آنچه فاضل لنکرانی گفت و کدیور نقد کرد بحثی درباره مجازات مرتد | مدرسه آزادفکری
آنچه فاضل لنکرانی گفت و کدیور نقد کرد بحثی درباره مجازات مرتد در فقه شیعه (بخش دوم)
پس از نامه انتقادی کدیور به فاضل لنکرانی، وی در متن مفصلی به اشکالات حکم ارتداد، پاسخ داد. فاضل لنکرانی در این متن می‌گوید: «هیچ انسان مؤمن و مسلمانی از انحراف انسان دیگر و سوءعاقبت او خوشحال نمی‌شود، هیچ مسلمانی از کشته‌شدن یک انسان فی‌نفسه خوشحال نمی‌شود، بلکه آنچه که موجب خوشحالی است اجرای حکم الهی و اطاعت دستور خداوند است.»
فاضل لنکرانی ادعا می‌کند که وجوب قتل مرتد از احکامی است که هیچ‌یک از فقها از متقدّمین و متأخرین در آن تردیدی نداشته و نیز بین شیعه و سنی مورد اتفاق است و فقط اندکی از عالمان در سال‌های اخیر در آن تردید پیدا نموده‌اند که تعداد اینها به اندازۀ انگشتان یک دست هم نیست و قابل مقایسه با صدها فقیه برجسته از قدماء و متأخرین نیستند.
فاضل لنکرانی در شش محور به کدیور پاسخ داده است؛ «قتل مرتدّ و قرآن»، «قتل مرتدّ و روایات»، «قتل مرتدّ و مسئلۀ رواج بی‌قانونی»، «نسبت حکم قتل مرتد با وهن دین»، «مساله اجراء حدود در زمان غیبت معصوم» و «سازگاری وجوب قتل مرتد با رحمت بودن پیامبر برای جهانیان».
آقای فاضل در این متن علاوه بر آنکه اعتبار اخبار ظنی صحیح السند را در مساله سلب حیات ثابت می‌داند، ادعای وجود تواتر و ادله قطعی در روایات برای حکم ارتداد می‌کند و برخی از آیات قرآن را نشان دهنده سازگاری این حکم با قرآن می‌داند. وی به عنوان نمونه به گوساله پرستی قوم حضرت موسی اشاره می‌کند که طبق نص صریح قرآن در سوره بقره آیه۵۴ خداوند توبه آنها را در کشتن یکدیگر قرار داد.
همچنین او برای اصل تشکیل دادگاه موضوعیتی قائل نیست و فلسفه تشکیل دادگاه را احراز موضوع می‌داند و معتقد است که احراز موضوع، از راهی غیر از تشکیل دادگاه هم امکان دارد. آقای فاضل همچنین ضمن تاکید بر ضوابط حکم و اجرای آن، در پاسخ به مساله هرج و مرج معتقدند: «در حقیقت ارتداد خود یک هرج و مرج دینی است. و اینان که به استناد به هرج و مرج قلم می‌زنند، چرا به این حقیقت توجه نکرده‌اند؟...از زمانی که ادعای کشورهای استعمارگر نسبت به حقوق بشر مطرح شد...نسبت به چنین حکمی فریاد برآوردند.»
پس از جوابیه مفصل فاضل لنکرانی به کدیور، او رساله‌ای در نقد جوابیه فاضل لنکرانی با عنوان «نقد مجازات مرتدّ و سابّ النبی» نوشت. وی در این رساله که متشکل از ده بخش است، به ادله فاضل لنکرانی اشکالاتی را وارد می‌کند. عدم وجود خبر متواتر و روایت معتبر در این مساله، اشکال به ادعای اجماع فقیهان درباره اجراء حدود در زمان غیبت، عدم اعتبار خبر واحد در امور خطیر، عدم تناسب این حکم با آیات قرآن و مساله لزوم اجتناب از اموری که باعث وهن اسلام است، از جمله ادله کدیور هستند.
یکی از استدلال‌های کدیور لزوم اجتناب از امری است که موجب وهن اسلام می‌شود. وی با طرح موضوع سنگسار (رجم) می‌نویسد: «باتوجه به مشکلاتی که اجرای حکم رجم بعد از انتشار بین‌المللی فیلم‌های آن برای مسلمانان آفرید بسیاری از روحانیونِ مسئول در جمهوری اسلامی، با درک مفاسد رجم برای آبروی اسلام در دنیای معاصر، اجرای آن‌را متوقف کردند. گفته شده که از مرحوم آیت‌الله خمینی نیز در توقف اجرای حکم، استیذان شد و ایشان موافقت کرد. آیا به همین شیوه نمی‌توان اجرای حکم اعدام مرتدّ و سابّ‌النبی را متوقف کرد؟»
خلاصه‌ای از سخنان آقای فاضل لنکرانی و جواب‌های آقای کدیور در این فایل منتشر شده است.
