بانو

2022-06-02 07:28:50 کسانی که بی پروا و شجاع بودند پیش از آنکه بتوانند ژن خود را به نسل بعدی منتقل کنند، جان خود را از دست میدادند. باقی افراد، یعنی ترسوها و ملاحظه کارها، زنده ماندند. ما نوادگان آنها هستیم...


رالف دوبلی



@banoo باز کردن / نظر دهید

2022-01-30 21:39:23 محمدرضا اسلامى

میدان دار برای نسل امروز تتلوست
* باختیم. * همه با هم باختیم.


تتلو کنسرت برگزار کرد و برآورد شد که ایرانیان برای شرکت در کنسرت او در ترکیه *حدود 100 میلیارد تومان خرج کردند* تا به کنسرتِ کسی بروند که در میان ترانه هایش نه اشعار فاخر، که الفاظ رکیک و فحاشی برای مخاطبش به کار می برد.
شوک و حیرتی که هواداران تتلو در شکستن ورودیهای سالن برگزاری کنسرت ایجاد کردند یک *«علامت سوال»* به ذهن ها نشاند که
«چرا؟»؛

در کشوری که *«کیهان کلهر»* دارد با آن صدای شگفت و جادویی کمانچه اش،
در کشوری که *«حسین علیزاده»* دارد با آن زخمه های شگفت که بر تار و سه تارش می زند،
در کشوری که *پرویز مشکاتیان* «داشت»،
در کشوری که *محمدرضا شجریان* «داشت»،
*سطح درک ما از موسیقی و نوا در این حد بود که این «چهره» ها و «ساز» شان را در تلویزیون به تصویر نکشیم. (و دردانه ای همچون کیهان کلهر را در پستو پنهان کنیم.)*
و برای نسل ما چنین باشد که حتی یکبار این چهره های فاخر را در سیما نبیند.
*حال ببین چه شده؟!*
فرزندان ما تتلو گوش می کنند نه کمانچه کیهان کلهر

*روزگاری که باید التماس/تلاش می کردیم که فرزندان ما «آستان جان» و «به یاد عارف» گوش کنند، با آن موسیقیِ فاخر در حد صُوَرِ قبیحه برخورد کردیم و حال صورت قبیح بر روی سِن برایمان فحاشی می خواند و فرزندان ما برای ورود به کنسرتش گیت های ورودی را می شکنند!*

راستی یک سوال؛
چقدر وقت است که
*حسام الدین سراج* دیگر آلبومی منتشر نکرده؟
از حنجرۀ *صدیق تعریف* و آن طنین صدایش در ابتدای سریال امام علی چه خبر؟
آخرین آلبوم صدیق تعریف کِی بوده؟!
راستی *فرهاد فخرالدینی* چه شد؟
از آن خوشنویسِ خوش صدا، *بیژن بیژنی* کسی خبری دارد؟
از برنامه کاروان موسیقی *سهیل محمودی* که عقبۀ صدها سال موسیقی ایرانی و اتصالش به ادبیات را بیان می کرد چه خبر؟
سهیل به کدام گوشه نشسته است؟
*محمد اصفهانی* کجاست؟
چه مدت است که از *مختاباد* خبری نیست؟
صدای *علیرضا افتخاری* در کدام پستو گم شده؟
* باختیم. *
همه با هم باختیم.
وقتی که *«فرصتِ معرفی»* اینها را داشتیم، پنهانشان کردیم.
وقتی که فرصت معرفی *ماهور و راست پنجگاه* را داشتیم،
وقتی که امکان بیان *هویت صدها ساله ادبیات ایرانی و امتزاجش با موسیقی* را داشتیم، پنهانش کردیم...
*و حال میدان دار برای نسل امروز
تتلوست

منبع:
@sokhanranihaa

ما را در بانو دنبال کنید
@banoo باز کردن / نظر دهید

2021-08-19 10:02:55 شعور حسینی به جای شور حسینی
تشیع علوی به جای تشیع صفوی

@banoo
فضایی برای متفاوت اندیشیدن باز کردن / نظر دهید

2021-07-21 14:15:06 دروغ همیشه پذیرفتنی‌تر از واقعیت است و با عقل بیشتر جور در می‌آید، چون دروغگو این مزیت بزرگ را دارد که پیشاپیش می‌داند که مخاطبان آرزومند یا منتظر شنیدن چه هستند...
‌
حال آن که واقعیت این خصلت اضطراب‌آور را دارد که ما را با چیزی غیرمنتظره روبرو می‌کند که آماده‌اش نبودیم.


