استالین: چقدر از دیدن‌تون خوشحالم، آقای رئیس‌جمهور.
روزولت: من هم همین‌طور، جناب. خیلی وقته که ندیدم‌تون.
استالین: تا این شهر دورافتاده‌ی روسیه هم کلی راه اومدین!
روزولت: خوشحالم که سالم و سرحال می‌بینم‌تون، آقای دبیرکل.
استالین: سلامتی نقطه‌ی قوت منه.
روزولت: چرچیل هنوز نیومده؟
استالین: تا اون‌جا که خبر دارم، نه.
روزولت: شنیدم باز وزن اضافه کرده!
استالین: وینستن؟
روزولت: بله!
استالین: عجب! چطور می‌تونه تو شرایط جنگی وزن اضافه کنه؟
روزولت: چه می‌دونم.
استالین: آدم هیچ‌وقت نباید به یه کاپیتالیست اعتماد کنه.
از نمایش‌نامه‌ی «کنفرانس یالتا و قطار هیچ و پوچ»
از مجموعه‌ی جهان نمایش (شماره‌‌ی ۲۱)
نوشته‌ی اریزا هیراتا
ترجمه‌ی نگار خلیلی
