#بیانیه دانشجویان متحد به مناسبت #هشتم_مارس، روز جهانی زنان | @EEAUT
#بیانیه دانشجویان متحد به مناسبت #هشتم_مارس، روز جهانی زنان
هشت مارس فرصتی است تا در سراسر دنیا به تبعیض و ستم علیه زنان پرداخته شود. برای ما که در منطقه‌ای زندگی می‌کنیم که استبداد در تاریخ آن ریشه دوانده، مبارزه‌ی هر روزه علیه تبعیض جزئی از تار و پود زندگی روزمره‌ی ماست. تبعیض جنسیتی برای ما از تفکیک حوزه عمومی و خصوصی برای مرد و زن شروع می‌شود. زن باید خانه را مدیریت کند و مرد به عرصه عمومی وارد شود و اصطلاحا نان‌آور باشد. درک این تبعیض البته خود سویه‌های پنهانی از فرهنگ جنسیت‌زده را نشان می‌دهد. آنجا که مرد بودن و زن بودن تبدیل به صفت می‌شود و هر زن یا مردی این‌بار اگر ویژگی‌های زنانه و مردانه را از دست دهد به یک‌باره از جامعه طرد خواهد شد. در قوانین موضوعه‌ی کشور نیز زن بیشتر از آن‌که به دلیل انسان بودن حقوقی داشته باشد، در جایگاه مادری فهم می‌شود و حاکمیت برای "بازیافتن وظیفه خطیر و پرارج مادری در پرورش انسان‌های مکتبی" حقوقی را از آن او می‌داند. از سویی دیگر در سال‌های اخیر، سیاست‌های اقتصادی و بحران‌های ناشی از آن اگرچه منجر به فقیرسازی گسترده اقشار مردم شده اما در این میان زنان ستمی دو چندان را تحمل کردند. زن بودن، احتمال قرار گرفتن وی در دایره فقر مطلق را نسبت به مردان افزایش می‌دهد. این خشونت‌های اقتصادی و عدم دسترسی زنان به منابع مالی که کمتر شاید بشنویم؛ خود نقطه آغازی است برای قرار گرفتن زن در چرخه خشونت و تبعیض. بی‌شک در نبود حمایت‌های قانونی که بتواند منافع تمامی زنان را درنظر بگیرد؛ مانند نبود قانون منع خشونت خانگی با وجود آمار بالای زنان خشونت دیده در محیط خانواده، نبود قانون مقابله با آزار جنسی در دانشگاه‌ها و محیط‌های کاری و عمومی و جرم‌انگاری دقیق انواع خشونت‌ها، رسیدن به جامعه‌ای عاری از تبعیض غیرممکن است. از نظر ما راه برون‌رفت از وضعیت موجود را باید در تداوم کنش‌های مدنی و مقاومت مردمی علیه سازوکارهای آفریننده‌ی تبعیض‌ها و ستم و تن در ندادن به گفتمان‌های توجیه کننده‌ی سرکوب و خشونت جنسی و جنسیتی یافت. مقاومت‌های فردی و جمعی که به گواه تاریخ با تداوم و پیوستگی خود رفته رفته موجب انسانی‌تر شدن عرف و قوانین می‌گردد. در عین حال، سیستم حاکم هم از تمام توانش برای مقابله و فشار حداکثری بر فعالان حقوق زنان استفاده می‌کند. پرونده سازی، احضار، بازداشت، سلول‌های انفرادی و توهین و تحقیرهای جنسی تنها بخشی از فشار بر فعالین زنان در سال‌های اخیر است. ما دانشجویان متحد در برابر این دست رفتارهای ظالمانه علیه زنان سکوت نخواهیم کرد و همچون گذشته، ضمن ارج نهادن به تلاش تمامی کنشگرانی که در این مسیر گام نهادند، رسالت خود را در همراهی با مردم برای مقاومت علیه وضع موجود و نشر تفکر انتقادی برای تغییر وضعیت و انسانی‌تر شدن عرف و قوانین تبعیض آمیز می‌دانیم.
