ملی گرایی چیست و آیا واژه ی دولت و ملت تفکیک پذیر هستند؟؟ چند | " ایمضا "
ملی گرایی چیست و آیا واژه ی دولت و ملت تفکیک پذیر هستند؟؟
چند روز پیش مطلبی نوشتم بمناسبت روز معلم که هر معلمی و مخصوصا معلمین آزربایجانی باید دانش آموزش را با هویت ملی اش آشنا کند و الی آخر.... استاد بزرگوار جناب دکتر طاهر اصغر پور طی کامنتی دو تا ایراد به بنده گرفتند که " تاریخ پیدایش ناسیونالیزم و دلیل پیدایش آن بر میگردد به قرونی که اروپا از جنگهای مذهبی خسته شدند و نهایت نخبگان غربی به این فکر افتادند که برای گذر از "امت مسیحی" و پایان بخشیدن به جنگهای مذهبی باید کاری بکنند و برای این کار ناسیونالیزم و تشکیل دولت شکل گرفت... و نهایت جناب دکتر اشاره فرمودند که واژه ی دولت و ملت از هم تفکیک پذیر نیستند و هر ملتی لاجرم باید دولتی داشته باشد... و نهایت استاد نجیب علم سیاست از بنده خواستند که در استفاده از واژه ها و کلمات دقت لازم را داشته باشم ( اشاره به مضمون) بنده تصمیم گرفتم جوابی را بصورت مقاله تقدیم آقای دکتر کرده باشم... و آغاز آن... ۱- جناب دکتر، بنده خوب یا بد، خصوصیاتی دارم که پایبند به تعاریف نیستم، مثلا آقای افلاطون در مورد فلان موضوع فلان نظر را داشته اند مرا مجاب نمیکند که چون افلاطون این نظر را داشته اند من نباید خلاف آن را بگویم، همیشه اعتقاد دارم که شاید افلاطون اشتباه کرده است بنده باید تعریف خودم را جداگانه داشته باشم... ۲- ما همیشه جنگی بین واژه و ماهیت داشته ایم، بنده در دوران دانشجویی ام نیز همین مشکل را با اساتیدم داشتم مثلا آنها میگفتند که تاریخ پیدایش سوسیالیزم به قرن ۱۹ بر میگردد ولی بنده نظرم بر این بود که ما کاری به پیدایش واژه نداریم بلکه همان انسان اولیه که هنوز زبانی برای حرف زدن بلد نبود و لخت و عریان در درون جنگلها با سنگهای تیز به شکار پرداخت و با دستهایش آن شکار را نصف کرده و قسمی از آن را به انسان اولیه ی بغل دستی داد یک سوسیالیست بود و تعریف ما نیز دقیقا از همینجا شروع میشود... ناسیونالیزم نیز همین است پیدایش واژه برای ما مهم نیست بلکه اولین انسانی که طی یک دعوای معمولی به حمایت از برادرش و یا فلان فامیل خونی خود پرداخت یک ناسیونالیست بود... اصلا ناسیونالیزم یک امر مصنوعی نیست که نخبگان غربی بخواهند برای پایان جنگ مذهبی آن را اختراع کنند، ناسیونالیرم یک امر ذاتی است که در درون خلقت انسانها نهفته است و مسیحیت آن را مخدوش کرده بود و علمای غربی با حذف امت مسیحی اصالت وجود را به ناسیونالیزم برگرداندند... ناسیونالیزم نه فقط انسانها بلکه در ذات تمامی حیوانات نهفته است، ما در دعوای گله ای از گرگ ها با سگ ها هرگز نمیبینیم مثلا گرگی از گله جدا شده و در صف سگها ایستاده و به جنگ با گرگها بپردازد و بلاعکس، و این عین ناسیونالیزم است که هرگز این حیوانات مکاتب سیاسی را مطالعه نکرده اند و توان آن را نیز ندارند ولی دفاع از هم نژادان خود را وظیفه میدانند ولذا با کامنت اول جنابعالی مخالفم که ناسیونالیزم را علمای غربی برای فلان هدف شکل دادند... اما در مورد تفکیک ناپذیر بودن دولت و ملت نیز مخالفم... بله درست فرمودید، هر ملتی باید دولتی داشته باشد و تلاش ملتهای مبارز هم در همین راستاست ولی آیا ملتی دولت نداشت از ملیت هم ساقط میشود؟ نه... باید توضیح بدهم که (بهتر است) هر ملتی دولت خودش را داشته باشد ولی نداشتن دولت دلیل بر اسقاط ملیت نیست و مهمتر اینکه اصلا دولت شکل دهنده ی ملت نیست و ما میتوانیم دولت داشته باشیم ولی دولت ها شکل دهنده ی ملت ها نیستند، طبق گفته ی شما ما روزی ملت لهستان را داشتیم و شب خوابیدیم صبح هیتلر دولت انجا را ساقط کرده بود؛ آیا در واقع ملتی بنام لهستان نداشتیم؟ اگر داشتیم پس دولتشان کو بدون دولت که ملت تعریف نمیشود!!!! آیا هر ملیتی با هجوم یک اجنبی فرو میریزد؟ نه... اینجاست که میگوییم بحث ملت و ملیت یک امر ذاتیست و فرو ریختنی نیست ولی امر دولت یک امر مصنوعی ست عین جسم و روح، جسم فنا پذیر است و روح ماندگار... ما بجای دعوا بر سر دولت-ملت باید بر سر ملت-مردم دعوا کنیم که به غلط رایج شده اند، بعنوان مثال: اگر دولت و ملت تفکیک پذیر نبودند پس ما همین ۳۰ سال پیش " ملت اتحاد جماهیر شوروی" را داشتیم ولی امروز چی؟ در اصل ما مردم شوروی را داشتیم با ملیتهای مختلف و ملت روس هم یکی از آنها بود و جسم (شوروی) رفت ولی روح (ملت روس) ماند و در ایران نیز همین شرایط است " دولت ایران + مردم ایران که متشکل از ملت-ملیت های مختلف است وجود دارد و بعنوان مثال با رفتن دولتها "مردم این کشور" دستخوش تغییر میشود ولی ملتهای مختلف میمانند با دولتهای مختلف، گرچه امروز هم همین ملتها هستند ولی بدون دولت....
