2021-12-25 10:42:55
#برد_انجمن_علمی
تغییرات آب و هوایی به مثابه چالشی برای اقتصاد کمتر دفعاتی پیش آمده است که به اثرات تغییرات آب و هوایی جهان بر متغیرهای اقتصادی کشورها فکر کنیم؛ اقتصاددانان و سیاستگذاران در این دوران صحبت از احیای اقتصاد جهانی در کوتاه‌ترین زمان ممکن در محافل مختلف اقتصادی و سیاسی می‌کنند و برای نیل به این هدف، در تخصیص حداکثری منابع دریغ نخواهند کرد. علاوه بر این دسته از افراد، بسیاری از مؤسسات پژوهشی با رصد کردن شاخص‌های کلان اقتصادی کشورها مانند تورم، نرخ رشد اقتصادی و موارد دیگر، سعی در راهنمایی اقتصاددانان و سران اقتصادی کشورها برای هدایت ایمن‌تر نظام اقتصادی در دوران پسارکود دارند.
حال بیایید با عینکی دیگر داستان را بررسی کنیم؛
از آنجایی که اقتصاد علم تخصیص منابع کمیاب در زندگی انسان‌ها است نمی‌توان آن را محدود به مسیر رشد و توسعه کشورها کرد و کاربد آن را در چند متغیر و شاخص خلاصه نمود. امروزه علاوه بر کووید که بر ماهیت و نقشه‌راه اقتصادهای جهان اثری شگرف از خود برجای گذاشت، زنگ خطر بحران مربوط به تغییرات آب و هوایی نیز در برخی از کشورهای توسعه یافته به صدا درآمده است که توجه بسیاری از اقتصاددانان و سیاستمداران را به خود جلب کرده است. بسیاری از سیاستمدارانی که قصد ورود به دنیای سیاست و قدرت در کشورهایشان را دارند، برنامه و اقدامات محیط زیستی خود را در صدر فهرست خود قرار داده و با تمسک بر آن‌ها، بر مقبولیت خود می‌افزایند.
در همین حال
سلیمان هسیانگ مرد باهوشی است که در آزمایشگاه خود با استفاده از تحلیل‌های آماری پیچیده داده‌های اقتصادی (اقتصاد سنجی) به سؤالاتی همچون ارتباط تغییرات آب و هوایی با توسعه، خشونت، مهاجرت و بلایای طبیعی می‌پردازد. هسیانگ و تیمش در دوران پاندمی کووید نیز بیکار نمانده و پس از جمع‌آوری حجم وسیعی از داده‌ها درباره ده‌ها سیاستگذاری مانند تعطیلی مدارس، ممنوعیت سفر و طرح فاصله‌گذاری اجتماعی از چین، فرانسه، ایتالیا، ایران، کره جنوبی و ایالات متحده کار کردند.
او و همکارانش در تحقیقات خود نشان دادند که افزایش دما موجب افزایش درگیری‌های داخلی و کند شدن آهنگ رشد اقتصادی کشورها خواهد شد؛ توفان‌های گرمسیری روند افزایشی به خود خواهند گرفت و تولید محصولات کاهش خواهند یافت.
هسیانگ چالش اصلی قرن 21 را تغییرات آب و هوایی و چگونگی کنار آمدن رفتار سیستم‌های اقتصادی با آن می‌داند. در همین راستا او سؤالی مطرح میکند که "چه کسی صاحب حقوق مالکیت چندین تریلیون دلاری جو است؟" او معتقد است که اقتصاد جهانی آنقدر پرانرژی است که رسیدن به اهداف مادی ترسیم شده آن می‌تواند عواقب خطرناکی برای آیندگان به همراه داشته باشد.
در همین راستا او تلاش خود را در محاسبه و تخمین دقیق هزینه‌های مادی و غیرمادی تحمیل‌شده بر کشورها که از تغییرات آب و هوایی نشأت گرفته شده‌اند به کار گرفته به طوریکه در سال 2019 در برابر کنگره آمریکا شهادت داد که میزان هزینه بالقوه کشور به ازای افزایش 1 درجه سانتی‌گراد جو زمین چیزی در حدود 1.2 درصد از تولید ناخالص داخلی خواهد بود درحالی که میزان کلی مرگ و میر، خودکشی و آسیب‌های مربوط به تولد همگی به طرز قابل توجهی افزایش خواهند یافت.
در آخر باید گفت که هسیانگ معتقد است سیاستگذاران باید به یافته‌های مبتنی بر داده تکیه کنند و با استفاده از اطلاعات ناشی از آن، بینش افراد در خصوص نقش آب و هوا در حکمرانی اقتصادی را از نو ترسیم کنند.
231 views07:42
ا
