کانال بازنگری

2023-07-25 08:50:46 سنجش نماز طلاب با حجاب زنان

(میزان تقیّد روحانیون و طلاب به نمازهای یومیه  ق ۱: نماز صبح و جماعت)

ظاهر و باطن روحانیت  بخش۲


امیر ترکاشوند ۱۴۰۲/۰۵/۰۳

می‌توان دوقلوی نماز و حجاب را مهم‌ترین دغدغۀ جوامع اسلامی (و نه لزوماً اسلام) دانست.
حجاب برخلاف چنین جایگاهی اما چندان وقتی در حوزه‌ها و کتب فقهی (جز به مناسبت در گوشه‌ای از بحث نماز و نکاح و حج و احکام الخلا) صرف آن نمی‌شود
اما نماز نیمی از انرژی حوزه‌های علمیه را در طول تاریخ گرفته است زیرا بیشترین تمرکز در میان حدودا ۵۲ عنوان فقه به موضوع نماز اختصاص دارد و تدریس کتاب الصلاة بیشترین اهمیت را داشته و تقریرات آن به تنهایی از تقریر تمام کتب فقهی دیگر بیشتر است. اهمیت نماز چنان است که ترک (و حتی کم‌توجهی به) آن نه تنها مستوجب تعزیر و نهایتا اعدام است بلکه برخی قائل به کفر تارکِ آن‌اند

از آن‌جا که طلبه به حوزه می‌رود و احکام و علوم دینی را فرا می‌گیرد تا سپس که فارغ‌التحصیل (و روحانی/آخوند) شد آن‌ها را "تبلیغ" کند و از طریق مسجد و منابر خواهان پیاده شدن‌شان باشد، پس لزوم تقیّد ایشان (روحانیون و طلاب) به احکام فقهی و به ویژه نماز امری بدیهی است چرا که خود، مبلّغ آن در جامعه‌اند
شاید به خاطر همین جایگاه ممتاز نماز و نیز اولویتِ التزام حوزویان به آن باشد که:
درصدِ روحانیون و طلبه‌های نمازخوان از درصد سایر مردمِ نمازخوان بیشتر است!
با این‌حال نباید چنین تصور کرد که تقید آنان (روحانیون+طلاب) در این عبادت به ۹۰ درصد یا بیشتر می‌رسد. در این باره در قسمت دوم، توضیح بیشتری خواهم داد ولی اینک در قسمت اول برای آماده شدنِ اذهان، مشخصاً به تقید آنان به "نماز صبح و نماز جماعت" می‌پردازم:

قسمت اول
میزان تقید حوزویان به نماز جماعت و صبح

الف- نماز صبح در مدرسه‌های حوزه:
مردم در خواندن نماز صبح از دیگر نمازهای یومیه، کم‌تقیدتر هستند زیرا دل بریدن از خواب نوشین صبحگاهی سخت است. این واقعیت نه فقط در مردم بلکه در حوزه‌ها نیز جاری است بطوری‌که شمار طلابی که صبح برای نماز برمی‌خیزند از ۵۰ درصد کمتر است (بجز حوزه‌های خاص و پرانگیزه)
چند سال پیش دوست صمیمی و مورد وثوقم گفت که همراه روحانیون در دوره‌ای/اردویی (مربوط به یکی از نهادها) حضور داشتیم ولی هنگام نماز صبح از جمع هشتاد نفریِ روحانیون، کسی برای نماز برنخاست! با این‌که این خبر موثق است و واقعی اما اولا نه قابل تعمیم به دیگر روحانیون است و نه می‌توان با استناد به آن، عدم تقیّد آن ۸۰ نفر به سایر نمازهای یومیه و حتی به نماز صبحِ دیگر روزها را به دست آورد؛ اردو هست و خستگی و خواب نوشین صبحگاهی!

گفتنی است در ادوار قدیم که خبری از لامپ و روشنایی‌های امروزی نبود مردم، اندی پس از تاریکی می‌خوابیدند و به همین خاطر راحت برای نماز صبح (و حتی نماز شب) می‌توانستند بیدار شوند


