بخش دوم : به سخن دیگر مقاله به شدت معیارهای عجیب و غریبی را | No

بخش دوم :

به سخن دیگر مقاله به شدت معیارهای عجیب و غریبی را با هم خلط کرده است، هیچ نگاهی به ساختار سیاسی جوامعی که انتخابات در آنها برگزار می شود نکرده. گویی ما در جهانی زندگی می کنیم که انتخابات در همه جا یک معنا دارد، چه در آمریکا باشد چه در ایران که اساسا فرضی است که محقق را به چنین نتایج خنده داری می کشد.
نویسنده در بخشی به سیستم های سیاسی اقتدارگرا اشاره کرده و به درستی می گوید که مشارکت مخالفین در انتخابات چنین رژیم هایی به احتمال زیاد به تغییر نمی انجامد اما مشارکت مخالفین باعث می شود که حزب حاکم به جهان خارج بگوید که مشروعیت دارد. حال نویسند می گوید که احزاب مخالف در چنین رژیم هایی دست به تحریم می زنند تا چنین مشروعیتی به این رژیم ها ندهند، اما بایکوت شان به نتیجه نمی رسد چون برای جهان اساسا مهم نیست. باز هم اینجا می بینیم که نتایج کوتاه مدت بایکوت مورد نظر نویسنده است و اساسا نگاهش تغییر کوتاه مدت انتخاباتی است. نویسنده اشاره می کند که مخالفان در این شرایط با وضعیت دشواری روبرویند، که درست می گوید، وضعیتی که تحریم انتخابات به خودی خود به تغییر رژیم نمی انجامد که این هم درست است و کشف جدیدی نیست.
اما بخش جالب مقاله آنجایی است که توضیح می دهد در همان ۴ درصد از ۱۷۱ موردی که بایکوت انتخابات به تغییر انجامیده ، چرا تغییر رخ داده است. (نکته ای که اصلاح طلبان از جمله جامعه شناسشان حمید رضا جلایی پور برای جامعه ایران سانسورش می کنند چون اساسا این جامعه که بالغ نیست که خودش بخواند و تحلیل کند، برایش بدآموزی دارد، فکر را باید برای این جامعه بهداشتی کرد(حجاریان) بنابراین این بخش اساسا گفته نمی شد)
او می گوید که در مواردی که تغییر رخ داده بایکوت انتخابات با استقبال وسیع مردم روبرو شده و کارزار بایکوت انتخابات به بسیج خیابانی گسترده معترضان، اعتصابات و دیگر اشکال مبارزه مدنی انجامیده است. (که باز هم رویکرد محافظه کارانه اش اجازه نداده که این اشکال دیگر مبارزه مدنی را بازگو کند چون اساسا می خواسته نشان دهد بایکوت انتخابات خوب نیست)او بنگلادش ۱۹۹۶، پرو ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ و تایلند ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ را مثال آورده است.
بله این نکته آخری است که اکنون ما به آن می اندیشیم و همانطور که قبلا نوشتیم جامعه الجزایر که بیش از ۲ سال است انتخابات گوناگون را تحریم کرده و جنبش اش از کار باز نمانده به آن می اندیشد و آن این است که تحریم انتخابات و افزایش خشم مردم ما را به راه جنبش های وسیع اعتراضی بکشد و این آن چیزی است که اصلاح طلب اساسا مخالف آن است و لاس زدن با حاکمیت را به همه چیز حتی تغییر برای مردمی که در حال له شدن در زیر یک سیستم وحشیانه است، ترجیح می دهند و حتی از ارجاع به تحقیقات غربی هم برای رسیدن به مقصودشان باز نمی ایستند.
#انتخابات۱۴۰۰
راه تماس با ما : goftandnooo@gmail.com
@GoftandNO