مرگ برادر بی تابم کرده ،رفتن به بیمارستان تمام دل و‌جراتم را م | محمدآقازاده
مرگ برادر بی تابم کرده ،رفتن به بیمارستان تمام دل و‌جراتم را می طلبد، خبر زنانی که به بهانه غیرتی دروغ زده کشته می شوند جان را پر از تلخی و استرس سهمگین می کند درست مثل مرگ برادر ، اما سوی دیگری این ماجرا دارد و آن اراده زنان برای اینکه سرنوشت شان را آنگونه که می خواهند و نه آنگونه که مردان عقب مانده ذهنی می طلبند بسازند، آنها قربانی شدند ولی با مرگ شان نقش شان را برای جلو رفتن جامعه با حماسه مقاومت به تاریخ سپردند و به خاطر آنها چند روزی است قلم بی تابی می کند تا بتویسد سالهای بعد خواهند نوشت جامعه ایران با مقاومت ، استعداد و تخصص زنان ایرانی راه به توسعه یی کشید و آزادی همگان را تضمین کرد و انسان ایرانی را به قول کانت از دوران نابالغی خود در آورد تا به قول کانت خود فرمان شود و باورهای متصلب را بشکند و روی پاهای خود بیایستد حتی اگر به قیمت جانشان تمام شود
ده روز در قرنطینه بودیم،خواستیم برای گرفتن اکسیژن مان به بیمارستان سینا برویم ولی خاطره تلخ مرگ برادرم به من گفت طاقت روبرو شدن با اوژانس این بیمارستان را ندارم ، هر چند به حاذق و تعهد پزشکان و پرستاران اش باور عقلی و قلبی دارم ، بخاطر بی جراتی به بیمارستان جم رفتم
دکتر سیما بیژنی متخصص طب اوژانس با چه خونسردی و با آرامش دهها بیمار را ویزیت کرد و نوبت ما که رسید کمی در مورد تخصص اش کمپ زدیم ، حرف دکتر بصیری و دکتر کرمانی پور افتاد ، چه با احترام از آنها یاد کرد ، در فضای اوژانس در میان انبو بیماران پرستاران زن در کنار همکاران مردشان به سرعت کارها را انجام می دادند تا درد مردم کرونا زده را بکاهند،پیک ششم بدست توانای کادر درمانی تا حدودی کنترل می شود هر چند نهادهای مسئول کاری می نمی کنند و مسئولیت آنها را دکتر بیژنی ها ، بصیری ها ، کرمانی پورها و هزاران نام دیگر این بار سنگین را بر دوش می گیرند ، همه شواهد آینده را تاریک می کند ولی بودن دکتر بیژنی ها بعنوان زن متخصص مفری می شود در ذهن من در جهان بی مفر @aghazadehmohammad