فلسفه هانا آرنت
پاریشیا آلتنبرند جانسون
ترجمه‌ی خشایار دیهیمی



@banoo باز کردن / نظر دهید

2020-03-26 20:16:37 کرونا متشکریم ...
انسانها اگر بخواهند در بحران رشد میکنند..
و ما انسان را در سختی آفریدیم...

inify.ir
inify_ir
09300023939
02191013599 باز کردن / نظر دهید

2020-03-09 14:40:24 همه روز و همه ساعت باید قدردان زنان بود...
.
.
.
این روز تنها بهانه ای است که بگوییم همیشه به یادتان هستیم...
.
.

زنان سرزمین من در کنار زنان دیگر نقاط جهان مایه لطافت هستی اند
#زنان
#زن
#زنان
#زنان_ایران
#اینی‌فای
inify.ir
inify_ir باز کردن / نظر دهید

2019-12-25 09:24:38 @banoo

فک کنم امشب خیانت کردم.نه راستش از صبح داشتم خیانت میکردم.خیلی گستاخ شده بودم.از صبح توی تاکسی- بین اتاقهای شرکت که راه میرفتم-توی خیابون-حتی توی اتوبوس هم دست بر نمیداشتم!!همه چیز میتونست به من کم کنه تا خیانت کنم. از موزیکی که پخش میشد، از راه رفتن آدمهایی که میدیدم، از دیدن صندلی های ماشین هایی که مدلشون برام آشنا بود...

@banoo
البته فک کنم نفهمید.یعنی من حواسم هست که هیچکس نفهمه چه برسه به اون.

راستش امروز اصلا حس بدی نداشتم که تو ذهنم خاطرات ادمهایی که قبلا توی زندگی م بودن رو مرور میکردم.یه جاهایی لبخند می اومد رو لبم و یه جاهایی آه میکشیدم!هر دوش واقعی و از ته دل!!

من ترسناک شدم؟!مجرم؟گناهکار؟!

خوشبختانه توی کتاب قانون، جایی واسه این جور جرم های ذهنی نیست!اصلا خوشبختانه قانون فقط به خروجی کار داره نه ورودی!به بیرون کار داره نه درون!چه برسه به خیانت!

قانون کاری نداره که علت درونی دزدی چیه یا چمیدونم چی میشه که یکی کلاه یکی دیگه رو برمیداره!قانون همیشه دیر میرسه یا کلا وقتی میرسه که چیزی زده بیرون!انگار قانون خیلی خسته س!نمیره داخل!شاید خیلی تنگه یا سفت!چمیدونم!در هر صورت من که جرمی نکردم خداروشکر!


تازه اونم نمیتونه ازم شکایت کنه به جایی!مثلا بگه که دوست من یا پارتنرم یا اصلا همون زنم به من خیانت میکنه!قانون ازش مدرک میخواد!همه مدرکها هم تو کله ی منه!تو ذهن منه!


چرا از تجربه امروز ناراحت نیستم.ته دلم از خودم میترسم اما ناراحت نیستم.به خودم میگفتم وقتی ادمها خاطره های خوب گذشته شون رو مرور میکنن چه عیبی داره این خاطره ها مربوط به رابطه های گذشته شون باشه؟!ها؟!

تکرار خاطره های رابطه های گذشته مثل رفتن توی قصه هاست،رفتن به جاهایی که فقط مال خودت هست و نهایتا یه نفر دیگه!جاهایی که خیلی شخصی و دنجه!من که این جاها رو دوست دارم!