ب- شرکت روحانیون در نماز جماعت و مسجد:
کتب فقهی در فضیلت و لزوم نماز جماعت تا جایی پیش رفته‌اند که برخی‌شان سخن از آتش زدن خانه‌ای که ساکنانش به مسجد نمی‌روند و نماز را به جماعت برگزار نمی‌کنند گفته‌اند!
نماز جماعت در مساجد به امامت روحانیون بر پا می‌شود و به عبارتی سِمت پیشنمازی، یک وظیفۀ تعریف‌شده است و ملاک دقیقی برای تشخیص تقید آنان به نماز جماعت و مسجدی بودن نیست؛ برای این مهم باید دید چند درصد از روحانیونی که پیشنماز نیستند به مسجد می‌روند و نماز جماعت می‌خوانند.
مشاهدات و شهرت موضوع، گویای آن است که آنان استقبال چندانی در این حالت از نماز جماعت ندارند و حتی شاید بتوان ادعا کرد که این استقبال خیلی کمتر از ۵۰ درصد است

مقایسه
با این‌همه می‌توان مدعی شد که درصدِ حوزویانی که به نماز جماعت و صبح کم‌توجه‌اند از درصد سایر مردمِ بی‌توجه به آن دو نماز کمتر است ولی اگر قرار باشد درصد حوزویان اهل نماز جماعت و صبح را با تقیّدِ مردم به دیگر قُل (از آن دوقلو) یعنی حجاب زنان مقابسه کنیم در این صورت درصدِ حوزویانِ کم‌توجه به آن دو نماز از درصد زنان بی‌توجه به روسری (موسوم به بی‌حجاب) بیشتر است زیرا اگر زنان بی‌روسری را ده درصدِ کل زنان بگیریم در این صورت طلابی که به آن دو نماز بی‌توجه‌اند از ده درصد بسیار بیشتر است

پایان
بنابراین طلاب و روحانیون نیز بخشی از همین جامعه‌اند و تفاوت چندانی با دیگر مردم ندارند بطوری‌که اگر قرار باشد احکام تند فقهی مربوط به ترک نماز و جماعت پیاده شود بیش از یک دومِ حوزویان و بیش از سه چهارمِ عموم مردم باید تعزیر و معدوم شوند (گر حکم شود که مست... ). به خاطر همین از مردم بودن‌شان است که اکثریت قاطع‌شان موافق بگیر و ببندِ بی‌روسری‌ها نیستند.
اگر از ترک و بی‌توجهی کثیری از مبلغان دین نسبت به فریضۀ صبح و جماعت (با وجود آن کیفرهای فقهی) کلا چشم‌پوشی می‌شود چرا به طریق اولی از ترک روسریِ اندک‌درصدِ زنانِ غیر مبلغ چشم‌پوشی نشود؟
T.me/baznegari/1117
بخش ۱ "اینجا" باز کردن / نظر دهید

2023-07-18 11:14:53 این روزها با وجودِ نسبتاً اخلاقی‌تر شدنِ حریم‌ها و مواجهات میانِ دو جنس در سطح شهر، اما معدودی ناچیز و البته همه‌چیزخواه (که حتی درون حاکمیتِ یک‌دست‌شده‌شان نیز ناچیزند) با ادا و اطوارِ "اخلاق‌خواهی در تعقیب موضوع حجاب"، اما با چشمانی شبیهِ هیزان!!! در چند معبر و گذر به دنبال استقرار اخلاق!!! و بازگشت به دوران کم‌ظرفیتان، از لای موهای آفتاب‌دیده‌اند.
تاکنون هیچ‌گاه کسانی به اندازهِ این قماش مدعیان اخلاق و مدعی جلوگیری از فحشا، چنین دریده به صورت و چشم دختران و زنان این سرزمین زُل نزده و خیره نشده و آنان را ورانداز نکرده و عکس‌شان را دزدانه نگرفته است.
امیر ترکاشوند ۱۴۰۲/۰۴/۲۷
@baznegari باز کردن / نظر دهید

2023-07-17 08:50:45 تنها سند محکم دینی برای ممنوعیت بی‌حجابی

امیر ترکاشوند ۱۴۰۲/۰۴/۲۶
@baznegari

طرفداران جرم‌شماریِ فقدان روسری (با ۴۵ سال سماجت و پافشاری بر آن، اما) دست‌شان از ارائه اسناد دینی برای این پافشاری و تقنین (حتی چهار تا دونه حدیث جعلی و ساختگی) کوتاه است!

