مهریه حضرت زهره بر حسب توان فعلی داماد در دنیا، همچنین ایشان م | ✨ زهره ای ها
مهریه حضرت زهره بر حسب توان فعلی داماد در دنیا، همچنین ایشان مهریه اخروی نیز بدست آوردند + توصیه به سنت شدن مهریه دنیوی آن حضرت در امت اسلام
پیامبر گرامی (ص) رو به امیر مؤمنان (ع) کرد و فرمود: آیا چیزی از امکانات مالی و اقتصادی برای ازدواج در اختیار دارد؟ آن حضرت پاسخ داد: پدر و مادرم فدایت باد! به خدای سوگند شرایط اقتصادی من بر شما پوشیده نیست. همه‌ی ثروت من در حال حاضر یک شمشیر، یک زره برای جهاد و یک شتر آبکش برای کسب و کار است. آری! این دارایی علی (ع) است و این تمامی امکانات مالی و اقتصادی اوست که می‌خواهد با دخت یگانه‌ی پیامبر (ص) پیمان زندگی ببندد. پیامبر گرامی (ص) در برابر صداقت و جوانمردی وصف ناپذیر امیر مؤمنان (ع) در اوج کرامت و بزرگواری فرمود: علی جان! اما در مورد شمشیرت، نظرم این است که شما به او نیازمندی تا به وسیله‌ی آن در راه خدا و دفاع از حقوق و امنیت انسانها به جهاد برخیزی و دشمنان تجاوز کار خدا را سر جایشان بنشانی. در مورد شترت نیز، نظرم این است که آن هم وسیله‌ی کار و درآمد توست. به وسیله‌ی آن، هم نخلستانت را آب می‌دهی و برای خانواده‌ات هزینه‌ی زندگی فراهم می‌آوری و هم زاد و توشه‌ی سفرت را جابجا می‌نمایی. پس از تعیین زره حضرت علی (ع) به عنوان مهریه حضرت زهرا (س) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: اما من دخت فرزانه‌ام را به ازدواج تو در خواهم آورد و در برابر این پیمان برای زندگی مشترک و به نشان صفا و صداقت، اینک زره‌ات را بفروش و پول آن را بیاور تا ترتیب این کار را بدهم. امیر مؤمنان (ع) به دستور پیامبر (ص) به بازار شتافت و زره‌اش را به حدود پانصد درهم فروخت و پول آن را به پیشوای بزرگ توحید و آزادگی تقدیم داشت. و مقرر گردید که این پول، «مهر» برترین و والاترین بانوی جهان هستی، سالار زنان گیتی و دخت فرزانه‌ی سالار پیام‌آوران خدا، محسوب می‌گردد.
مهریه اخروی: در بعضی از روایات دیگر آمده که خدا به رسول (ص) خویش فرمود: انی جعلت نحلتها من علی (ع) خمس الدنیا و ثلث الجنه و جعلت لها فی الارض اربعه انهار. الفرات و نیل مصر و نهروان و نهر بلخ، فزوّجها، انت یا محمد بخمس مأئة درهم، تکون سنّه لامتّک. من خمس دنیا و ثلث بهشت را مهر فاطمه (ع) قرار دادم که به ازدواج علی (ع) در آید و در زمین چهار نهر را مخصوص او گردانیدم. نهر فرات و نیل و نهروان و نهر بلخ را. (نهروان نام شهری است نزدیک بغداد در اینجا مقصود از نهروان، نهر آبی است که نزدیک آن شهر قرار داشت). و تو ای محمد (ص) مهر زهرا (س) را پانصد درهم قرار ده تا سنّتی باشد از برای امت تو. شایان ذکر است که در آن زمان پانصد درهم نقره معادل دو مثقال و نُه نخود زر خالص بود. «احمد بن یوسف دمشقی» در کتاب خویش «اخبارالدّوَل و آثار الاول» در این مورد آورده است که: دخت ارجمند پیامبر (ص) هنگامی که شنید پدر گرانمایه‌اش پس از رضایت او، وی را به ازدواج علی (ع) درآورده و صداق او را بسیار اندک قرار داد، به آن حضرت گفت: «ای پیامبر خدا! دختران مردم عادی نیز همین گونه ازدواج می‌کنند و مهریه‌ی آنان از همین درهم‌ها و دینارهای دنیوی است، پس فرق ما و آنان چیست؟ من از شما تقاضا می‌کنم که این مهریه دنیوی و مادی را به شوی گرانقدرم علی (ع) بازگردانی و خود از خدا بخواهی که مهریه‌ی مرا شفاعت گناهکاران امت قرار دهد.» درست پس از این خواسته‌ی فاطمه (س) بود که فرشته‌ی وحی فرود آمد و لوحی از حریر با خود آورد که در آن این گونه نوشته شده بود: «خداوند مهریه‌ی فاطمه (س) را شفاعت گناهکاران امّت پدرش قرار داد.» و به همین دلیل هم بانوی بانوان، آن سند آسمانی را نگاه داشت تا به هنگامه‌ی مرگ در درون کفن او قرار دهند و فرمود: «هنگامی که در روز رستاخیز برانگیخته شدم، این سند آسمانی را بدست می‌گیرم و طبق آن از گناهکاران امّت پیامبر (ص)، به اذن خدا و خواست او، شفاعت می‌نمایم.» این روایت همانگونه که از نظرتان گذشت نمایشگر عظمت و شکوه بانوی بانوان و همّت والای اوست، چرا که او از پدرش می‌خواهد که این موقعیت رفیع و این مقام پرفراز را برای او بخواهد و دعای پیامبر (ص) نیز مورد پذیرش قرار می‌گیرد و در برابر خواسته‌ی پیامبر (ص) آن سند آسمانی فرود می‌آید که به خواست خدا در روز رستاخیز حقیقت آن برای همه روشن می‌شود. در این مورد «صفوری» در کتاب خویش «نزهه المجالس» از «نسفی» آورده است که: «فاطمه (س) از پیامبر (ص) گرامی تقاضا کرد که خداوند مهریه‌ی او را شفاعت امت پیامبر (ص) در روز رستاخیز قرار دهد و پذیرفته شد و در آن روز است که مهریه‌ی خویش را خواهد خواست.» به هر حال روایات بسیاری از امامان نور بیانگر آن است که خدای جهان آفرین در روز رستاخیز جزء مهریه‌ی فاطمه (س) شفاعت او را در حق گناهکاران امت پیامبر (ص)، قرار داده است.
