اولین باری که بیماری برای من از تجربه مرگ تقریبی‌اش تعریف کرد | نسخه های زندگی
اولین باری که بیماری برای من از تجربه مرگ تقریبی‌اش تعریف کرد من دیگر هیچ آسودگی نداشتم و تمام تحقیقاتم از آن زمان آغاز شد.
زمانیکه قلب از حرکت می ایستد حدود بیست ثانیه بعد از آن نوار مغزی فرد هم عدم فعالیت مغز را به واسطه خط مستقیم نشان می دهد و این همان موردی است که ما می گوییم بدون فعالیت مغز فرد مواردی را برای ما تعریف می کند. به همین دلیل از نظر علم پزشکی ما به هیچ وجه نمی توانیم توضیحی برای آنچه که این افراد می گویند پیدا کنیم و بگوییم برای مثال توهم و یا کمبود اکسیژن است. چون مغز هیچگونه فعالیتی نداشته و برای توهم و یا هر مطلب دیگری ما به فعالیت مغز نیاز داریم. این تجارب یک تاثیرات بسیار عمده‌ای در این افراد دارد:
آنان ترس از مرگ را کاملا از دست می دهند.(البته پروسه دردناک آن منظورم نیست) آنان می دانند که یک زندگی عالی بعد از مرگ وجود دارد. آنان از آنچه بعد از مرگ اتفاق می افتد به هیچ وجه هراس ندارند. آنان دیگر بسیار با دقت و توجه با زندگی شان مواجه می شوند. آنان می فهمند که زندگی آنان یک معنا و مفهوم دارد. آنان اهمیت وجود عشق را در می‌یابند. آنان با مراعات بسیاری نسبت به خودشان و سایر انسانها رفتار می کنند. آنچه که آنان صحبت می کنند از عشقی غیر قابل تصور بر روی این زمین است آنان می گویند که بعد از مرگمان به همان جهان معنوی بر می گردیم که خانه اصلی ما هست. ؛ "دکتر جفری لانگ، دکتر انکولوژیست و محقق مشهور حوزه تجارب مرگ تقریبی."
