@zhuanchannel چند نکته مهم در راستای فرهنگ‌سازی وقتی دوستی ناراحته و مشکلی داره و میاد سراغ ما واسه درد دل کردن ۱. سعی نکنیم با شوخی و عوض کردن جو، خوشحالش کنیم. در بسیاری از مواقع آدم‌ها نیاز به همراهی دارن، نه شادی. "اون الان نیاز به شاد شدن نداره". ۲. فوری سراغ پیدا کردن راه حل واسه مشکلش نریم! + بیشتر آدم‌ها راه حل رو بهتر از ما می‌دونن، نیاز به توجه، شنیده شدن و درک شدن پر رنگ‌تره. ۳. بحث رو به خودمون، احساسات‌مون و مشکلات‌مون برنگردونیم. + درد رو با درد نمیشه شست. فقط دردی به دردهاش اضافه میشه. ۴. مشکلاتش رو کم ارزش جلوه ندیم و سعی نکنیم بگیم "خیلی‌ها به این درد گرفتارن". + اینکه چیزی نیست بابا!، برو خدا رو شکر کن باز...!، تو هم خوشی زده زیر دلت‌ها!. ناارزنده‌سازی درد، درد رو تشدید می‌کنه و آدم رو ضعیف جلوه میده. ۵. به دنبال مقصر نگردیم! + تقصیر خودته دیگه!، از بس که... + دیدی گفتم!، حرف گوش نمیدی که! + همه‌ش تقصیر اونه، فلان فلان شده‌ی... حس درک نشدن یه آدم رو شدیدا بالا میاره. ۶. فوری به دنبال نصیحت کردن نباشیم!، حتی اگه از روی عشق و علاقه‌ست. به قول یکی از رفقا؛ "لذت درک شدن خیلی بهتر از لذت دوست داشته شدنه...". ۷. با صادر کردن حکم‌های کلی بی‌رحمانه، نمک روی زخم گوینده نپاشیم. عزیزی می‌گفت؛ اکثرا این “درک شدن” بوده که به رفاقت من با آدما عمق داده، اینکه طرف مقابلم سعی کرده گوش کنه، درک کنه و لزوما نخواد حکم صادر کنه. و ۸؛ در مواجهه با احساساتش فوری به هم نریزید و سعی نکنید جلوی گریه کردنش رو بگیرید؛ برون‌ریزی احساسات بخش طبیعی تجربه هر تنش و اضطرابیه. مشکل زمانی ایجاد میشه که به جای بروز احساسات، دائم سرکوبشون می‌کنیم. مخلص کلام اینکه "دوست داشتن خیلی به دردی نمیخوره وقتی که پشتش، درک کردن، فهمیدن، احترام و پذیرش نباشه". دکتر امانی 22.1K views18:52