اما اینک از تنها حدیث مشهور نبوی رونمایی می‌شود که در آن طیّ ابلاغیه‌ای رسمی از بی‌حجابی قویّاً نهی شده بطوری‌که از چگونگی ابلاغش چنین به نظر می‌آید که نادیده گرفته شدنِ آن، جرم (و یا تخلف) شمرده شده است!!
جریان از چه قرار است
بسیاری از مردان و زنان متدین و اهل حج و مناسک چه پیش از اسلام و چه پس از ظهور اسلام تا یک سال پیش از رحلت پیغمبر (ص) به دلایلی ذوقی و احساسی، هنگام طواف خانه خدا جامه از تن درمی‌آوردند و لخت و سراپا عریان، بی‌هیچ حجابی گرد کعبه می‌گردیدند.
رسول‌خدا ابلاغیه‌ای شامل مواد مختلف صادر کرد و در یکی از موادّ آن، حجاج خانه خدا را آشکارا از طواف برهنه و عریان پرهیز داد. او ابلاغیه را به حضرت علی و دیگران سپرد تا مواد آن را در ایام حج با همکاری دیگر صحابه، به گوش راهیان حج برساند.
اگر بتوان از لحن عبارات به کار رفته در این ابلاغیه به سود جواز تقنین و قانون‌نویسی استفاده کرد، به ویژه که این ابلاغیه به برائت‌نامه موسوم است، در این صورت این تنها سند دینی برای جرم شمردنِ بی‌حجابی است که مطابق آن، حاجیان حق ندارند لخت و عور و بی‌هیچ حجابی به طواف خانه خدا بپردازند.

حال اگر متولیان حکومت دینی هنر و استعداد و جدیتی دارند ولی نمی‌خواهند آن را در خدمت بازگرداندن آرامش به بازار و تقویت قدرت خرید مردم و بازگرداندن اعتبار به پول کشور به کار گیرند تا از خود در این رابطه چهره‌ای شکست‌خورده نسبت به شعار "ما می‌توانیم" در تاریخ به جا نگذارند، و همچنان دغدغه و اولویت‌شان حجاب است نه سفره مردم و امنیت روانی‌شان، در این صورت با گماردن مأمورانی در موسم حج و حتی در مساجد، بر رعایت ابلاغیه پیامبر (ممانعت از طواف و عبادت عریان) نظارت کنند.

شگفت آن‌که نه تنها بابت فقدان روسری، هیچگاه جرم‌انگاری نشده بلکه برعکس، نسبت به وجود آن بر سرِ طیف گسترده‌ای از زنان جرم‌شماری شده است! تا جایی که خیل کثیر کنیزان حتی بی‌شمار کنیزان مسلمان نیز در حکومت صحابه حق روسری سر کردن نداشتند
https://t.me/baznegari/1115 باز کردن / نظر دهید

2023-07-15 08:23:38 آیا ظاهر و باطن روحانیت یکی است؟ بخش۱

امام خمینی ۱۳۶۲/۴/۲۸:
《من یک نگرانى که همیشه هى در دلم هست این است که من خوف این را دارم که مردم.. براى خاطر ما و شنیدن حرف ما [روحانیون] به بهشت بروند و ما براى خاطر اینکه خودمان مهذب نبودیم به جهنم. و آن خوف زیادى که من دارم این است که ما روبرو بشویم با آنها، ما در جهنم باشیم آنها در بهشت باشند و اشراف به ما پیدا کنند و این خجالت را انسان کجا ببرد که اینها براى خاطر ما به آن مقامات رسیده‌اند و ما براى خاطر هواهاى نفسانى به این درجه سفلى؛ این یک خوفى است که بسیارى از اوقات من متذکرش هستم.. یکى‌از تجار پیش یکى از علماى بزرگ.. رفته است و گفته است که آقا! اگر پشت کتاب یک چیزى نوشته‌اند به ما هم بگوئید، کتاب‌ها معلوم، اما اگر پشت کتاب یک چیزى نوشته‌اند که شما از آن مطلع هستید به ما هم بگوئید براى اینکه ما مى‌بینیم که شما ما را دعوت مى‌کنید به خیر و صلاح و خودتان نیستید اصلش، معلوم مى‌شود یک مطلب دیگرى در کار است آن آقا گریه کرده.. و گفته.. هیچ چیز دیگرى نیست و ما فاسد هستیم》 اینجا

امیر ترکاشوند ۱۴۰۲/۴/۲۴
T.me/baznegari/1114
بخش بعدی: درصد روحانیونِ نمازخوان
بخش۳: پشت کتاب باز کردن / نظر دهید

2023-07-14 12:46:40 نگاه ابزاری و نه موضوعی به انسان

امیر ترکاشوند، ۱۴۰۲/۰۴/۲۳


آیا دین (و از جمله اسلام) برای مردم آورده شده
و یا
مردم (و از جمله ایرانیان) برای دین آفریده شده‌اند؟

