جلسۀ هفتگی آقایان اهل ولاء در روز سه‌شنبه ٢١ تیرماه ١٤٠١ | کانال اهل ولاء
جلسۀ هفتگی آقایان اهل ولاء در روز سه‌شنبه ٢١ تیرماه ١٤٠١ در مهدیۀ اهل ولاء با حضور استاد مهدی طیّب برگزار شد - بخش دوّم
مصاحبت روح و نفس عذاب الیم است؛ مگر اینکه نفس از امّارگی دست بردارد و نفس مطمئنّۀ راضيۀ مرضيّه شود، آن‌وقت همجنس روح مي‌شود و چنين فردی در درونش بهشت برپاست.
وَ هُمْ فِيها خالِدُونَ: آنها در آن بهشت جاودانند. بهشت تمام‌نشدني است. لذائذ دنيا تمام‌شدني است. هر خوشحالی و خنده‌اي در دنیا كنارش غصّه و گريه‌ای است. در دنیا یا نداری، حسرت می‌خوری، یا داشته‌ای و از دست داده‌ای، غصّه از دست‌رفتنش را می‌خوری، یا داری و توأم با لذّت داشتن، نگران از دست‌دادنش هستی. لذّت دنیا پايدار نيست. خُلود در آن نيست. امّا لذّت معنوي پايدار است. لذّت معنوی چيزي نيست که كسي بتواند از دست شما بگيرد یا از دستت برود و غصّه‌دار شوي. اگر به‌راستي كسي اهل ايمان باشد، قطعاً از بهشت بيرون نمي‌آيد. جهنّميان از جهنّم بيرون مي‌آيند. عدّه‌ای هستند که در دنیا معصيت و ظلمي كرده‌اند، آلودگي و انحرافی داشته‌اند؛ امّا بالاخره در خزينۀ آب جوش جهنّم شسته و پاك مي‌شوند و از جهنم بیرون می‌آیند و به بهشت مي‌روند. اميرالمؤمنين عليه‌السّلام فرمودند: من حمّام را كه مي‌بينم ياد جهنّم مي‌افتم. چون كاركرد جهنّم كاركرد حمّام است. پس جهنّمي از جهنّم بيرون مي‌آيد و به بهشت مي‌رود؛ امّا بهشتي از بهشت خارج نمی‌شود. وَ هُمْ فِيها خالِدُونَ، آیا كسي که به‌راستي اميرالمؤمنين عليه‌السّلام را دوست داشته باشد، قابل تصوّر است حضرت را رها كند و دشمن ایشان شود؟ محال است! بله ممكن است کسی اميرالمؤمنين عليه‌السّلام را نشناسد و دشمن ایشان باشد؛ امّا وقتي اميرالمؤمنين عليه‌السّلام را شناخت و دل باخت، محال است از ایشان دست بردارد.
از تو ای دوست نگسلم پيوند گر مرا بگسلند بند از بند
زبان حال حضرت اباعبدالله علیه‌السّلام است که: وَ لَوْ قَطَّعْتَنِی فِی الْحُبَّ اِرباً لَما حَنَّ الْفُؤادُ اِلیٰ سِواكاً
اگر مرا در راه عشق تو تكّه تكّه كنند، قلب من جز به‌سوي تو اي خدا پر نخواهد كشيد! خلود و جاودانگي يعني همین! یعنی محال است محب از محبوب و معشوقش دست بردارد.
پس: بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ. مقصود از ايمان در قرآن، ولايت است. مُسلم شهادتين را مي‌گويد و به احكام ظاهري اسلام عمل مي‌كند. اغلب اهل‌سنّت این‌گونه‌اند. امّا مؤمن كسي است كه دل به محبّت خدا، پيامبر خدا و اميرالمؤمنين عليهماالسّلام سپرده است. پس كساني كه دل به اميرالمؤمنين عليه‌السّلام باخته‌اند و در زندگی پشت سر او راه مي‌روند، بهشتي‌اند و از همين‌جا طعام‌هاي بهشتي به آنها داده مي‌شود و روز قيامت كه دوباره این میوه‌ها را به آنها دادند، مي‌گویند اينها چيزهاي تازه‌اي نيست! ما به بركت اميرالمؤمنين عليه‌السّلام در دنيا هم غذاها و لباس‌هايمان همين بود.
امیدوارم خداي متعال به همۀ ما توفيق دهد بهشت را همين‌جا تجربه كنيم و بچشيم. هرچه خدا و اولياء به ما وعده داده‌اند، همه نقدِ نقد است. کسی خدمت امام علیه‌السّلام بود و پرسید: دوستان شما به بهشت مي‌روند؟ حضرت فرمودند: مگر الان در بهشت نيستي كه مي‌پرسي راست است دوستان شما به بهشت مي‌روند؟ نگاه كن! همين الان در بهشتي! حواست نيست!
امیدوارم خداي متعال حواس‌هایمان را جمع كند. حواس ما در زمان و مكان پخش است. مقداری از ذهنمان مشغول گذشته است؛ مقداری هم مشغول آينده و آنچه در حال است هم در مکان‌های مختلف، مثل خانه و محلّ كارمان است. همان‌طور که ذرّه‌بين نور خورشيد را متمركز مي‌كند، و چه قدرتي با آن نور متمركزشده ايجاد مي‌كند! ما هم اگر متمركز شويم، نسيه‌ها برايمان نقد مي‌شود. در جنبۀ مادّی هم وقتي حواس شخص پخش و پراکنده است، نقطه‌اي روبه‌رويش را هم نمی‌بیند. زمان جنگ، حملۀ هوايي كه مي‌شد، رسانه‌ها اطّلاعیه پخش می‌کردند و مي‌گفتند: توجّه توجّه! اعلام حملۀ هوايي! حاج‌آقا دولابي رضوان الله تعالي عليه مي‌فرمودند: ببينيد چقدر قشنگ است! تا مي‌گويد توجّه توجّه! مردم يك‌دفعه جمع مي‌شوند. تا یک لحظه قبل داشت دعوا مي‌كرد، قربان صدقۀ کسی مي‌رفت، سر کسی كلاه مي‌گذاشت، ولی تا گفتند توجّه توجّه! همه را رها كرد و متمركز شد. پيامبر و امام عليهماالسّلام هم آمدند به ما بگويند توجّه توجّه!
و امیدوارم خداي متعال عنايت كند ما از اين پراكندگي درآييم و به مقام جمع برسیم. در آن صورت می‌بینیم همۀ آنچه وعده داده‌اند، نقد است، برای ما مشهود خواهد شد و لذّتش را به بركت محبّت اميرالمؤمنين عليه‌السّلام خواهيم برد و ديد و چشيد!
