دکتر سرگلزایی drsargolzaei

2024-05-26 10:40:03

باز کردن / نظر دهید

2024-05-24 13:35:17

باز کردن / نظر دهید

2024-05-24 08:37:17 آیا همه یک چیز را داریم میبینیم؟

فاطمه علمدار

۱_من دوستانی دارم که۲۰ سال قبل بیشتر از امروز شبیه هم بودیم و کم کم فاصله رویکرد سیاسیمان بیشتر شد ولی هنوز برای همدیگر محترمیم.نه در۸۸ کسی از آنها را از دست دادم و نه در ۱۴۰۱ که تفاوت نگاه سیاسی به تفاوت تفسیر باورهای دینی کشیده شد.حالا در دنیای واقعی کمتر همدیگر را میبینیم ولی من صفحات مجازی آنها را میخوانم و آنها هم من را و دانستن اینکه هنوز همدیگر را میخوانیم خوشحالم میکند چون معتقدم شنیدن نگاه متفاوت مانع از افتادن در دام تعصب میشود و گرفتار شدن در زندان مخوف این باور که" همه حق با من است و همه ناحق با مخالف من".تاوقتی ما همدیگر را بلاک نکرده ایم یعنی هنوز امکان گفتگو فراهم است.

۲_من هنوز هم میتوانم خودم را جای آنها بگذارم و‌ دلایل منطقی باورها و رفتارهایشان را آنچنان توضیح بدهم که آن عده از همفکران جدیدم که در سبک زندگیشان تجربه همصحبتی و‌ همنشینی با"ریشوها و‌چادریها"را نداشتند و هیچ منطقی در گفتار و رفتار این جماعت نمیدیدند به جز"بیماری روانی یا منفعت اقتصادی"هم بتوانند بفهمند"آنها"دنیا را با چه عینک متفاوتی میبینند و حتی بپذیرند که متفاوت لزوما بد نیست و از این نقش مرزی ام،از اینکه میتوانم هم منطق"آنها"را بفهمم و هم منطق"اینها"را و مترجم این دو طیف فکری باشم برای همدیگر،لذت میبرم چون معتقدم آدمهایی که رویای ساختن جامعه ای متکثر و در صلح و محترم را میپرورانند،اول از همه باید بتوانند تحمل محترمانه"دیگرانی که مطلوبشان نیستند"را تمرین و‌ درونی کنند.مدتی است ولی این کار ترجمه دارد روز به روز سختتر میشود چون انگار موضوع محل اختلاف دیگر نه باورها،که مشاهدات عینی است.

۳_آدمها با هر عقیده ای میتوانند به چشم سر آبی که میجوشد و آبی که منجمد است را ببینند.وقتی کاسه ای آب وسط باشد و عده ای آن را منجمد توصیف کنند و عده ای در حال جوشیدن،ادامه گفتگو در نبود حداقل اشتراک بسیار دشوار میشود.مثلا میشود توضیح داد که چه باوری میتواند به بازداشت خشن زنان بدون حجاب اجباری در خیابان یا کشتن معترضان منجر شود،ولی اینکه عده ای زنی که پرت میشود را با چشم سر ببینند و عده ای پرت شدن را نبینند؛عده ای جسد پسر همسایه شان را با چشم سر ببینند و‌ عده ای بگویند که کسی کشته نشده؛وضعیتی را رقم میزند که امکان گفتگو و‌فهم متقابل در آن مختل میشود.انگار کن که جامعه مبتلا به شیزوفرنی جمعی شده باشد.وضعیتی شبیه فیلمهای ترسناکی که در آنها واقعیت مدام تغییر میکند و آدمها نمیفهمند خودشان عقلشان را از دست داده اند یا توطئه ای برای زایل کردن عقلشان در جریان است.وقتی شناخت آدمها مکررا زیر سوال میرود،یکپارچگی شخصیتیشان تهدید میشود و بعد برای اینکه بتوانند حداقل به خودشان ثابت کنند که عقلشان را از دست نداده اند،خودشان را در جمع امن تاییدکنندگانشان محصور میکنند ولی آنقدر ترسیده و تنها هستند که به هیچکس نمیتوانند اعتماد کنند.در این جامعه یاران همانقدر در معرض دشمن شناخته شدن هستند که مخالفان.