به عبارت ساده، آیا خدا یک سری احکام و قوانین و مقررات وضع کرده و سپس دنبال موجودی گشته که آن احکام را روی‌شان اجرا کند و چون از میان موجودات، گونه‌ای را واجد این پیاده‌سازی ندیده، دست به آفرینش بشر زده تا آن احکام شرعی تعطیل و بلا استفاده نمانَد و روی او اجرا شود؟

در قرائتی از دین و اسلام عملا همین تلقی از رابطه و نسبت میان انسان با شرع وجود دارد زیرا اینان برای انسان به خودیِ خود (و بما هو انسان) ارزش و کرامتی قائل نیستند و عملاً وی را خلیفةٌ فی الارضِ خداوندی نمی‌دانند (گر چه از منابر چیزی خلاف آن گویند) حال آن‌که پروردگار رسماً به تکریم و ارزشمندیِ ذاتی انسان‌ها فارغ از رنگ و نژاد و مذهب پرداخته (لقد کرّمنا بنی‌آدم) و بشر نه تنها به سبب همین جایگاه ویژه و ممتازش صلاحیت وضع احکام و قوانین برای خود را رأساً دارد بلکه به خاطر همان جایگاه ممتازِ "فی الارض" بودنش مأموریت حفاظت از محیط زیست و جانوران دیگر (برای زندگی مسالمت‌آمیزِ گونه‌ها در کنار یکدیگر و دست برداشتن از درندگیِ هم) را نیز بر عهده دارد. این افق متعالی را می‌توان در اهداف عصر ظهور مهدی که در آن بشر و دیگر حیوانات وحشی و اهلی در کنار یکدیگر به خوبی و خوشی زندگی می‌کنند رصد کرد.

بنابراین شکوه آفرینش و خواستِ متعالی پروردگارانه، به این است که بشر بی‌نیاز به شریعت‌های دینی گذشته (که هر یک در زمانهِ خود نافذ بودند) دست به تأسیس شریعت‌های مرضیّ پروردگار زنَد و نه آن‌که خود را محصور در احکام قرن‌ها و هزاره‌ها پیش کند اما متاسفانه قرائتی از دین و اسلام، به دنبال مردم می‌گردد تا احکام آسمانیِ هزاره‌های پیش که چه عرض کنم بلکه حتی قال الصادق و قال الباقر را روی آن‌ها پیاده کند!؛ (این در حالی است چنان‌که بارها نوشته‌ام قرآن که وحی است و الهی، در مدت کوتاهِ ۲۳ ساله‌اش بارها حکم خود در موضوعات واحد را به خاطر شرایط جدیدی که پیش می‌آمد تغییر داد)

پس معضل حتی از آن سخن بنیادی مهندس بازرگان (که گفت: آیت‌الله خمینی ایران را برای اسلام می‌خواست و من اسلام را برای ایران می‌خواستم) فراتر است چه دیدگاه خطرناک و عقبه‌داری قائل به تصرفِ قدم به قدمِ منطقهِ خاورمیانه و بین‌النهرین (و نابودسازی این و آن) و سپس گسترش پرچمِ اسلام‌شان در کل جهان است! تا چه شود؟؟ تا احکامِ بر زمین مانده و اجرا نشدۀ: "حاکمیت معصوم و نایبانش در سراسر منطقه و بلکه جهان" بلا تحقق و تعطیل و روی زمین نمانَد!!! و یعنی میلیاردها جمعیت غیرمسلمان را خدا آفریده تا احکام جهاد و دعوت (با چاشنی شمشیر) روی زمین نمانَد!

این نگاهِ ابزاری به انسان بسی از سیاست
امپریالیستی و جهانخواریِ متعارفِ ابر قدرت‌ها خطرناک‌تر است چه در آن سیاست مشکل فقط توسعه قدرت است بر دیگر انسان‌ها و سرزمین‌ها (و موضوعیت انسان لزوما حذف نشده) ولی در نگاه ابزاری به بشر در آن قرائت خطرناک از دین و اسلام، انسان اساسا موضوعیت ندارد بلکه موضوع اجرای احکام شرعی است و لذا دنبال آدم و عالَم می‌گردند تا آن احکام پیاده گردد و جلوی تعطیلی حکم خدا گرفته شود (و تازه تشخیص نادرست‌شان از احکام شرعی که در بسیاری موارد مهم و اساسی دچار تحریف شده، به کنار).

