اقتصاددانان (friction) اصطکاکهای موجود در بازار را معمولا دستکم می‌گرفتند و تنها به وجود آن در بازار کار توجه داشتند. بحران سال 2008 موجب شد این پرسش مطرح شود که چرا اقتصاددانان نتوانستند آن را پیش بینی کنند و همین امر زمینه بازنگری در دانش اقتصاد خصوصا اقتصاد کلان را فراهم کرد. یکی از فواید این بازنگری توجه بیش از پیش به مقوله اصطکاک شد. نماد آشکار آن این مقاله است.
در عرصه سیاستگذاری عدم توجه به این اصطکاکها می تواند موجب خطا و انتظارات ناروا شود. مثلا همه می دانیم که نظام قیمتهای مختل شده موجب تخصیص نادرست منابع می شود و وقتی قیمتها آزادسازی شوند، زمینه تخصیص بهینه منابع فراهم می شود یعنی منابع در اقتصاد بازتخصیص پیدا می کنند از زمینه هایی که بازدهی کمتری دارند به زمینه هایی که بازدهی بیشتری دارند.
اما باید توجه داشت که این اتفاق در کوتاه مدت رخ نمی دهد! زیرا اصطکاک برای بازتخصیص منابع وجود دارد. مثالی بزنم که روشن شود. فرض کنید دولت سالها بنزین ارزان در اختیار مردم می گذارد. نتیجه این امر آنست که مردم عادت می کنند با خودروی شخصی سفر بروند و قطارها خالی بمانند. پیامد این امر آنست که دسته ای از مردم در حاشیه جاده ها سرمایه گذاری کرده و رستوران راه می اندازند.
در یک مقطعی دولت بالاخره می فهمد یارانه روی بنزین نادرست است و مثلا باید روی حمل و نقل عمومی مثل قطار یارانه دهد. طبیعتا سفر با خودروی شخصی در جاده کم می شود و سفر با قطار زیاد اما مغازه هایی که در حاشیه جاده ایجاد شدند به سرعت به کنار ایستگاه قطار جابجا نمی شوند!!! طبیعی است انتظار داشته باشیم مغازه داران کنار جاده جزو مخالفان اصلاح قیمت بنزین باشند!
