سپس در سریع ترین زمان ممکن که می توانید مودبانه این کار را انجام دهید، به فرزندتان توجه کنید.
هنگامی که ناله اتفاق میافتد، والدین باید یک نفس عمیق بکشند و به خودشان یادآوری کنند که کودک قصد عصبانی کردن آنها را ندارد.
چیزهایی مانند این بگویید: من نق زدن را دوست ندارم. اگر تو یک لیوان شیر میخواهی، بگو یک لیوان شیر میخواهم. سپس دقیقا کلمات و تن صدایی را که میخواهید کودک استفاده کند، مدل قرار بدهید».
اگر کودکتان به ناله کردن ادامه میدهد و شما مطمئن هستید که این ناشی از درد یا بیماری نیست، به رفتار بعد از ناله کردن توجه کنید، تا پیام بزرگتری را که میرساند، تشخیص دهید «از خودتان بپرسید آیا من پرمشغله تر از معمول شدهام؟
آیا روال عادی بچه من تغییر کرده است؟
آیا خواهر یا برادری، بنا به هر دلیلی، به توجه بیشتری نیازمند است؟ » اغلب، ناله کردن علامتی است برای اینکه مجددا با کودکتان ارتباط برقرار کنید.
زمانهایی را برای با هم مطالعه کردن، غذا خوردن یا کارهای دیگری که کودک از آن لذت میبرد، در نظر بگیرید.
ارتباط با کودک در زمانی کوتاه، یک یا دو بار در روز، می تواند تفاوت زیادی را برای خانواده ها جهت مقابله با رفتار دشوار ایجاد کند.
کانال نسیم زندگی
@zendeginasim
522 viewsedited 13:05