آیا برایتان پیش آمده کاری را انجام دهید و در طی آن نه خستگی را احساس کنید، نه گرسنگی را و نه گذر زمان را؟ و بعد از پایان یافتنش احساس خوب رضایت و شادی داشته باشید؟ روان‌شناسان به این حالت «تَچان» می‌گویند.
به زبان ساده، تچان وضعیتی است که شخص آنقدر در آنچه سرگرم انجام آن است، غرق شود که زمان و مکان اطرافش را هم حس نکند.
مفهوم تچان را نخستین بار روانشناسی به نام «میهای چیکسنت میهالی» مطرح کرد.
حالت تچان، جایی بینِ احساسِ بی حوصلگی و احساسِ اضطراب قرار دارد. همانطور که می بینید اگر چالش ها از سطح توانمندی فرد فراتر برود منجر به احساس اضطراب می شود؛ به عبارتی فرد، خود را در برابرِ مشکل ناتوان می بیند.
همچنین اگر سطح مهارتِ فرد، بیشتر از سطح چالش باشد، احساس بی حوصلگی به او دست می دهد، به عبارتی احساس می کند توانایی های او دستِ کم گرفته شده است.
با توجه به مفهومِ تَچان، کارکنان تا زمانی به سازمان و کار خود دلبسته خواهد ماند که در مجرای تچان قرار گرفته شوند. لذا، برای نگهداشت، افزایش دلبستگی و رضایت شغلی کارکنان باید چالش های کاری کافی و متناسب با سطح مهارتی که دارند، به آنها ارائه شود.
@assessmentcenterchannel
