نسبت میان سرمایه‌داری و بازار مبتنی بر این واقعیت است که تم | نشر نی
نسبت میان سرمایه‌داری و بازار مبتنی بر این واقعیت است که تمامی عوامل تولید ــ یعنی کار، زمین و سرمایه ــ کالاهایی قلمداد می‌شوند که به‌منظور کاهش هزینه‌ها و افزایش سود و میزان بهره‌وری می‌توانند به نحو رقابتی در بازار خرید و فروش شوند. بنابراین، سرگذشت بازارهای مدرن صرفاً با تخصصی‌شدنِ کارکردیِ فعالیت‌هایِ تولیدی مرتبط نیست بلکه با کالایی‌شدن همه‌ی چیزهایی که موضوع این فعالیت‌ها هستند هم پیوند خورده است. و این یعنی توجه به آن‌چه مارکس آن را مناسبات اجتماعی تولید می‌نامید؛ مناسباتی که خودِ بازار را در مرتبه‌ای نازل‌تر قرار می‌دهد. اندیشه‌ی مدرن، و نه فقط سنت مارکسیستی، برای این گذار تاریخی مهم از تولید در واحد خانوادگی برای مصرف خانگی به وضعیتی که اعضای خانوار در ازای دستمزد برای کارفرمایان کار می‌کنند، اهمیتی اساسی قائل شده است. بنابراین می‌توان گفت که اعضای خانوار به جای تولید کالاهایی که نیازهای عاجل‌شان را برطرف کند ناچارند برای گذران زندگی خود و وابستگان‌شان «نیروی کار» خود را به عنوان یک کالا در بازار کار به «فروش» برسانند.
از کتاب «جامعه‌ی بازار» نوشته‌ی دن اسلیتر و فرن تونکیس ترجمه‌ی حسین قاضیان
