سلام ای هیبتِ در مه اگر از حال من پرسی ملالی نیست جز دوری دستا | به رسم یادگار♪
سلام ای هیبتِ در مه اگر از حال من پرسی ملالی نیست جز دوری دستان تو از دستم تو چی ؟ یادی از این مرد مجازی میکنی یا نه شکستی عهد سابق را نگو نه، من که نشکستم به دست خالی ات ای سروِ لختِ بارور سوگند قسم به زخم های تو عروس پاره پیراهن عصای شعبده از شاخه های تو فرود آمد خودم دیدم که سیب ازحجله ات می ریخت بر دامن کبوتر های شهرم را هزاران نامه بر کردم که شاید آسمان بردارد آن دردِ وبالم را تو هم پرسیده بودی که چه خواهی کرد با دوری صبوری کن برایت می نویسم شرح حالم را
