ضربت علی در روز خندق... زمان مطالعه: ۱ دقیقه @Roshdchannel | Roshd | رشد
ضربت علی در روز خندق... زمان مطالعه: ۱ دقیقه @Roshdchannel از پیکارهای مهم در جنگ خندق (۵ هـ)، نبرد امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) با عمرو بن عبدود بود؛ عمرو از شجاعان عرب بود، کسی بود که عمر گفت: «من با او همسفر شام بودم و هزار نفر، دزد بر قافله ما تاختند، عمرو به تنهایی آنها را متفرق ساخت و دست و پای شتری را به جای سپری دست گرفت و آنها را تعقیب کرد». وقتی در جنگ خندق امام (ع) دروازۀ خندق را بر دشمن مسدود کرد تا وارد شهر مدینه نشوند، عمرو وارد شد بر وسط میدان و فریاد برآورد: «کیست به جنگ من آید؟» هیچ‌کس از ترس، جوابی نداد. عمرو گفت: «مسلمین کجا هستند که به دستم کشته شوند تا به بهشت روند؟ چرا به‌سوی بهشت نمی‌شتابید؟ چرا نزدیک من نمی‌آیید؟» هیچ‌کس پاسخی نداد و اشعاری خواند. آنگاه حضرت علی (ع) برخاست و از پیامبر اجازه خواست. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: بنشین؛ چند مرتبۀ دیگر عمرو مبارز طلبید و حماسه خواند، فقط امیرالمؤمنین بلند می‌شد و می‌گفت: «یا رسول‌الله! اگر او عمرو است، من علی بن ابیطالبم!»
سرانجام پیامبر (ص) اجازه دادند و فرمودند: «از خداوند مسألت دارم که تو را بر عمرو نصرت دهد.» بعد سر را بلند کرد و عرض کرد: «پروردگارا! برادر من و پسر عموی مرا تنها مگذار!» و با چشمی پر از عاطفه و اشک فرمود: «برو که خدا یار و مددکار توست.»
امام (ع) به میدان آمد و فرمود: «شنیدم تو پیمان بستی که اگر مردی از قریش یکی از سه چیز را از تو بخواهد بپذیری؟» گفت: آری، فرمود: «اول، من تو را دعوت به توحید و اسلام و رسالت محمد (ص) می‌کنم.» عمرو گفت: «قبول نمی‌کنم»؛ فرمود: «دوم آنکه، از این راهی که آمدی برگرد و از جنگ با پیامبر درگذر.» گفت: «اگر این کار را کنم زنان قریش مرا سرزنش کنند، زیرا من در جنگ بدر، زخمی برداشتم و نذر کردم تا محمد را نکشم روغن بر موی سرم نمالم.» حضرت فرمود: «سوم آنکه، تو را به مبارزه با خود می‌خوانم.» عمرو بخندید و گفت که تو جوانی و از تو زورمندتر هست! سرانجام از اسب پیاده شد و شمشیری به سوی حضرت پرتاب کرد و سپر ایشان را دو نیم ساخت و پیشانی‌شان را شکافت. امام به میدان بازگشت و فرمود: «ای عمرو! تو خجالت نکشیدی با این شخصیت، برای خود همراه آوردی با این که من جوانم و تنها به جنگ تو آمدم.» پس شمشیری بی‌درنگ بر پای او فرود آورد و او را بر زمین انداخت. دو لشکر، منظره را می‌دیدند و غالب شدن علی (ع) بر عمرو موجب تکبیر و تهلیل جمعیت شد. مشرکین گریختند و مسلمین با شادی آنان را تعقیب کردند. @Roshdchannel برگرفته از «دانشنامۀ امام علی علیه‌السلام» (با تصرف و تلخیص)
