مسقط همچنان مرکز تحولات دیپلماتیک منطقه است و تبادلات، معاملات | عبدالرضاسلطانی
مسقط همچنان مرکز تحولات دیپلماتیک منطقه است و تبادلات، معاملات، مذاکرات و بده‌بستان‌های سطح بالا در آن شکل می‌گیرد؛ اینکه چرا رسانه‌های جهان، از هم‌زمانی حضور یک هیات آمریکایی در مسقط (با پوشش سفر به عربستان سعودی) حرفی نمی‌زنند، یا کسی در خصوص دستور جو بایدن، برای آزادسازی بخش دیگری از دارایی‌های بلوکه شده ایران که در اختیار کره‌جنوبی بوده (به‌جای بدهکاری جهانی ایران) و یا تهاتر خودرو به‌ازای بخش دیگری از این تبادل، چیزی نمی‌گوید، یا دقیقا مشخص نیست که قرار است کدام امتیاز، با خارج شدن سپاه از فهرست گروه‌های تروریستی، تاخت بخورد، خود جای تامل فراوان دارد. اما فارغ از کارزار دیپلماسی و پیدا و پنهانِ میدانِ نبرد دیپلماتیک میان ایران و ایالات متحده، آرایش بشدت تحریک‌آمیز و اقدامات تروریستیِ موساد، سیا، اینتلجنس سرویس و استخبارات سعودی، نشان‌دهنده پیگری رویکرد خصمانه بلوک معروف به «عبری/عربی/غربی» علیه منافع جمهوری اسلامی و منافع مردم ایران است، و تنها تفاوت این دوره با آنچه در یک دهه گذشته رخ داده، کنار رفتن اپوزیسیون‌نماهای داخلی، از پشت میز مذاکره و بی‌واسطه شدن ماجراست. پر واضح است که منطقه جنوب غرب آسیا، شامات، حاشیه خلیج‌فارس و علی‌الخصوص فلسطین، طی چند روز آینده آبستن تحولات سرنوشت‌سازی هستند، که در واقع، همان روی دیگر دیپلماسی، البته در زیر میز مذاکرات است، اما اینکه تند شدن سطح تنش‌های منطقه‌ای و آستانه‌ای شدن بازی توافق هسته‌ای، به کدام نتیجه منتج خواهد شد، مساله‌ای‌ست که شاید تکلیف آن در همین خردادماه جاری روشن شود. در هر صورت، حرکت دولت برای اصلاحات اقتصادی از درون، چنانچه در مسیری دقیق‌تر، عادلانه و فراگیرتر شکل بگیرد، و دشمنان نتوانند نتایج منفی و حتی به‌ظاهر مثبتِ تحولاتِ مذاکرات را به درون اقتصاد و بازار ایران تزریق کنند، آنچه رقم خواهد خورد، علی‌رغم سختی‌های مقطعی، می‌تواند راهگشایِ گره کور اقتصادِ بی‌سامان، چندپاره و تحت تاثیر رانت‌های سیستماتیک باشد؛ هرچند که در حال حاضر، دورنمای جالب توجهی از اثرات مثبت و ضد رانتِ حذف یارانه‌هایِ غیر متمرکز، در سطح اقتصاد و سفره مردم، دیده نمی‌شود، و شوربختانه، تیم اقتصادی نه‌چندان هماهنگ و متاسفانه ناکاربلد دولت، این جراحی بسیار مهم، اجباری و خطرناک را با ریسک بالا اجرایی کرده و دیگر نمی‌توان این بیمار تحت جراحی را نیمه‌کاره رها کرد!