بشر ابزار و ظرف آفریده نشده تا با پیاده شدن احکامی شرعی بر روی او، جلوی تعطیل ماندن‌شان گرفته شود! بشر روح الهی در او دمیده شد تا نه تنها خود گلیم خود از آب بیرون کشد بلکه به مدیریت کلّ زمینِ خدا و تمام دیگر موجوداتش از جانب پروردگار بپردازد.
پس درود بر پیشگامان و پیگیرانِ حقوق حیوانات؛ درود بر فعالان محیط زیست که مقام خلیفةٌ فی الارضی را پاس می‌نهند

در حج الوداع و در واپسین هفته‌های حیات پیامبر گرامی بود که وی خطاب به جمعیت حجاج عرب مسلمان، برتری آنان بر (زرتشتیانِ) عجم و نیز بالعکس را نفی کرد و گفت: پروردگارا شاهد باش به اینان گفتم که برتری انسان‌ها در پیشگاه تو فقط به ملاک تقوا (و مراقبت از نفس و نلغزیدن و بدی به دیگران نکردن) است (و نه به نژاد و قدرت و ثروت و مذهب‌شان):
《الناس طف الصاع لآدم و حوّاء، لا فضل لعربی علی عجمی ولا عجمی علی عربی الا بتقوی الله... (مردم به یک اندازۀ کامل، فرزند آدم و حوایند عربی را بر عجمی و عجمی را بر عربی جز به پرهیزکاری و ترس از خداوند برتری نیست، هان آیا رسانیدم؟ گفتند آری؛ گفت: خدایا گواه باش -تاریخ یعقوبی، ترجمه ج۱ ص۵۰۴-》

توسعه‌طلبی‌های آخرالزمانی برخلاف برابری انسان‌ها در پیشگاه اوست اما نزد اینان نه فقط برابری انسان‌ها معنا ندارد بلکه برترهای فرضی‌شان (ظرف ایران و آحاد مردم مسلمان و شیعه‌اش) نیز فقط ابزارند
پس چه گشایشی!؟

https://t.me/baznegari/1113

در همین باره: ارگ کریم‌خان زند؛ وکیل الرعایا باز کردن / نظر دهید

2023-07-12 13:25:16 ظرفیت‌سازی کنید

امیر ترکاشوند، ۱۴۰۲/۰۴/۲۱
@baznegari

اگر به فقهای قدیم (و همچنان موجود) باشد آنان حتی از بیرون رفتن زنان از خانه و آفتابی شدن‌شان در سطح شهر ناخشنودند و در همین راستا به شوهران اجازه داده‌اند که وقتی صبح به سرِ کار می‌روند در را به روی همسرشان قفل کنند و این کار را دارای ثواب و اجر اخروی می‌دانند (استحباب/تحصین المرأة فی البیت ...) این عبارات آنقدر سخیف است که منِ ناقل بابت نقل آن از تمام زنان کشورمان پوزش می‌خواهم و در نقض این‌گونه فتواها و مخالفتش با قرآن، به خوانندگان کانال بازنگری مژده می‌دهم که این کتاب آسمانی، مجوز حبس در خانه را فقط سزای زنانی که مرتکب فحشا و خطای جنسی و آلودگی شده‌اند می‌داند (این کجا و آن کجا). فقه سنتی و قدیم، مقلدان خود را چنان بار می‌آورد که دل‌شان با دیدن اندک‌چیزی بلرزد و تهییج شود چرا که از پیروان خود خواسته‌اند اساسا نباید به زنان نگریست! و در همین رابطه کار تا جایی پیش رفته که مرجع المراجعِ فقهای سنتی (صاحب عروة الوثقی) در برابر پرسشی، پاسخی می‌دهد که نابودیِ هر چه جنبه و ظرفیت است؛ دقت کنید:

«هرگاه از دور [یک چیزِ] سیاهی ببیند و نتواند تمیز دهد مرد است یا زن؟ یا آن‌چه پیداست کدام عضو اوست؟ بلکه اگر نتواند تمیز دهد که انسان است یا حیوان یا جماد؟ آیا نظر به آن جایز است یا نه؟ احوط اجتناب است -غایةالقصوی فی ترجمة العروة الوثقی ج۲ ص ۲۷۹ مسأله ۵۲-» (مسألة: هل المحرم من النظر ما يكون على وجه يتمكن من التميز بين الرجل والمرأة وأنه العضو الفلاني أو غيره أو مطلقه ؟ فلو رأى الأجنبية من بعيد بحيث لا يمكنه تمييزها وتمييز أعضائها أو لا يمكنه تمييز كونها رجلا أو امرأة بل أو لا يمكنه تمييز كونها إنسانا أو حيوانا أو جمادا هل هو حرام أو لا ؟ وجهان ، الأحوط الحرمة -العروة الوثقى ج۵ ص ۴۹۵-).
این عبارات نیز چنان ناامیدکننده است که باز منِ ناقل از بابت نقل آن از تمام مردان کشورمان پوزش می‌خواهم و در نقض این فتواها به خوانندگان مژده می‌دهم آن‌چه در نگاه کردن، مورد نهی قرآن (و روایات سازگار) قرار گرفته نگاه دوختن به دامنِ برهنه‌ی دیگران (و نیز البته نگاه بد و شیطانی و شهوانی) است و نه مواجهات عادی و لازمهِ زندگی اجتماعی!