۴_اینروزها وقتی دوستانم مینویسند که"سخنرانی صریح و‌بدون لکنت وزیر خارجه مرحوم در شورای امنیت"را فراموش نمیکنند،یکهو دلم خالی میشود که شاید"آنها"هم که متنهای من را میخوانند،همینقدر نتوانند بفهمند که از کدام فیلم و عکس و‌ بدن و واقعه دارم صحبت میکنم.انگار چیزهایی برای بخشی از جامعه بدیهی است چون با چشم سر دارند میبینندشان و بخش دیگری از جامعه،نه که نخواهند،بلکه"واقعا"چیزی که دارد ازش صحبت میشود را نمیبینند!اینکه همه بپذیرند وزیر مرحوم در شورای امنیت با لکنت سخنرانی کرد ولی عده ای آنرا حمل بر دانش زبانی اندک کنند و عده ای حمل بر تلاش عامدانه برای تمسخر سران غرب؛اینکه همه بپذیرند معترضینی کشته شدند ولی عده ای مرگ را حق آنها بدانند و واکنش طبیعی حکومتها برای محافظت از خودشان و‌ عده ای اینطور فکر نکنند،وضعیت روانی متفاوتی را برای جامعه رقم میزند به نسبت وضعیتی که آدمها به چشمشان هم نتوانند اعتماد کنند.اینروزها،وقتی موضوع بحث"مصادیق عینی قابل مشاهده"است نه"باورهای انتزاعی"این ناتوانی در رسیدن به توصیفی واحد از امور مشاهده شدنی_فارغ از تفسیرهای متفاوتی که میشود از مشاهدات داشت_شانس برقراری ارتباط و گفتگو را بسیار ناچیز میکند و درافتادن در دام تعصب را تسریع.انگار کن که زبان مشترکمان هرروز نحیفتر میشود و تعداد مترجمان کمتر.امروز شاید اضطراریترین وظیفه ملی ما این باشد که صادقانه با هم مرور کنیم که با چشم سرمان چه چیزی داریم میبینیم و به یکدیگر کمک کنیم که بتوانیم بفهمیم که چطور به این مشاهده رسیده ایم و تلاش کنیم یکپارچگی روانی همدیگر را لااقل در سطح مشاهدات عینی تهدید نکنیم.تفاسیر متفاوت را میشود با فهم متقابل و تساهل و تسامح به مذاکره نشاند اگر و فقط اگر اعتماد به نفس توصیف مشاهدات را از همدیگر نگرفته باشیم.

@fsalamdar63 باز کردن / نظر دهید

2024-05-23 06:18:54 فهرست گفتگوهای شهروند جهان:

قسمت اول- عاشق سرزمینی شوید که به آن مهاجرت کرده‌اید: نگرش‌های سازنده برای مهاجرت




قسمت دوم- وقت شما سرمایه‌ای برای ارتباط است: خاطرات کاریابی




قسمت سوم- پل پیروزی: درس‌هایی که می‌توان از شکست گرفت




قسمت چهارم- مهندسی مجدد:
مراحل تحول سازمانی
روایت داستانی کاربرد درس‌های تئوریک کسب و کار




قسمت پنجم:
خانواده و موفقیت:
موفقیت یک سفر فردی نیست.




و اکنون قسمت ششم (با چند ماه تأخیر) منتشر شد:
زمانی برای تحول سازمانی


باز کردن / نظر دهید

2024-05-22 15:59:13 90% Sold Out

تلفن ثبت نام
+1 416-879-7357
دو گروه
یکشنبه ها
دوشنبه ها
یا یکشنبه و یا دوشنبه( یکروز در هفته)
@kanoonnegareshno باز کردن / نظر دهید

2024-05-21 18:47:55 فایل صوتی کتاب
"نا-ناخودآگاه آقای روانپزشک"

بخش دوم- جمهوری فدرال آدمک‌‌ها

https://t.me/drsargolzaeipodcast/1192

@drsargolzaei باز کردن / نظر دهید

2024-05-20 17:50:01 مستند "رنگ درد" ساختهٔ کمیل سهیلی فیلمساز مشهدی جایزهٔ نقره‌ای جشنواره‌‌ی فیلم های مستند صدای آمریکا را دریافت کرد.

موضوع مستند Painting Through Pain مواجهه‌ی "سولبی" خواننده‌ی پاپ کره‌ای با آزار اینترنتی است‌.

