اهل بهشت، اهل جهنم اِنَّ لاِهْلِ الْجَنَّةِ اَرْبَعَ عَلاماتٍ | نسخه های زندگی
اهل بهشت، اهل جهنم
اِنَّ لاِهْلِ الْجَنَّةِ اَرْبَعَ عَلاماتٍ: وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسانٌ لَطيفٌ وَ قَلْبٌ رَحيمٌ وَ يَدٌ مُعْطيَةٌ؛ بهشتى ها چهار نشانه دارند: روى گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده. "امام صادق ع" ؛ هر كه را خُلق و خوی فراخ ديدی، و رویگشاده و فراخحوصله، كه دعای خير همۀ عالم كُنَد، كه از سخن او تو را گشادِ دل حاصل میشود و اين عالم و تنگی او بر تو فراموش میشود، آن فرشته است و بهشتی! ؛ و آنکه اندر او و اندر سخنِ او قبضی میبینی و تنگی و سردی، اکنون به سبب سردی او آن گرمی نمییابی، آن شیطان است و دوزخی! "مقالات شمس تبریزی" ؛ خِیر کُن با خلق بَهرِ ایزدت یا برای راحتِ جانِ خودت تا هماره دوست بینی درنظر در دلت ناید زکین ناخوش صُوَر "مثنوی مولانا"