شاید جاهای خاص رو آدم نباید بره یا زیاد نباید بره یا شاید با گذر زندگی جاهای خاص میرن و میان و بیشتر و بیشتر میشن اما جاهای خاص از بین نمیرن!باور کن!جاهای خاص همیشه خاصن و خاص میمونن!تو کله آدم!تو ذهن آدم!دست هیچکس بهش نمیرسه!دست قانون که دیگه اصلا....

@banoo باز کردن / نظر دهید

2019-12-22 09:50:57 گرم یلدا بودیم و آدمیت یخ زد باز کردن / نظر دهید

2019-10-07 09:20:07 کلوچه خوشبختی را گاز بزنید!

برنادت جیوا کتاب معروفی دارد به نام کلوچه خوشبختی. او می گوید هر محصول يا خدمتی از دو مولفه تشکیل شده:
کلوچه و خوشبختی
منظور از کلوچه همان کالا یا چیزی است که در ویترین مغازه می گذارید و ارزش ثابتی دارد و بخش ملموس و مشهود ماجراست. و خوشبختی، بخش ناملموس محصول یا خدمات و باعث می شود که ارزش محصول و خدمات شما در دل و ذهن مشتری قرار می گیرد. خوشبختی چیزی است که باعث می شود در افراد حس خاصی برانگیخته شود . دلیل اینکه مشتریان محصول شما را در درجه اول می خرند، تصوری است که از خوشبختی ای دارند که ناشی از خرید آن کالا یا خدمت است.

کلوچه الف با کلوچه ب هیچ تفاوتی از کیفیت، طعم، رنگ ندارد اما کلوچه دوم معروف تر است، بسته بندی قشنگ تری دارد فقط در برخی مغازه ها ارایه می شود و در تبلیغاتی که هم دارد چند سلبریتی مشهور آن را می خرند و می خورند. به این جمله که می گویم دقت کنید: در طول تاریخ هیچ کالایی فروخته نشده و هیچ کالایی خریده نشده بلکه خریداران، یک مطلوبیت خریداری کرده اند. مطلوبیتی که تصور می کرده اند در آن کالا نهفته است.
برنادت متخصص بازاریابی است اما نکته ای گفته است که به شدت تامل برانگیز است و باید به آن فکر کنیم.

تحلیل و تجویز راهبردی:
به خاطر همان پدیده ای که بالا توضیح دادم (کلوچه خوشبختی) ما در طول این سال ها دچار سندروم «خوشبختی گره خورده» شده ایم. یعنی خوشبختی خود را گره زده ایم به یک نوع کلوچه خاص. به عنوان مثال من وقتی با عینکی با یک برند خاص، در یک تفریحگاه ويژه، یک نوشیدنی بخصوص بنوشم آنگاه احساس شادکامی می کنم. چرا؟ چون کارکرد اصلی عینک را فراموش کرده ام و ملحقات آن را تعریف کرده ام به نام خوشبختی. چرا؟ چون در طول زمان در تبلیغات دیده ام که آدم های خوشتیپ و خوشحال (که احتمالا خوشبخت هستند) از این عینک، از این نوشابه، از این برند، از این ماشین استفاده می کنند. کسب وکارها ما را قانع کرده اند که کلوچه باعث خوشبختی نیست. بلکه باید کلوچه ایکس را خرید و خورد تا خوشبخت شد.

بگذارید یک مورد را با هم مرور کنیم: مثلا شما از قبل کلی در نوبت می مانید و به یک آرایشگاه خاص می روید و هزینه زیادی هم برایش پرداخت می کنید فقط به خاطر کلاس کار یا پریستیژ یا برندش. اما واقعا وقتی با خودتان خلوت می کنید با خودتان می گویید کیفیت اصلاحش با کیفیت آریشگاه محله تان هیچ تفاوت معناداری ندارد. اما تفاوتش این است که وقتی به آرایشگاه معمولی محله تان می روید هیچ احساس ويژه بودن، احساس شادکامی نمی کنید. اما برعکس استفاده از خدمات آرایشگاه معروف شهر برای شما یک احساس تشخص می آورد.

