2023-04-02 11:07:00
تبعیض در بلندی ساعات روزهداریامیر ترکاشوند ۱۴۰۲/۱/۱۳
ابتدا به این مطلب مهم دقت کنید:
《این تصویر مدت روزهداری در رمضان ۱۳۹۶ است. ریکیاویک(پایتخت ایسلند) با
۲۲ ساعت روزهداری و سیدنی با
۱۰ ساعت امساک. هر چند مدت روزهداری در همه کشورها به تفاوت فصول، تغییراتی دارد اما این
فاصله فاحش همواره وجود دارد. کشوری فاصله افطار تا سحرشان
دو ساعت است و کشور دیگر
دوازه ساعت! بسیار مستبعد است که
شریعت عقلانی اسلام، چنین حکم
تبعیضآمیزی را امضاء کند و به چنین تفاوت فاحش و
ناعادلانهای مُهر تایید بزند.
برابری و عدالت در تکالیف، مقتضای حکمت و عدالت خداوند است. همانگونه که نماز و حج و خمس و زکات و حجاب و وضو و غسل و... برای همه مکلفین، یکسان است چرا باید روزه از این قاعده مستثنا باشد؟ در قرآن، فراوان بر
عدم عسر و سختی در دین تاکید شده است. هم عسر نفی شده هم بر
یُسر تاکید شده است. اما هیچ اثری از قاعده
نفی عُسر در فقه نمیبینیم. اگر روزهداری ۲۲ ساعته(آنهم با کار و فعالیت روزانه) مصداق عسر و سختی نیست پس چیست؟》
منبع:
https://t.me/tabeshe_agahi/1795
و اینک یادداشتی که پیشترها در همین باره نوشتم:
《طول روزه ۱۳ ساعت است نه بیشتر! مگر اینکه... ۱۳۹۶/۸/۶
آیا قرآن اجازه دارد از مردم بخواهد در ماه رمضان، روزی سیزده ساعت روزه بگیرید؟
آیا قرآن اجازه دارد از مردم بخواهد در ماه رمضان، از فجر صبحگاهی تا آغاز شب روزه بگیرید؟
پاسخ هر دو مثبت است زیرا مسلمین گوش به فرمان قرآناند و هر چه گوید را با فطرت خود سازگار یافته و بر آن اساس عمل میکنند
و اما بد نیست بدانیم که طول روزهداری در هر دو پرسش بالا یکی است!! زیرا زمانِ "مابینِ فجر تا آغاز شب" در مکه که محل ظهور اسلام و نزول آیات قرآن است، برابر با همان سیزده ساعتی است که در پرسش اول آمده بود! اما قرآن ناچار بود که فقط به روش پرسش دوم، حُکم خود را به مردم ابلاغ کند (مِن الفجر ... الی اللیل - بقره ۱۸۷) زیرا در آن زمان، "ساعت" به شکل امروزی اختراع نشده بود تا برای بیان حکم از آن بهره گیرد!
بنابراین چنانچه مهم برای قرآن، "طول و مقدار و میزان ساعتِ" روزهداری بود و اصالتِ ویژهای برای تقارن آغاز و انجامش با طلوع فجر و غروب آفتاب قائل نبود باز هم ناچار بود از همین علائم استفاده کند!! زیرا محدودۀ "من الفجر الی اللیل" در آن سرزمین، همان مقصد را به دست میداد؛ و چنانچه مهم برای قرآن "تقارن آغاز و انجام روزه با پدیدههای طلوع فجر و غروب آفتاب" بود باز هم از همین تعبیرِ "مِن الفجر الی اللیل" استفاده میکرد
حال ما ماندهایم که غرض قرآن کدامیک بوده؟ آیا مقصودش مقدار و طول ساعتِ روزهداری بوده و یا صرفاً توجهش به ابتدا و انتها بوده و بس!
به نظر میرسد اگر احکام عبادی قرآن را علاوه بر مکه و مدینه برای سرزمینهای دیگر نیز معتبر و لازمالاجرا بدانیم در این صورت باید احتمال قوی داد که مراد قرآن از تعبیرِ "من الفجر الی اللیل" (از فجر تا شب/غروبِآفتاب)
مقدار روزهداری یعنی همان ۱۳ ساعت در روز باشد زیرا تصور بفرمایید که اگر فرضاً مردم برخی کشورها که فاصله فجر تا آغاز شبشان ۱۷ ساعت و ۱۸ ساعت و ۲۰ ساعت و بیشتر است به حضور پیغمبر ص میرسیدند و از روزۀ مثلا ۱۹ ساعتۀ خود در برابر روزۀ ۱۳ ساعتۀ مردم مکه و مدینه پرسش و گلایه میکردند آیا حضرت از جمود بر واژه پرهیز نمیداد؟ و همان روزۀ ۱۳ ساعتی را برای آنان اعتبار نمیبخشید؟ تأکیداً توجه میدهم که در همان وقتی که مردم مکه و مدینه بر مبنای "من الفجر الی اللیل" ۱۳ ساعت روزه میگیرند اما بسیاری دیگر از سرزمینها در همان وقت و بر مبنای همان معیارِ "من الفجر الی اللیل" حدود ۱۸ ساعت و بیشتر روزه میگیرند.
ایده افق مکه که اخیراً در میان فقها راه یافته و بعضاً مورد توجه قرار گرفته، امری دقیق و علمی است
مگر اینکه احکامِ حتی عبادی را برای دیگر بلاد نافذ ندانند که در اینصورت اساساً مشکلی و پرسشی پیش نمیآید
گفتنی است کوتاهترین روز روزهداری در مکه در اول دی و برابر با ۱۲ ساعت و ۲۵ دقیقه است و طولانیترین روزِ روزهداری در اول تیر و برابر با ۱۵ ساعت و ۹ دقیقه است و میانگین آن در طول سال حدود ۱۳ ساعت و نیم میشود که من در این یادداشتِ کوتاه، آن را برای راحتیِ کلام ۱۳ ساعت نوشتم
درخواستِ روزههایی با مقدار ساعتِ متفاوت از مردمِ مختلف، مثل این است که قرآن از مردم مختلف، تعداد نمازهای متفاوتی خواسته باشد:
به الف بگوید تو پنج نوبت در روز نماز بخوان
به ب بگوید تو دو بار در روز نماز بخوان
به پ بگوید تو هفت بار در روز نماز بخوان
حال اگر نماز مختلف یعنی حکمی مختلف در موضوعی واحد را مردود میدانید بنابراین نباید انتظار داشت:
به الف بگوید تو ۱۳ ساعت در روز روزه بگیر
به ب بگوید تو ۱۹ ساعت در روز روزه بگیر
به پ بگوید تو ۱۵ ساعت یا ۱۲ ساعت در روز روزه بگیر》
T.me/baznegari/1053
.
7.4K viewsedited 08:07