سالی که گذشت سال بسیار شیرین و به یادماندنی بود، سال نوازش‌ها | خانواده صمیمی عباس منش
سالی که گذشت سال بسیار شیرین و به یادماندنی بود، سال نوازش‌ها بود و ترمیم‌ها؛ اما سالی که در پیش روست به یقین با اختلاف سالی خواهد بود که نظیرش را در تمام زندگی‌ام ندیده‌ام. سالی که اختلاف دست فرمان من و خدا را همه خواهند دید، زندگی که من پارو انداخته ام و سکان دست ناخدای داده‌ام. سال پیش رو سالی است که تمام کسانی که که در جوابم وقتی گفتم خدا روزی رسانه، گفتند درسته که خدا روزی رسانه اما آدم هم باید واقع‌بین باشه، واقعیت جدیدی را از جهان درک خواهند کرد. سالی که تمام اطرافیانم معنای واقعی کفی بالله وکیلا را خواهند دریافت. وقتی گفتم شماها همه مذهبی هستید و حداقل سالی چند بار قرآن را ختم می‌کنید، مگه نمی‌گید کفی بالله وکیلا، ألیس الله بکاف عبده، پس از چه چیز بعد از طلاق این قدر نگرانید؟ و نگاه عاقل اندر سفیهی به من انداختند و رفتند به مادرم زنگ زدند که جلوی دخترت رو بگیر، جامعه خطرناکه، دختر جوون نیاز به محافظ داره و مادر موحد دوست داشتنی ام با اینکه با طلاقم مخالفه، اما به همه گفت: زهرا می‌گه این حرف‌ها بوی شرک می‌ده و من بعد از این مرگ رو بر شرک ترجیح می‌دهم. شب ٢١ رمضان ١4٠٢ است، ساعت از ٢ گذشته و من آنچه را نوشتم به جای قرآن به سر گرفتن بود و دیگر عباداتم. ان‌شاءالله عمری به دنیا باشد شب قدر ١4٠٣ زیر همین کامنت خواهم گفت که زندگی فردی که همۀ داروندارش خداست، چگونه رقم خواهد خورد.
