فریادهایی بر تحریف های عاشورا آذرمنصوری امروز حسین(ع) ب | بنیاد فرهنگی مهندس مهدی بازرگان
فریادهایی بر تحریف های عاشورا
آذرمنصوری
امروز حسین(ع) به نمادی از آزادگی در سرتاسر جهان مبدل شده است و در یک اقلیم که نه، حتی در چهارچوب یک مذهب یا دین هم نمی‌گنجد. آزادگی حسین همه مرزهای جغرافیایی و دینی و زبانی و ... را در نوردیده است و حالا دیگر رنگ و بوی جهانی یافته است. اما دیدم گویی او در این دیار غریب تر و ناآشناتر و مظلوم تر از همیشه است، چرا که از نگاه من مهم ترین دلیل آزادگی حسین، مبارزه با ظلم و بی عدالتی و تلاش او برای جلوگیری از ستمگری متشرعین دیندار ظاهر نمایی بود که در این قالب برای توجیه ظلم خود مثلثی از زر و زور و تزویر ساخته بودند.
بی اختیار یاد فریادهای شهید مطهری بر تحریف‌های عاشورا افتادم و باری دیگر در لابلای صفحات این کتاب به جستجوی بیشتر ناشناخته هایم رفتم: "حادثه ی کربلا برای ما مردم خواهی نخواهی یک حادثه ی بزرگ اجتماعی است. در تربیت ما، در خُلق ما، در خوی ما این حادثه اثر دارد، این حادثه‌ای است که بدون اینکه هیچ قدرتی ما مردم را مجبور کرده باشد میلیون ها نفر و قهراً میلیون ها ساعت صرف می کنیم ما برای این قضیه، شنیدن قضایای مربوط به این، میلیون ها تومان پول صرف می شود برای این کار، این قضیه باید همین طوری که هست و همان طوری که بوده است بدون کم و زیاد ما نقل بکنیم و اگر کوچکترین دخل و تصرفی از طرف ما در این حادثه صورت گیرد حادثه را منحرف می کند، بجای اینکه ما از این حادثه استفاده کنیم قطعاً ضرر خواهیم کرد. حالا تعجب من این است که در حادثه کربلا و در نقل حادثه کربلا که قابل تحریف نیست، ما در نقل و بازگو کردن هزاران تحریف وارد کرده ایم، هم تحریف های لفظی یعنی شکلی، ظاهری راجع به اصل قضایا راجع به مقدمات قضایا راجع به متن راجع به حواشی مطلب راجع به همه چیز و هم در تفسیر این حادثه ما تحریف کرده ایم..."
شهیدمطهری در این کتاب مجموعه ای از تحریف ها و قلب وقایع عاشورا را شرح می دهد. او در جایی از حاجی نوری درکتاب لوُلوُ از قول یک مرد یزدی نقل کرده است که: "یک سفری رفتم خراسان پیاده می رفتم ، در جوانی از راه کویر هم‌می رفتم، یک موقعی نمی دانم محرم بوده، کِی بوده، در یکی از دهات نزدیک نیشابور و تربت، آنجاها اسم برد در همان حدودها بوده است، شب آنجا مجلسی بود و مسجدی بود و من چون جایی نداشتم رفتم توی مسجد، یک مردی آمد آنجا پیش نمازی کرد، مردم هم نماز را با او خواندند، بعد رفت بالای منبر برای مردم صحبت کند من دیدم خادم مسجد، این را حاجی نوری نقل می کند از این عالم یزدی، گفت: یک وقت دیدم با کمال تعجب که خادم مسجد یک دامن سنگ آورد پای منبر تحویل این آقا داد، تعجب کردم، برای چه؟ تا رسید به روضه و گریز، دستور داد چراغها را بیرون بردند، چراغها را که بیرون بردند دیدم شروع کرد به سنگ پراندن به مستمعین، هی زد، فریاد آخ دستم، آخ سرم، آخ سینه ام بلند شد، غوغایی شد، بعد چراغ ها را آوردند، دیدم سرها مجروح شده، سرها باد کرده بود، مردم در حالیکه اشکشان می ریزد آمدند بیرون، رفتم سراغ این آقا، گفتم آقا این چه کاری بود کردی؟ گفت: من امتحان کردم مردم با هیچ روضه ای گریه نمی کنند چون گریه برای امام حسین اجر زیادی دارد، ثواب زیادی دارد، من دیدم که بهتر که به اینها سنگ بزنم، از این راه دارم اینها را می گریانم، چون هدف وسیله را مباح می کند، هدف گریه بر امام حسین است ولو اینکه یک دامن سنگ به کله مردم بزند، ببینید؟
مطهری ادامه می دهد: "بخدا قسم حرف حاجی نوری حرف راستی است، می گوید اگر کسی بخواهد بر امام حسین (ع) بگرید بر این مصیبت‌هایش باید بگرید، برای این تحریف ها باید بگرید،بر این مسخها باید بگرید، بر این دروغها باید بگرید... اینها بهره برداری از نقطه ضعف و از جهالت مردم است. کمک کردن به گمراهی مردم است. پیغمبران اینطور نمی کردند، سخت با نقاط ضعف مردم می جنگیدند، خلاصه اینکه مصلحت گویی مردم به حکم" و توفیقهم علی ما اراد من مصلحه دینهم و دنیاهم"
دو چیز می خواهد: یکی علم و اطلاع و دیگری اخلاص. علم و اطلاع هم در دو قسمت باید باشد یکی علم و اطلاع کامل از خود دین و دیگر علم و اطلاع از اوضاع جهان و جریان های اجتماعی. در باب اخلاص هم دو مطلب ذکر کردم که مورد احتیاج روز ماست: یکی اینکه منبر، کرسی دلالی برای شخصیت ها قرار نگیرد و دیگر اینکه وسیله‌ی مبارزه با نقاط ضعف اجتماع باشد و نه وسیله بهره برداری از نقاط ضعف آنها".
کوتاه سخن اینکه این ایام باید فرصتی باشد برای شناخت همه ابعاد شخصیتی و حرکت امام حسین(ع)، شناخت پیش و پس از عاشورا و تحریف زدایی از شخصیتی که امروز به نمادی از آزادگی در سراسر جهان تبدیل شده است و برای شناخت راه و رسم این آزادگی باید معارف را بر مناسک برتری داد وبه مقابله با جهل و تحریف این حرکت بزرگ تاریخی رفت.
کانال بنیاد فرهنگی مهندس مهدی بازرگان: @Bonyadbazargan
