#مرضیه_برمال: پرتم مثل پوکه‌ای جامانده از جنگ خاموشم مثل کتر | aghalliat.com ادبیات اقلیت
#مرضیه_برمال:
پرتم مثل پوکه‌ای جامانده از جنگ خاموشم مثل کتری که این دم، دل جوشیدن ندارد مثل پنجره که در لاک توست درست به رنگ قرمز جیغ که می‌کشد توی کوچه با سفر از چمدان و گیتار برگرد راه دریا بگیر با دو فنجان قهوه که من تنها تنگ غروب میل آغوش همین جزیره را دارم همین جزیرۀ مجنون…
