@balindaroo به روزترین نکات بالینی کلیدی در ارتباط با مکمله | بالین دارو
@balindaroo
به روزترین نکات بالینی کلیدی در ارتباط با مکملهای مخمر آب جو:
مخمر آبجو به عنوان یکی از فرآوردههای جانبی تولید آبجو بدست می آید. مخمر آبجو به طور معمول بعنوان درمان جایگزین بمنظور بهبود سلامت دستگاه گوارش مورد استفاده قرار می گیرد و اعتقاد بر این است که می تواند در بهبودبخشی از سایر بیماری ها مانند سرماخوردگی، اسهال و دیابت نیز مورد استفاده قرار گیرد. مخمر آبجو از سلولهای غیر فعال و خشک شده قارچی به نام "ساکارومایسز سرویزیه" استخراج می شود. این مخمر منبعی غنی از ویتامین های گروه B، پروتئین و موادمعدنی ( مخصوصا کروم )، سلنیوم، زینک، آهن، گلوکان و مانان است که ادعا براین است میتواند در تامین و بهبود شرایط بدن از جمله بهود سطح قند خون، بهبود اشتها و افزایش وزن نیز موثر باشد. این محصول حاوی ارگانیسم های کوچک (میکروفلورا) است که به حفظ عملکرد مناسب دستگاه گوارش کمک می کند و به مخمر آبجو خاصیت پروبیوتیک می دهد که با استفاده از این ویژگی به بهبود و درمان انواع اسهال کمک می کند. همچنین با توجه به محتوای کروم مخمر آبجو، علاقه به استفاده از آن برای کاهش قند خون در افراد دیابتی وجود دارد. کروم در چندین فرآیند فیزیولوژیکی نقش دارد از جمله: تقویت گیرنده های انسولین و احتمالاً کاهش مقاومت به انسولین، بهبود تحمل گلوکز و کاهش سطوح گلوکز خون.
براساس طبقه بندی دیتابیس "نچرالمدیسین" در کلیه موارد استفاده شده زیر که از مخمر آب جو استفاده می شود، "شواهد قابل اعتماد کافی در دسترس نمی باشد":
سندرم پیش از قاعدگی ( PMS ) دیابت آکنه اسهال بی اشتهایی کلسترول بالا عفونت های دستگاه تنفسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا رینیت آلرژیک ( تب یونجه ) کولیت مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل سایر موارد
بنظر میرسد مخمر آب جو،مزایایی در بهبود برخی علائم سندرم رودهتحریکپذیر ( IBS ) دارد ( احتمالا موثر؛ Possibly Effective ).
گزارش هایی مبنی بر تقویت و تعدیل سیستم ایمنی بدن با مخمرآب جو از طریق تحریک فاگوسیتوز وجود دارد؛ بااین حال، شواهد موجود برای اثبات این ادعا کافی نیست.استفاده از مخمر آبجو به دلیل توانایی آن در تحریک سیستم ایمنی نیاز به تحقیقات بیشتر قبل از هر گونه توصیه دارد.
مخمر آبجو در "مونوگراف کمیسیون E آلمان"،با دوز ۵۰۰ میلیگرم روزانه به عنوان درمانی برای اسهال حاد توصیه می شود.
داده های محدودی از مصرف مخمرآب جو در بهبود هایپرگلایسمی افراد مبتلا به دیابت نوع دو و عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی، حمایت می کنند.
یک مطالعه اخیر پیشنهاد میدهد ساکارومایسز سرویزیه سبب افزایشتولید شیر در حیوانات میشود؛ بااین حال، هیچ شواهدی مبنی بر افزایش تولید شیرمادر در انسان وجود ندارد.
عوارض جانبی:
عوارض جانبی آن، بطور معمولخفیف می باشد. مخمر آب جو میتواند سبب سردردهای شبه میگرنی در افراد حساس، ناراحتی های گوارشی، تولید گاز و نفخ شود. واکنش های آلرژیک به مخمر آب جو میتواند در افراد باحساسیت بالا رخ دهد؛ عوارضی مانند کهیر، خارش، اگزانتم موضعی یا جنرال و ادم کوئینکه ( Quincke's edema ) می تواند رخ دهد. مخمرهای آبجو میتوانند بیماری کرون را تشدید کنند.
از مصرف همزمان مخمر آبجو با داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز ( MAOIs ) باید اجتناب شود، زیرا مخمرآب جو حاوی "تیرامین" هستند که در صورت مصرف بااین داروها میتواند سبب بحران فشارخون شود.
مصرف مخمر آبجو در بیماران ایمونوساپرسیو، کنترااندیکه می باشد.
ایمنی: مصرف خوراکی آن بطورکوتاه مدت، "احتمالا ایمن" می باشد. شواهد قابل اعتماد کافی در ارتباط با ایمنی طولانی مدت مصرف مخمر آب جو وجود ندارد.
به بیماران دیابتی توصیه کنید تا هنگام مصرف مخمر آبجو، بطور منظم سطح گلوکز خون را مانیتور کنند.
ایمنی مخمر آبجو در افراد باردار و شیرده مشخص نشده است؛ توصیه به اجتناب در این افراد می شود.
بیماران را از نظر سردردهای شدید، مانیتور کنید.
Professional's Handbook of Complementary & Alternative Medicines 3rd Edition.