این مستند، داستان یکی از قربانی‌های آزار اینترنتی در کره‌ی جنوبی را روایت می‌کند. پخش این مستند در مورد چنین موضوع مهمی از شبکه‌ی انگلیسی و کره‌ای صدای آمریکا مورد توجه رسانه‌های کره‌ی جنوبی قرار گرفت. The Korea Herald در گزارشی در مورد این فیلم به نقل از کارگردان فیلم نوشت: "سولبی یکی از اولین قربانی‌های قلدری اینترنتی و یکی از اولین افرادی بود که در مقابل این پدیده ایستاد. او احساسش را با رنگ بیان کرد و من از اولین ملاقات‌مان تحت تأثیر تلاش او در مورد این موضوع بودم." شبکه خبری SBS, YNAو سایت Naver از دیگر رسانه‌هایی بودند که پخش این فیلم را پوشش دادند.

تصویربردار و کارگردان: کمیل سهیلی
تهیه کننده: کمیل سهیلی و برایان کیم
پخش: صدای آمریکا (VOA)





https://www.voanews.com/a/painting-through-pain-/7366099.html





https://www.instagram.com/p/C0oltPJPUcT/?igsh=MXM2YnU3NzZyemdwZQ==

در صورت استقبال شما از این موضوع، گفتگویی با کمیل سهیلی (کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده) راجع به این مستندش خواهیم داشت. کمیل سهیلی تهیه کننده مستندساز و نویسنده است. او کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی از دانشگاه تهران دارد و همچنین در اندونزی و کره جنوبی دوره پیشرفته فیلمسازی گذرانده است. او تاکنون تهیه کنندگی و کارگردانی چندین مستند را برعهده داشته و تجربه داوری در جشنواره  های متعدیی از جمله جشنواره فیلم کوتاه بوسان را در کارنامه خود دارد. از کمیل کتاب "پرسه گردی با قانون دینامیت" چاپ شده است که حاصل پنج سال سفر او در جهان است:
http://teesa.ir/Books/Book?id=11492

تجربه‌های‌تان را در زمینه‌ی آزار اینترنتی از طریق ایمیل دکتر سرگلزایی با یکدیگر در میان بگذارید:
isssp@yahoo.com

@drsargolzaei باز کردن / نظر دهید

2024-05-20 07:09:33 وبینار
موضوع:
«ایرانیان و اساطیر»

دوشنبه
27 ماه می= هفتم خرداد ۱۴۰۳

ساعت:
۱۲ ظهر تورنتو
۱۹:۳۰ تهران

مدت زمان جلسه:
سه ساعت

دکتر سرگلزایی- روانپزشک:
اسطوره و آیین

دکتر محمودی- دکترای فلسفه:
جایگاه اسطوره در جهان مدرن

دکتر یارمحمدی- دکترای ادبیات:
جریان روشنفکری و اساطیر ملی- مذهبی

#کانون_نگرش_نو
+1 416-879-7357
برای دریافت لینک جلسه فقط در واتزاپ پیام دهید.
@kanoonnegareshno
@DrHosseinMahmoudi
@NewHasanMohaddesi
@niyazestanbarani
@drsargolzaei باز کردن / نظر دهید

2024-05-19 21:10:52 کتاب "ما دوباره سبز می‌شویم:
گزارش خشونت سیستماتیک حکومت ایران- بر اساس مشاهدات اتاق درمان

مجلس دوم:
که تازیانه فرود آمد و باز، شکوه نکرد...

آیا می‌دانستید که یکی از روش‌های شکنجه‌ی زنان در زندان‌های جمهوری اسلامی، تحقیر و تمسخر عادت ماهانه‌ی آنها توسط زندان‌بانان و محدودیت دسترسی به پد بهداشتی است؟
و آیا می‌دانستید که این شکنجه‌ها توسط "زنان زندانبان" اجرا می‌شوند که خودشان تجربه‌ی عادت ماهانه دارند؟
چگونه یک سیستم جهنمی انسان‌ها را چنین دژخیم تربیت کرده است؟
بخوانید و منتشر کنید.

#زن_زندگی_آزادی
#مهسا_امینی
#آرمیتا_گراوند
#خشونت_سیستماتیک
#شکنجه‌ی_سفید باز کردن / نظر دهید

2024-05-19 21:09:13 ‎⁨ نسخه‌ی الکترونیک کتاب
ما دوباره سبز می‌شویم.

گزارش خشونت سیستماتیک
حکومت ایران

نوشته‌ی دکتر محمدرضا سرگلزایی

لطفا به اشتراک بگذارید. باز کردن / نظر دهید