#استراتژی_سیاسی جاذبه هند و سیاست ذوب نشدنی اش در اسرائیل | دانش تفسیر سیاسی
#استراتژی_سیاسی
جاذبه هند و سیاست ذوب نشدنی اش در اسرائیل
هاآرتص
هند، یک قدرت جهانی در حال رشد، از روابط خوبی با اسرائیل و ایران برخوردار است. واقعیتی که مورد توجه تهران و تل آویو قرار گرفته و تبدیل به صحنه جدیدی برای رقابت بین رقبای خاورمیانه شده است.
اوشپیز، سفیر سابق هند در توئیتر درباره انفجاری در سال 2012 در خارج از سفارت اسرائیل در دهلی نو، زمانی که یک عامل بداندیش ایرانی قصد ترور یکی از دیپلمات های اسرائیل را داشت، نوشت. ایرانی‌ها در پاسخ، تهران را «قهرمان بزرگ مبارزه با تروریسم بین‌المللی» خواندند و از گیلون خواستند، به استفاده از تاکتیک‌های کودکانه یادشده پایان دهد.
دهلی نو به عنوان میدان جنگ برای درگیری ایران و اسرائیل عمل می کند. ژانویه گذشته، یک انفجار کوچک در نزدیکی سفارت اسرائیل در پایتخت هند به ایران نسبت داده شد. انفجار سال 2012 که اوشپیز به آن اشاره کرد در همان منطقه رخ داد و چهار نفر از جمله یک دیپلمات اسرائیلی زخمی شدند.
"کبیر تانجا"، یکی از اعضای بنیاد تحقیقات آبزرور، می‌گوید: با این حال، هند بخش بزرگی از تلاش‌های دیپلماتیک خود را در خاورمیانه صرف عدم جانبداری کرده است. دهلی نو پیام نسبتاً محکمی را به تهران و تل آویو پس از انفجار در سال 2012 ارسال کرد، مبنی بر اینکه این نوع فعالیت در خاک هند به نوعی برای روابط آن با هر دو کشور مضر خواهد بود. دهلی نو در وقایع ژانویه ی گذشته نیز همین رویکرد را در پیش گرفت.
هند از زمان برقراری روابط دیپلماتیک کامل با اسرائیل در سال 1992، با موفقیت روابط بسیار مشهود و سطح بالای خود را با اسرائیل و ایران متعادل کرده است. روابط هند با این دو کشور از سال 1950، بلافاصله پس از استقلال هند، رسمیت یافت.
اسرائیل همیشه هند را برای فاصله گرفتن از ایران تحت فشار قرار داده است. تل آویو نه فقط دهلی نو را به فاصله گرفتن از تهران دعوت می کند، بلکه از هند می خواهد که ایران را به خاطر حمایت از تروریسم در خاورمیانه هدف قرار دهد. اما فکر می کنم این اولین بار است که این نوع فراخوان عمومی که از سوی گیلون مطرح شد، اتفاق افتاده است. من کمی متحیر هستم که چرا هند به این موضوع کشیده می‌شود. هیچ کشوری مانند هند نمی‌خواهد این اتفاق در خاک خودش رخ دهد، زیرا در این صورت شما به سمت چیزی کشیده می شوید که در آن دخالتی ندارید.
بر اساس گزارش موسسه تحقیقات صلح بین المللی استکهلم در سال 2020، هند 13 درصد تسلیحات خود را از اسرائیل، سومین تامین کننده بزرگ خود پس از روسیه و فرانسه وارد می کند. هند همچنین بزرگترین مشتری تسلیحاتی اسرائیل است و طبق گزارش این موسسه، 43 درصد از صادرات این کشور از سال 2015 تا 2020 را به خود اختصاص داده است. تجارت سالانه دوجانبه دو کشور به جز در حوزه ی دفاعی در سال گذشته 4.14 میلیارد دلار بود که از 200 میلیون دلار سال 1992 بیشتر بود و مقامات تل آویو و دهلی نو امیدوارند تا ژوئن آینده توافقنامه تجارت آزاد را نهایی کنند.
تفسیر خبر
هند یک کشور منفعت طلب هشیار است! از زمان استقلال خود این رویه را دارد مثلا زمانی که جنبش عدم تعهد با غلیان شدید دنبال تحریم غرب و شرق بود هند هم عضو جنبش عدم تعهد بود هم با شرق و غرب تجارت سلاح میکرد!
رابطه هند با غرب و شرق یک خط,مشی است و آن حرکت بر خژ استقلال است ایجاد این توازن بسیار کار ظریفی است و بعبارتی این کشور دنبال حرکت بر لبه ی تیغ است.
هند کشور اهل معامله است زمانی که از امریکا جنگده اف۱۵ گرفت خط لوله صلح ایران را رها کرد و زمانی که اکنون قرارداد نظامی با اسراییل میبندد ایران را باز رها میکند. در واقع این کشور دنبال منفعت خالص خود با تغییر جهت فوری است؛ غرب سعی دارد روابط خود را فرامادی نیز کند و به بهانه اینکه هند بزرگترین دمکراسی جهان است این کشور را مدام میستاید، ظرفیت جمعیت دویست میلیونی مسلمانان، حساسیت به فلسطین نیز علایق غرب و اسراییل(دکترین بن گورین) به گسترش روابط با این کشور برای مشروعیت اسراییل است. اما هند مراقب است در روابط شرق و غرب تابع غرب نباشد! بعبارتی هند را باید جاذبه تصاحب نشدنی غرب نامید.
