برجسته‌ترین آرزوی کسانی در حکومت‌مان که رؤیای نابودی و محو اسرائیل را در سر دارند و در این راستا سر از پا نمی‌شناسند (و سیاست‌های کلان کشور و تمشیت امور مردم را تحت‌الشعاعِ آن رؤیا قرار داده‌اند) همانا برپایی نماز جماعت در قدس شریف (و ترجیحاً به امامت مهدی) می‌باشد. تازه‌ترین ابرازِ این آرزو و رؤیا در سخنان امروز رهبر حکومت دینی‌مان در نماز عید فطر بود که چنین گفت: 《امیدواریم که جوانان نماز خواندن مسلمانان در قدس را ببینند》: "اینجا".
تلاش برای رسیدن به این آرزو (که جوانانی در ۴۴ سال گذشته برای رسیدن به آن پیر شدند و ندیدند و اینک قرار است جوانانِ جدید در پیریِ فردای‌شان ببینند) با تنظیم سیاست کشور حول همین محور و شاخص اصلی برای دستیابی به آن هدف، به افزایش درصد جمعیت زیر خط فقر و افزایش جمعیت زیر خط فقر مطلق و همچنین به افزایش بیکار شدنِ شاغلان، جا ماندن درآمدها و حقوق‌ها از هزینه‌ها و دیگر پیامدهای منفی معیشتی و اقتصادیِ مردم انجامیده است. اخبار موثق و گاه عینی از نقاط مختلف کشور حاکی است که برخی خانواده‌ها از توان مالی لازم برای خریدِ حتی نان! (و دیگر اقلام اساسیِ خوردوخوراک) برخوردار نیستند که در این صورت یا اقدام به خرید نسیه می‌کنند و یا اگر پیدا شود نیکوکاران به یاری‌شان می‌شتابند.
قرآن در واکنش تند به متولیان و برخوردارانی که آمال و دغدغه‌شان برپایی نماز است ولی نسبت به فقر هموطن و تداوم بحران غذا در میان همنوعان، بی‌تفاوتند فریادِ "وای بر نمازگزاران" (: فویلٌ للمصلین) سر می‌دهد و آن‌ها را با وجود رعایت تمام شعائر دینی اما کافر می‌نامد و وعده دوزخی را به آنان می‌دهد که پرت‌شدن‌شان در آن را چنین وصف کرده است: خُذوه فغُلّوه ثمّ الجحیم صلّوه ثمّ فی سلسلة ذرعُها سبعون ذراعا فاسلُکوه؛ إنّه لا یؤمن بالله العظیم ولا یحضّ علی طعام المسکین فلیس له الیوم هاهنا حمیم (حاقه ۳۵-۳۰).
بی‌گمان نمازگزارانِ هوادار حکومت دینی‌مان و طبیعتاً رهبر این حکومت (که نماز عید فطر امروز به امامت او برگزار شد) از انگیزه لازمِ فردی و شخصی برای کمک به نیازمندان برخوردارند و اگر امکان مالی داشته باشند در نهان و آشکار به آن مبادرت می‌ورزند اما و اما و هزار اما این‌که: تأثیر چنین اقدام‌های فردی و موردی، در برابر سیاست‌های ناخواستهِ فقرزا و فقیرپرورِ همین حکمران‌ها به پشتیبانیِ همین هواداران (که ناشی از اولویت‌دهی به برپایی نماز در قدس با محو اسرائیل است) هیچ می‌باشد! زیرا اگر تأثیرات مثبت و موردیِ نیکوکاری نمازگزاران هوادار حکومت (تازه با فرض اقدام) از آن تأثیرات منفی بزرگِ سیاست‌ها کسر و منها شود، باز همچنان نتیجه‌اش منفی بزرگ و یعنی گسترش فقر به دست حکمرانانِ دینی و قرآن‌دوست است حال آن‌که قرآن ...
کفر از آنچه در آینه می‌بینیم و از تصاویرِ آینه‌بغل خودرو نیز به ما مذهبی‌های اهل شعائر و آداب دینی نزدیک‌تر است (بازشناسی مفهوم کفر در قرآن، "اینجا")
پیشتر در یادداشتِ فردای صدور ("اینجا") و یادداشتِ فردای مشت آخر و وراثت زمین ("اینجا") پرسیدم: فرض که این نوع آرزوها برآورده شود خب پس از استیلای کامل بر منطقه و کشورها چه ارمغانی و چه توفیقات ممتازی برای مردم آن مناطق خواهید داشت؛ و اینک خود از جانب اینان پاسخ می‌دهم که آمال همین نماز و برپایی دیگر شعائر در سراسرِ زمین‌های خدا است و بس! و نه رشدهای اقتصادی و بهبود زندگی و ...
قیمت خودرو و لوازم خانگی و ... در حکومت دینی‌مان حتی با همین دلارِ سربه‌فلک‌کشیده، چند برابرِ قیمت همان‌ها در کشورهای همسایه است! اگر این، فساد آشکار و عیان نیست و اگر این، گواه بی‌خیالی متولیان حکومت دینی‌مان نیست و اگر این، گواه از اولویت خارج بودنِ بازار و معیشتِ مردم در سیاست نیست پس چیست؟ https://t.me/baznegari/1068