متاسفانه در سبک زندگی ایدئال این روزها که حول فیلم‌های هالیوودی و فرهنگ اینستاگرامی شکل گرفته تعریف خوشبختی این گونه است؛ یک ماشین اسپرت و گران‌قیمت، یک ویلای خصوصی در شهری ساحلی، شهرت و پول، داشتن یک همسر جذاب و داشتن بیشتر و بهتر و به‌روز تر از همه‌چیز. این باور در ذهن ما شکل گرفته که خوشبختی، داشتن چیزهایی است که به‌دست آوردن آن برای هرکسی ممکن نیست. امکاناتی که بهتر، بزرگ‌تر یا مجلل‌تر، به روزتر از وسایل ساده و معمولی ماست.
آنقدر این موضوع را مستقیم و غیرمستقیم، مکتوب و نامکتوب برای مان تکرار کرده اند که که لذت یک پیاده‌روی دونفره در هوای بعد از ظهر بارانی را از دست داده‌ایم. روح ما تشنۀ ناممکن‌ها و سخت‌رسیدن‌ها شده. از هیچ کاری لذت نمی‌بریم مگر اینکه ويژه، بزرگ، مجلل، معروف، گران در یک کلام غیرمعمولی باشد. شاید به همین خاطر باشد که گوته شاعر شهیر آلمانی سروده: چه شادی هایی که زیر پای انسان سرکوب شدند ،زیرا بیشتر افراد به بالای سرشان توجه دارند و آنچه را که زیر پاهایشان است نادیده میگیرند

چه باید کرد؟ این «گره ذهنی» را باید باز کرد. در اصل نباید شادکامی خود را به بهتر، بزرگ تر، به روزتر، گران تر، معروف تر گره زد.
چشمان تان را ببندید و به کلوچه تان گاز بزنید. یک چایی معمولی با یک کلوچه معمولی روی یک صندلی معمولی می تواند موجب شادکامی ما شود. با خود خلوت کنیم و به «زندگی بدون برندها» فکر کنیم. خوشبختی خود را منوط به برندها، محصولات خاص و شرایط ويژه گره نزنیم. خوشبختی بیشتر از آن که به «داشته های عینی» وابسته باشد به «مهارت ذهنی» وابسته است و متاسفانه نظام آموزشی و رسانه ای ما را از کودکی بدبخت و «منتظر خوشبختی» بار آورده اند. زندگانی سیبی است، گاز باید زد با پوست.

مجتبی لشکربلوکی
@banoo باز کردن / نظر دهید

2019-09-20 08:21:21 #حقیقت
نه به رنگ است و نه بو
نه به هآی است ونه هو
نه به این استُ نه او
نه به جام است و سبو
گر به این نقطه رسیدی
به تو سر بسته و در پرده بگویم
تا کسی نشنود این راز گهر بار جهان را
آنچه گفتند و سرودند
تو آنی
خود تو جان جهانی
گر نهانی و عیانی
تو همانی که همه عُمر به دنبال خودت
نعره زنانی تو ندانی که خود آن
نقطه ی عشقی همه اسرار نهانی
امشب غم دیروز و پریروز و فلان سال و فلان حال و فلان مال که بر باد فنا رفت...نخـــــور
به خدا حسرت دیروز عذاب است ;
مردم شهر به هوشید...؟
هر چه دارید و ندارید بپوشید و برقصید و بخندید که امشب سر هر کوچه خـــــدا هســـــت
روی دیوار دل خود بنویسید خـــــدا هســـــت
نه یکبار و نه ده بار که صد بار به
ایمان و تواضع بنویسید
خـــــدا هســـــت...
خـــــدا هســـــت...

#مولانا


@banoo باز کردن / نظر دهید