2022-04-22 11:43:59
باشِش
پیش از این دربارهٔ «میباشد» نکاتی نوشته بودم:
۱. میباشد
۲. شاهد از فروغی و خانلری
دیشب، وقتی در منزل استادم بودم و او جملاتی از بایزید بسطامی میخواند، کلمهٔ «باشِش» به گوشم خورد:
پس صفاتِ من صفاتِ ربوبیت گشت
و زبانِ من زبانِ توحید
و صفاتِ من اینکه: او، او، لا اله الّا هو.
پس بود آنچه بود به بودِ خویش از آنچه بود
و آنچه باشد به «
باششِ» خویش، باشد آنچه باشد.
صفاتِ من صفاتِ ربوبی
و اشاراتِ من اشاراتِ ازلی
و زبانم زبانِ توحید.
دفتر روشنایی؛ از میراثِ عرفانیِ بایزید بسطامی. سهلگی، محمد بن علی. ترجمهٔ محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: سخن، ۱۳۸۴.
باشِش: باش (ستاک حال) + -ِش (پسوند)
پسوند «-ِش» عموماً به ستاک حال میپیوندد و اسم مصدر میسازد. بعضی دستوریان به این نوع اسم مصدر «مصدر شینی» میگویند. بینش، پرش، چینش، دانش، روش، کشش، کنش، کوشش، گردش، گویش نمونههایی از مصدر شینیاند. بیش از ۲۰۰ کلمه با این پسوند ساخته شده است. برای مطالعهٔ بیشتر، به کتاب
فرهنگ توصیفی دستور زبان فارسی، نوشتهٔ دکتر علاءالدین طباطبایی، مدخل «مصدر شینی» مراجعه کنید.
#ویرایش #میباشد #مصدر_شینی
@zabanshenasik
645 views08:43