زنان و انتخابات، از حق رای تا کاندیداتوری مختصر نگاهی بر پی | @EEAUT
زنان و انتخابات، از حق رای تا کاندیداتوری
مختصر نگاهی بر پیشینه حق رأی زنان در ایران
برخی از تحولات و پیشآمدهای خاص باعث کسب حق رأی زنان شد. حق رأی زنان چندین بار در گذشته_از آغاز سال ۱۲۸۰_ مطرح شده بود. اگرچه قانون اساسی مشروطه ايران، صراحتی درباره عدم مشاركت زنان نداشت، اما با توجه به فضای فرهنگی، موقعيت زن در جامعه ايرانی و جامعهپذیری سیاسی حاکم، مشاركت زنان و حق رأی آنان در جريان مشروطه و دهههای بعد جز یک بار در دوره دوم مجلس شورای ملی، که محمد تقی وكيل الرعايا، نماينده همدان، بحث حق رأی زنان را مطرح كرد، دیگر مطرح نشد...
رجل سیاسی و مذهبی
پس از روی کار آمدن حکومت جمهوری اسلامی و تصویب قانون اساسی، مناقشه بر سر واژه "رجال سیاسی و مذهبی" باعث شده هیچ زنی به رقابتهای انتخاباتی ریاست جمهوری راه نیابد. اصل ۱۱۵ قانون اساسی ایران تاکید دارد که رئیس جمهور باید از میان "رجال مذهبی و سیاسی" انتخاب شود. با این وجود در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ بار دیگر مسئله رئیس جمهوری شدن زنان مطرح شده و مقامهای جمهوری اسلامی میگویند که مانعی برای ثبتنام زنان وجود ندارد و «رجال سیاسی» جنبه جنسیتی ندارد. حال سوال این است که چگونه میشود با وجود تبعیض سیستماتیک که در قوانین و لایههای مختلف جامعه رسوخ کرده و بر اساس همین قوانین زنان حتی برای خروج از کشور ( که یکی از بدیهیترین کارهای یک رئیس جمهور است) نیاز به اجازهی همسرانشان دارند، شاهد حضور یک نامزد زن...