2023-02-02 15:08:41
یادداشت حمایت #هومن_سیدی از #جعفر_پناهی
«دوستی من و جعفر پناهی به سال های خیلی دور بر نمیگردد اما به اندازه کافی عمیق است.
وقتی با او گفت و شنود میکنید کیف میبرید،برعکس تصویر سیاسی جعفر که به نظر میاید بحث سیاسی راه میاندازد در خلوت تمام مدت در باب سینما حرف میزند،هنوز با ذوق،همچنان به مانند نوجوانی که شور ساخت فیلم اولش را دارد.
وقتی به پشت صحنه جنگ جهانی آمد جمله ای از سر شور و توأمان با غصه ای در دل ، ادا کرد که هنوز سنگینیش را حس میکنم:چقدر دلم برای آسوده فیلم ساختن تنگ است.
زمانی که شما در آستانه خلق اثر هستید توقع همراهی بیش از حد را از دیگران دارید،نیاز دارید درک شوید و کسی مانع احوالاتتان و تخیلاتتان نگردد.
تصور کنید که او نه تنها برای ساخت نگرشش گروهی بزرگ و امکاناتی ندارد بلکه باید مراقب باشد عواملی باعث توقف فیلمش نشوند.
مگر میشود اینگونه فیلم ساخت!
در فیلم آخرش سکانسی بی نظیر وجود دارد،فراتر از هزاران فیلم وطن پرستانه با بودجه های کلان،سکانسی که او بالای تپه ای در مرز ایران و ترکیه ایستاده وبه پیشنهاد دستیارش به راحتی میتواند کشور را ترک کند و خود را به کشور دیگری برساند
اما قدم به عقب برمیدارد.
می ماند.
او در همه جای دنیا جا دارد.
صندلی دارد.
فرش قرمز دارد.
اما این خاک را با هیچ جا عوض نکرد.
جعفر پناهی عاشق ایران است و دلش برای این مردم میتپد.»
t.me/agcloud/469
@actorsgallety
651 views12:08
گ
