آیا زنان را به مسجد مکیِ زاهدان راه نمی‌دهند؟ امیر ترکاشوند، | کانال بازنگری
آیا زنان را به مسجد مکیِ زاهدان راه نمی‌دهند؟
امیر ترکاشوند، ۱۴۰۱/۰۸/۰۷
مسجد جامع مکی زاهدان بزرگترین و باشکوه‌ترین مسجدِ هموطنان حنفی‌مان است که میزبان نمازگزاران و برپایی نمازجمعه به امامت مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی می‌باشد. و اما؛ آیا زنان یعنی نیمی از جمعیت جامعه، اجازه ورود به آن مسجد ندارند؟ اگر آری، چرا؟ آیا در خروش اخیر نمازگزاران آن مسجد در دفاعِ به‌حق از نوامیس، هیچ زنی (با وجودی که شهرهای ایران در این چند هفته ظهور و بروزی زنانه به خود گرفته) دیده شد؟ اگر نه، چرا؟ آیا این نگاه به زن، ما را به یاد حکومت طالبان و به یاد دوران قجری نمی‌اندازد؟ آیا زنان مذهبیِ آن تفکر و دیار، از سیر تحولاتِ بیش از یک قرن اخیرِ دیگر نقاط ایران و دیگر نقاط و تفکرات همان استان بازمانده‌اند؟ اگر آری، به دلیلِ کدام خاستگاه؟ آیا پیام تبریک غلیظِ مولوی عبدالحمید از برای روی کار آمدن دوباره حکومت طالبان، اذهان را به یاد همانندی تنگنا بر علیه زنان در این دو نقطه نمی‌اندازد؟ ایشان در بیان علت صدور پیام آن تبریک، به تغییر طالبان (نسبت به دوره قبلش) اشاره می‌کند اما مگر در خود مسجد مکی و حوزه نفوذش تغییری (جز تلاش برای شرکت زنان در نماز عید فطر) رخ داده است که انتظارِ تغییر جدی از طالبان داشته باشند. آیا این همسانی به آبشخور واحد هر دو تفکر که مخالفت با حضور فعال و اجتماعی زنان است برنمی‌گردد؟ آیا راز این همسانی به مدارس دینی/فقهی مشترکِ پاکستانی برنمی‌گردد، که البته در سایر مذاهب فقهی نیز وجود دارد ولی دیگران بنا به اقتضائات زمان و تحول موضوعات از آن گذر کرده‌اند؟ اگر علاقه‌مندان مولوی عبدالحمید خواهان امیرالمؤمنینیِ وی‌اند آیا در فردای آن موهوم، آمالی جز ستیز طالبانی و بلکه بدتر با زن و دانشگاه و زندگی و در یک کلام "زن زندگی آزادی" متصور است؟ ضمن محکوم کردنِ توحشی که در برخورد با نمازگزاران مظلوم آن مسجد در مِهر خونین روی داد و ناامیدانه امیدواریم رسیدگی به آن جنایت از عزل فرماندهان انتظامی فراتر رود ولی نباید بر غایب بودنِ زنان در آن مسجد و تفکر چشم پوشید. https://t.me/baznegari/913
