پیداست که رنج بخشی از جامعه نمی‌تواند دلیل موجهی برای ترور و خ | زنان و مسائل اجتماعی
پیداست که رنج بخشی از جامعه نمی‌تواند دلیل موجهی برای ترور و خشونت علیه بخشی دیگر باشد. طالبان یک گروه قوم‌گرا و تمامیت‌خواه و بنیادگراست. برخاسته از جنبش دیوبندی/وهابیت با نیروی پیش‌برنده‌ی پشتونیسم/قبیله‌گرایی و هم‌بسته با القاعده/ترور.
مردم کابل را اگر پهبادهای امریکایی نکشت انتحاری‌های طالبان کشت. مکتب سید‌الشهدا و شفاخانه‌ی صدبستر را پهبادهای امریکایی هدف نگرفتند. طالبان گرفت. مردم هزاره و تاجیک و ازبک نیز مقابله به مثل نکردند. ما سراغ نداریم که مثلا یک تاجیک بین طالب‌ها عملیات انتحاری کرده‌باشد.
برای فهم شرایط امروز افغانستان اما لازم است روستاها را نیز ببینیم که هفتاد درصد جمعیت افغانستان‌اند؛ مخصوصا سمت جنوب که نرخ بی‌سوادی بالاست و دسترسی به امکانات بهداشتی پایین. اگر زنان در پایتخت حق کار و تحصیل داشتند و معاش بعضی بیش از هزار دلار در ماه بود، کمتر از چهار درصد از زنانِ بالایِ چهارده‌سال در هلمند باسوادند. در کشوری که نیمی از مردم امشب را گرسنه خواهند خوابید.
امریکا و ناتو برای «مبارزه علیه تروریسم» و «توسعه» به افغانستان آمدند. اما نه ترور را از بین بردند و نه احتمالا توسعه‌ی فراگیر آوردند برای افغانستان. بدتر؛ راه را باز کردند که یک گروه تاریک و زشت به کابل بیاید و دوباره به قدرت برسد.