اگر به فقه قدیم باشد در این صورت نه تنها باید میان زنان و جامعه دیوار کشید بلکه زن نباید درس بخواند نباید جز با محرم راهی شود نباید بی‌اذن شوهر حتی به منزل نزدیکانش رود، ... ؛ نیز باید در ۹ سالگی شوهر کند و تند تند بچه بزاید و..‌‌.

قرارمان در حکومت دینی، اعتنا به فقه مرسومِ قدیم و این احکام ارتجاعی نبود چه اگر چنین بود نظام دینی پس از استقرار، بستر حضور زنان و دختران در فعالیت‌های اجتماعی را باز نمی‌کرد که شاهد پیشی گرفتن دختران از پسران در تصاحب کرسی‌های دانشجویی، افزایش خیره‌کنندهِ اشتغال زنان، فعال شدن زنان اندرونی‌نشین و ... باشیم.

حال که این گام بزرگ با روی‌گردانی از احکام فقه سنتی، در حق زنان برداشته شده و زنان به حقوق نادیده گرفته شده‌ی تاریخی‌شان تا حدود زیادی نزدیک شده‌اند، اینک نوبت آن است که با همان دست‌فرمونِ انقلابی، به تقویت جنبه و ظرفیت جنسی مردان و بسترسازی آن توسط حکومت دینی کمک کرد و از احکام و اندرزهای بی‌جنبه‌ساز و ظرفیت‌سوزِ فقه قدیم/سنتی فاصله گرفت (چنان‌که با تحصیلات عالی و اشتغال زنان عملا به این سمت حرکت شده و می‌شود).

باید کمی به انواع بی‌حجابی (: رفع پرده‌نشینی، رفع پوشیه و روبنده، رفع چادر، رفع روسری و حتی بالاتر) عادت کرد تا دل به اندک‌چیزی نلرزد. باید اجازه داد تا جامعه عادت کند و مواجهات عادی شود. اگر چشم‌ها عادت کنند اخلاق جامعه بهتر خواهد شد چنان‌که در این سال‌ها و به ویژه از عرف نوظهورِ پس از اعتراض انسانی به حادثه جانگداز مهسا بهتر گردیده است.

بستر توسعه ایران از همین عادی شدن آغاز می‌شود.

حکومت دینی باید خود را در این عادی‌سازی سهیم کند (و آن را مدیریت نماید) و نه رقیبش شود چنان‌که در آغاز کار پرچمدار گسترش حضور اجتماعی زنانِ سنتی شد.

ظرفیت‌یابی افتخار دارد و نه بی‌ظرفیتی و بی‌جنبه‌گی

https://t.me/baznegari/1112

یاداشت مشابهِ چند سال پیش با عنوانِ "تقواسازی یا بی‌ظرفیت‌سازی!؟" (: اینجا) باز کردن / نظر دهید

2023-07-07 15:28:01 《انس مالک روایت می‏کند که در نزد رسول نشسته بودیم جبرئیل فرود آمد و بشارت داد رسول را و گفت یا رسول‏الله درویشان امّت تو، پیش از توانگران در بهشت خواهند رفت به نیم‏روز و آن نیمه روز پانصد سال باشد رسول شاد شد و از غایت اهتزاز و ابتهاج گفت در میان شما [درویشان] کسی هست که قولی برگوید و شعری برخواند؟ بَدَویی گفت: نعم یا رسول‏الله، گفت: بیا. وی این شعر برخواند:

قد لسعت حیة الهوی کبدی
فلا طبیب لها و لا راقی
الا الحبیب الذی شغفت به
فعنده رُقیتی و تریاقی

چون از آواز بازساز بدوی، این اسرار به سمع نیاز رسول رسید، در وجد آمد حاضران جمله با رسول در وجد آمدند و در حالت وجد ردا از دوش مبارک رسول درافتاد، چون بنشستند معاویه گفت: ما احسن لَعبُکم یا رسول‏الله! رسول این سخن از وی نپسندید و گفت مه یا معاویه که صاحب کرم و مروت و فتوت نباشند هر که در سماع ذکر دوست در حرکت نیاید [لیس بکریم من لم‏یهتزّ عند سِماع ذکر الحبیب]》:

