شکست گفتمانی اصلاح طلبان؛ شکست گفتمان «نجات و دغدغه ایران» ا | No
شکست گفتمانی اصلاح طلبان؛ شکست گفتمان «نجات و دغدغه ایران»
انتخابات ریاست جمهوری اخیر حاوی یک نکته مهم سیاسی بود که همانا شکست اصلاح طلبان از منظر گفتمانی است. آنان در سالهای اخیر رویکردی را انتخاب کردند و دانشگاهیان و روزنامه نگاران و فیلسوفانشان تاکیدشان را بر گفتمان « نجات و دغدغه ایران» گذاشتند تا بتوانند برای بیدار کردن و استفاده از خوی ناسیونالیستی بخشی از جمعیت از آن بهره ببرند. و فکر می کردند که گفتمان« نجات و دغدغه ایران» که اساسا گفتمانی امنیتی و پیوند خورده با قدرت سرکوبگر است را می توانند به شکل گفتمان ناسیونالیسم مدنی (حمید رضا جلایی پور و استادانی مانند او در این مسیر بسیار تلاش کردند) بفروشند. اما این سازه گفتمانی در این انتخابات قدرت بسیجی از خود بروز نداد و یا دست کم اصلاح طلبان آن حاملانی نیستند که بتوانند از این خصلت ناسیونالیستی بهره ببرند، چرا که حاملانی کارآمد تر آن را در دست گرفته بودند. اصلاح طلبان در جریان دوم خرداد ۷۶ تلاش می کردند که بحث ایران را از منظر حقوق شهروندی ایرانیان مطرح کنند اما با شکست پروژه اصلاح طلبان برای تحقق حقوق مردمان در ایران، آنها از حقوق چشم پوشیدند و پروژه شان را بر ساختن سازه «ایران انتزاعی مقدس» قرار دادند، سازه ای که اساسا شما نیاز نیست اصلاح یا تحقق حقوقی را برای مشروع نشان دادن آن به اجرا بگذاری. آنها امید داشتند با ارتقای ایران به یک ایران مقدس، هم بسیج نیروهای طبقه متوسط و ناسیونالیست را داشته باشند و هم اساسا راهی برای انکار حقوق برابری خواهانه اتنیک‌ملیت ها پیدا کنند. این گفتمان این بار برای اصلاح طلبان کار نکرد چرا که اصلاح طلبان از روی دست محافظه کاران و نیروهای قدس سپاه و بیت خامنه‌ای این ایده را کپی کرده بودند. ایده حفاظت و امنیت ایران، ایده ای بود که در دهه اخیر اساسا با نیروهای قدس سپاه پیوند خورده است و در تشییع قاسم سلیمانی بروز جدیش را می شد دید. اصلاح طلبان فکر می کردند با کپی کردن این ایده و تمرکز بر روی این گفتمان می توانند مردم را جذب خود کنند. در حالی که مردمی که جذب ایده حفاظت و امنیت ایران شده اند اساسا می بینند که حاکمیت ولایت فقیه بهتر از هر گروهی می تواند امنیت ایران را به شکلی که اصلاح طلبان مطرح می کنند، تامین کند و در سرکوب اتنیک -ملیت ها هم دست بالاتر را داشته باشد همچنان که در آبان ۹۸ شاهد بودیم. شکست گفتمان «نجات و دغدغه ایران» مطرح شده از سوی اصلاح طلبان و تمامی طیف دانشگاهی شان نشان داد که این ایده حاوی هیچ گونه انرژی اعتراضی و پیشرو نیست و اگر قدرت سرکوبگر دولت مرکزی را نداشته باشد اساسا نمیتواند بعنوان گفتمان مقاومت مطرح باشد. از این منظر نیروهای ناسیونالیست پادشاهی خواه یا جبهه ملی و هر طیفی که این ایده را دنبال می کند که نیروهای ملی مذهبی را هم شامل می شود اگر خود را به سرعت اصلاح نکنند، را باید از پیش شکست خورده دانست هر چند صدایشان در شبکه های اجتماعی بواسط پارامترهای متفاوت از جمله وصل بودن به شبکه های تلویزیونی و غیره بلند باشد. اینجاست که برای برابری خواهان اگر بتوانند گفتمانشان را بعنوان مهمترین نیروهای مقاومت در برابر استبداد و مرکز گرایی و نئولیبرالیسم اقتصادی گسترش دهندفرصت بی نظیری برای تداوم مبارزه سیاسی قابل شناسایی است. #انتخابات۱۴۰۰ #مسیر‌مبارزه راه تماس با ما : goftandnooo@gmail.com @GoftandNO
