یکی از عوامل تأکید بر بقا و استمرار مرجعیت در جایی که فرد از ش | مهدی مسائلی، مطالعات و یادداشت

یکی از عوامل تأکید بر بقا و استمرار مرجعیت در جایی که فرد از شرایطش عدول پیدا کرده، آن است که نگاه به ولایت در مرجعیت، از ولایت علمی تغییر کرده است و ولایت عرفانی نیز در آن لحاظ شده است.
در نگاهِ قُدسی به مرجع تقلید، او برترین فرد از جهت کمالات معنوی بعد از ائمه(ع) است، و سایر مردم جایگاه معنوی فروتری از او دارند.
با این نگاه انقطاع مرجعیت از شخصی، موجبات تزلزل اعتقادی مقلدان را فراهم می‌کند و شاید بعضی بیان آن را صلاح ندانند.
اما بقای ولایت علمی مرجعیت حتی در صورت بقای قوه اجتهاد، به توانایی تحقیقات علمی او و بازنگری در فتواها و صدور فتواهای جدید و به‌روز است.
همچنان‌که مرجع موکل عام امام است و بقای مسئولیت اجتماعی وی، به توانایی پیگیری کاری است که به او واگذار شده است.
کیست که نداند که به واسطه کهولت بعضی آقایان، مدیریت نهاد مرجعیت به فرزندان آنها واگذار شده است و نظرا و عملا مرجع نقشی ندارد.