(حجاب شرعی در عصر پیامبر ص ۱۳۷-۱۳۶)

علی (ع)
طوبی لمن شغله عیبه عن عیوب الناس
خوشا آن که پرداختن به عیب خود، وی را از توجه به عیوب دیگران باز می‌دارد

امیر ترکاشوند ۱۴۰۲/۴/۱۶ (غدیر خم)
T.me/baznegari/1110 باز کردن / نظر دهید

2023-07-06 13:11:02 زیر بغل مردان ، موی سر زنان

(پیام غدیری برای حجاب‌نویسان)

امیر ترکاشوند، ۱۴۰۲۰۴/۱۵

عید غدیر مبارک و گشایشگر باد برای مردم بلاتکلیف ایران! چرا که در همان روز بود که پیغمبر و آورندۀ اسلام برخلاف عرف بعدی متشرعان و برخلاف سیره مستمر علمای بعدی اسلام، هنگام معرفی حضرت علی دست‌های وی را آنقدر بالا و بالا برد که "پهلو و زیر بغلِ رسول‌خدا" در برابر زنان و مردان بی‌شماری که در محل حاضر بودند نمایان شد (علت نمایان شدن در پیِ بالا رفتن دست را در پایان خواهم گفت)
عید غدیر مبارک و گشایشگر باد برای مردم بلاتکلیف ایران! اگر امروز در حکومت منسوب به همان پیغمبر!، و باز برخلاف عرف متشرعان و برخلاف سیرۀ مستمر زنانِ پرده‌پوش، آن بخش از زنانِ ناخشنود از تحمیل روسری، با آرامش و آسودگی خاطر، موی‌شان در برابر مردان و زنانِ بی‌شماری که در سطح شهرند نمایان باشد و مجرم شمرده نشوند

پیدا بودن زیر بغل پیامبر حادتر است یا پیدا بودنِ موی سر زنان!؟
زیر بغل مردان دومین بخش خصوصی و محرمانه مردان (پس از ناحیه دامن که اولین ناحیه خصوصی و محرمانه آنان است) می‌باشد چنان‌که سینۀ زنان دومین بخش خصوصی و محرمانه زنان (پس از ناحیه دامن که اولین ناحیه خصوصی و محرمانه آنان است) می‌باشد و طبیعی است که موی زنان در مراتب بسیار بعدتر از این حیث (تازه با فرض خصوصی و محرمانه بودنِ آن) می‌باشد بنابراین کشف زیر بغل مردان در برابر دیدگان زنان، بسیار حادتر از کشف موی زنان در برابر دیدگان مردان است.

با این‌همه فقهای حکومت‌مان کوتاه نخواهند آمد و از کشف مو رسماً جرم‌زدایی و تخلّف‌زدایی نمی‌کنند چنان‌که زیر بغلِ خودشان را نیز به هیچ عنوان همانند پیامبر گرامی در غدیر خم مکشوف نخواهند کرد و باز چنان‌که تاکنون زنان فقهای یادشده را مردم ندیده‌اند اما زنان پیامبر را همه عالَم و آدم با نام و نشانی و شرح احوال و جزئیات زندگی‌شان آشنا هستند.
نباید از جریان غالب در فقهای سخت‌گیر حکومت که حتی حاضر نیستند نام همسر متوفی‌شان بر روی سنگ قبر حک شود ("اینجا" و "اینجا") انتظار گشایش و تأسی به پیامبر گرامی داشت. اینان راه غضب‌آلود خود را می‌روند و تا چندین سال آینده کوتاه نخواهند آمد پس هیچ‌گونه امیدی به اینان نیست. آنان تمام زورشان را زده و می‌زنند تا جامعه را یک رنگ (و حتی سیاه و بلکه طالبانی و قجری)  کنند ولی این، خودِ زنان‌اند که از این یکرنگیِ نایکرنگ خسته شده و نزدیک به دو سوم‌شان (: کم‌روسری [۵۰٪] و بی‌ر‌وسری [۱۰٪]) سخت‌گیران را عقب رانده‌اند و تازه اکثریت قاطعِ همان یک‌سومِ [یا ۴۰٪] باقیمانده (یعنی سفت‌روسری‌ها و چادری‌ها) و حتی اکثریت جناح حاکم نیز مخالف الزام قانونی زنان در استفاده از روسری هستند.

