غزل '۲۴۰' تاریخ ِمن تکرار ِبی مرز ِبلاهت هاست وین خاک نطع ِن | کانال شعرهاونوشته های"مسعودکلانتری"

غزل "۲۴۰"


تاریخ ِمن تکرار ِبی مرز ِبلاهت هاست
وین خاک نطع ِناگزیر ِقتل و غارت هاست

جولانگه ِآیین بی آیین ِصدها جور
وآیینه یِ روشن نمایِ ظلم و ظلمت هاست

طومار ِصدها درد و منشور ِهزاران زخم
خون-نامه یِ بیگاری و مکتوب ِمحنت هاست

هرجاش فرهادیست بر سر تیشه ای دارد
هرسوش مجنونیست با داغش حکایت هاست

هر پور ِدستانش شَغادی درکمین دارد
گَرسیوَزی با هر سیاووشش
به حیلت هاست

هر راهبر ما را به چاهی رهنمون گشته ست
هر مُصلحی در کُنه ِایمانش ضَلالت هاست

یک لحظه می خندد اگر ، صدسال می گرید
هرقطره شادی را ز پی سیل
مصیبت هاست

هردوست با خود خنجری درآستین
دارد
یعنی که این پاداش آن مهر و محبّت هاست

صدقرن طی شد ؛ نوبت ِآسانیِ ما نیست ؟!
تاریخ ِتلخم از ازل تاریخ عُسرت هاست !

تاریخ ِمن،افسوس تا بوده ست این بوده ست !
وین اوّلین و آخرین برگ حکایت هاست !



مسعودکلانتری


کانال شعرها و نوشته های "مسعودکلانتری"：
https://telegram.me/masoodkalantari