چشمهای تو که اندوه مرا تسکین  اند از چه رو با من دلباخته سرسنگ | بـداهه سـرایی گـروه ادیـبـــانه

چشمهای تو که اندوه مرا تسکین  اند
از چه رو با من دلباخته سرسنگین اند

ما که مومن به نگاه تو شدیم از آغاز
چشمهای تو بگو پس به کدام آیین اند

ما گل از باغ کرامات تو چیدیم اما
چشم های تو گل از باغ صفا می چینند

من که تلخ است دهان غزلم اما شکر
واژه ها در دهن شعر شما شیرین اند

قطعه قطعه است تن شعر من امشب انگار
واژه هام آیتی از بابک خرم دین است

چشم هایم که فروغ از تو گرفتند هنوز
پیش چشمان خطا پوش تو شرم آگین اند

بسته ام چشم به روی همه خوبان از دم
که محال است نظیرِ تو به دل بنشینند

#زهرا_وهاب_ساقی
گروه ادیبانه
اول شهریور ۱۴۰۱