کسانی که این پیامک غدیر را نتوانند هضم کنند (و رسول‌خدا را در غدیر چنان‌که بوده نتوانند تجسم کنند) چگونه انتظار درک پیام غدیر و حکومت علوی را می‌توان از آنان داشت.

توجه
بنا داشتم تصویری از صحنه بالا بردن دست امام علی توسط پیغمبر (ص) را با نقاشی به خوانندگان کانال بازنگری نشان دهم ولی موفق نشدم اما برای تجسم آن لحظه تاریخی، می‌توان لباس احرام شامل یک قطعه إزار (چیزی همانند لُنگ) و یک قطعه رداء (رودوشی) را در نظر آورد که پیامبر گرامی ازار را دور کمرش همانند لنگ بسته و تا مثلا وسط ساقِ پایش امتداد دارد، و رداء را روی دوش انداخته و یک طرفِ آن (مثلا لبه طرف راستِ رداء) را روی دوش مخالف (در اینجا چپ) آویخته تا سینه و شکم پوشیده شده و نیز از گرمای سوزان آفتاب در امان مانَد. اینک وی (ص) امام علی را بالای سکویی می‌برد تا همه آن دو را ببینند سپس شروع به سخن می‌کند و هنگامی که عبارت "من کنت مولاه ف علیّ مولاه" را بر زبان جاری می‌کند همزمان، با دست خود (مثلا دست راستش) دست علی را می‌گیرد و بالا و بالا می‌برد، آن‌چنان‌که ردای واقع بر "دست و پهلوی" راستش، با بالا رفتنِ دست‌ها سُر می‌خورَد و روی شانه می‌افتد و در نتیجه تمام دستِ (راستِ) رسول‌خدا و زیر بغل او و پهلوی راستش نمایان می‌گردد چنان‌که همین هیئت همزمان برای حضرت علی که دست او نیز بالا رفته رخ می‌دهد.
متأسفانه تصاویری که از این رویداد، نقاشی شده و تاکنون در جستجوهای اینترنتی دیدم بکلی از حیث لباس‌های آن دو و میزان پوشیدگی‌شان غیر واقعی است.

یادداشتی در همین باره با عنوان: حجاب غدیری ، نگاه علوی " اینجا"

https://t.me/baznegari/1109 باز کردن / نظر دهید

2023-07-05 22:55:48 آزاد شدن محقق و دین‌شناس خوشفکر آقای اکبر دانش سرارودی (که از سرِ تعهد به نقد سیاست‌ها پرداخته) به فال نیک گرفته می‌شود و امیدوار کننده است.
جای خرسندی دارد که این عزیزِ صاحب قلم را در روز قلم (امروز ۱۴ تیر) در بازداشت نمی‌بینیم
امیر ترکاشوند ۱۴۰۲/۰۴/۱۴
T.me/baznegari/1107

اطلاعیه خودِ وی: "اینجا" باز کردن / نظر دهید

2023-07-04 13:31:45 منتقدِ رک‌گو ولو تلخ‌زبان را جایگاه دهید

اکبر دانش سرارودی که سال‌هاست مشغول تحقیقات وسیع و ارزنده در میراث اسلامی و بازخوانی آن است و به نتایج خواندنی نیز رسیده؛ مدتی است علاوه بر آن، از سرِ وظیفه و بنا به تشخیص خود اقدام به انتقاد از حاکمان کرده است؛
حال اگر انتقاد و بلکه تخطئه هدیه‌ای الهی است (چنان‌که بنیانگذار ج.ا.ا گفت) که خب باید از او و انتقاداتش استقبال کرد
و اگر گاه انتقادهای وی با تلخ‌زبانی همراه است و تیز می‌نماید که این یکی به فرمودهِ حضرت علی، می‌تواند چاشنی انتقادات باشد و اتفاقا یاران خاص و خلوتِ حاکم اسلامی باید از همین رک‌گویانِ ولو تلخ‌زبان انتخاب شوند و یعنی باید پاس‌شان داشت و جایگاه‌شان داد!! (... ثم لیکن آثرهم عندک أقولهم بمر الحق لک ...) و نه به گوشهِ بازداشتگاه فرستادشان.
پس منتظر پایان بازداشت این عزیز (که یکی دو روز است رخ داده) هستیم.
کارنامه ایشان و سوابقش نیز به روشنی آفتاب است.

امیر ترکاشوند ۱۴۰۲/۰۴/۱۳
https://t.me/baznegari/1106 باز کردن / نظر دهید