فوتبال واقعیت جامعه ما است(به بهانه حذف نمایندگان ایران در ف | ورزش و جامعه

 
فوتبال واقعیت جامعه ما است(به بهانه حذف نمایندگان ایران در فوتبال آسیا).

کم وزنی و قد کوتاهی ما در فدراسیونهای بین المللی

اعظم شیرویی

اولین بار نیست که خبری از ورزش و به ویژه فوتبال اینگونه ساختار ورزش کشور را به چالش می کشد(خبر حذف دو‌تیم پرطرفدار کشور از مسابقات مهم قاره کهن )
ماکس وبر می‌گوید اگر می‌خواهید یک جامعه را بررسی کنید، کافی‌ست یک نهاد آن را بررسی کنید. مثلاً در میادین بین المللی ورزشی وقتی نتایج کشورها و توسعه ورزش آنها در ورزش حرفه ای را بررسی می کنیم مثل آلمان ، ژاپن یا کشورهای دیگر می‌فهمید که این کشورها چه فرهنگی دارند، چه اقتصادی دارند، چه موسیقی‌ای دارند، چه سینمایی دارند و حتی چه فلسفه‌ای و چه ساختار و سیستمی دارند.
اگر کمی درنگ کنیم می بینیم برخلاف اینکه می گویند تیم های ما را AFCحذف کرده و همیشه توهم یک دشمن جهانی داریم ، متوجه می شویم کسی یا نهادی ما را حذف نکرده ما خودمان باعث حذف خودمان شدیم یک فرد عادی هم می داند وقتی عضو سازمانی می شود باید مقرارت و قوانین آن را رعایت کند ما عضو فدراسیون های جهانی و آسیایی می شویم ولی حاضر نیستیم قوانین آن را رعایت کنیم و فقط بودجه های مالی را می خواهیم،
و با اینکه وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال و باشگاههای ما می دانند اگر رعایت نکنند حذف می شوند این قوانین را رعایت نمی کنند و حذف می شوند ما به خودمان می بازیم و خودمان باعث حذف تیم های پرطرفدار می شویم و با احساس میلیون ها هوادار بازی می کنیم
وزارت ورزش و فدراسیون می دانند شکایات فراوان در FIFA و AFC ، رعایت نکردن قوانین حرفه ای باشگاه داری، نرفتن زنان به ورزشگاه باعث حذف می شوند و همچنین
عوامل دیگری مثل
زنانی که در این ورزش به حق شان نرسیده اند و آنان را بیرون از گود جا گذاشتیه ایم و آنها را از حق طبیعی شان محروم می کنیم ، به مدیریت رانتی ، فاسد ، و غیرمسئول، به ژن های خوب که برای ما تصمیم می گیرند و جوانان شایسته ای که پشت اینها جا می گذاریم وبسیاری موارد دیگر .... که دلایل این مشکلات و حذف شدن ها در دنیای حرفه ای و مدرن ورزش هستند.

هنوز تعریفی که از ورزش حرفه‌ای در ایران جاری است که مربوط به مدل مول متعلق به سال 1950 است؛ در حالی که امروز شرایط و نیازهایی ایجاد شده کاملا تغییر یافته است که با این نگاه‌ها و رویکردهای سنتی نمی‌توان چالش‌ها مدرن را مرتفع کرد.

یکی از اهداف مهم وزارت ورزش و جوانان «ساماندهی ‌و گسترش ورزش حرفه‌ای» است و ورزش حرفه‌ای یک موقعیت است که ازتعامل باشگاه حرفه‌ای، لیگ حرفه‌ای، سیستم حرفه‌ای و صلاحیت‌های حرفه‌ای دست اندرکاران آن پدیدار می‌شود. چطور می‌توانیم مدعی باشگاه داری حرفه‌ای باشیم ولی از حداقل زیرساخت‌های حقوقی لازم برای تحقق این اجزا و تعامل آنها به یکدیگر محروم باشیم.
ورزش مدرن و حرفه ای در کشور ما ، می شود گفت با فوتبال آغاز شده که از همان ابتدا بصورت کج بنا شده است و حرفه ای بودن فقط بر روی کاغذ باقی مانده است البته بر روی کاغذ هم درست تدوین نشده است و بر اساس تجارب دنیای مدرن نیست و همین بنای کج باعث شده که ما در حال حاضر با چالش های زیادی روبرو هستیم.
 
مهمترین اقدام سیستم کشور از بدو تولد، درهم‌آمیختگی نهادهای اجتماعی بود، و واردن کردن انسان های منتسب به خویش در پست‌های مدیریتی در سطوح بالای دیگر نهادها بود و در یک چشم بر هم زدن تمام‌شان را به آشوب و ازهم‌گسیختگی نشاند. اقتصاد انحصاری شد، آموزش. خانواده و ورزش هم در انحصار ساختارقرار گرفت . این درهم‌ریختگیِ نهادی، این وضعیت آنومیک، این حجم گسترده از آدم‌های فاسد و....همه و همه دراین سیستم بوجود آمده... و نتایج که می بینیم در ورزش و فوتبال و حذف شدن های تیم ها و فرار هر روزه ورزشکاران عین عدالت و همان نتایج عملکرد ماست که اتفاق می افتد و نباید کسی را مقصر بدانیم و انتظار مواخذه کسی را داشته باشیم مثل همه فاجعه هایی که در این کشور رخ می دهد و هیچ کس نه پاسخگو است و نه مواخذه می شود.......

ما فقط می توانیم امیداور و منتظر معجزه باشیم برای این چالش ها و مشکلات بزرگ که با جراحی و انتی بیوتیک هم قابل درمان نیست ما اکنون نیازمند یک طرح جامع و عملیاتی هستیم که همه جنبه‌ها را مورد توجه قرار داده و بخش‌های مختلف ورزش حرفه‌ای را به یکدیگر و جامعه بین الملل متصل کند.
 https://www.instagram.com/p/CYcRotwuD5c0aD_3k8JSiRQOngTDW9vnH2BIUk0/?utm_medium=copy_link