گفتمان سازی یا اتمام حجت با قدرت سیاسی! (در حاشیه ملاحظات و مو | بیژن عبدالکریمی
گفتمان سازی یا اتمام حجت با قدرت سیاسی! (در حاشیه ملاحظات و مواضع اخیر دکتر افروغ)
دکتر محمدحسن علایی (جامعه شناس و مولف کتاب "گفتمان وفاق")
کار روشنفکرانه ی دکتر عماد افروغ جامعه شناس پیش کسوت در مصاحبه ی با دکتر نعیمی جامعه شناس پیش رو در خصوص "آینده ایران" در جای خود قابل تحسین است چرا که علی رغم ابراز مواضع صریح از زبان گزنده و تند و تیز باب به اصطلاح جامعه روشنفکری امروز مبرا و پالوده بود اما جز پاره ای تفاوت های جزئی در مجموع به لحاظ محتوایی چندان تفاوت ماهوی با خرده فرمایشات روشنفکری ناکام امروز نداشت؛ چرا که در کنار طرح انبوهی از ملاحظات سلبی؛ تقریبا هیچ ملاحظه ی ایجابی در مقام جامعه شناس نداشت. هر چند ملاحظات ایشان خالی از ارزش بازاندیشی و تامل نبود و نگارنده در جستار پیش توفیق داشتم اهم مواضع ایشان را برجسته و منتشر گردانم. در این جستار برانم تا بر سر "عدم وجود موضع و ملاحظه ایجابی در سخنان دکتر افروغ در مقام جامعه شناس" تاکید کرده براهین خویش را ارائه کنم. صد البته خود بنده از آن دسته مخاطبانی که "خواست شتابزده و راه حل برون شد از بحران ها" را از اهل نظر دارند در جستارهای مختلف و در کتاب "گفتمان وفاق" نااندیشیده و نامتفکرانه قلمداد کرده ام اما تاکید بر گفتمان سازی با تفصیلی که رفته است ملاحظه ی ایجابی نگارنده را تمهید کرده است. گفتمان وفاق؛ در سطح انتولوژیک ناظر بر دوپاره گی وجدان جمعی ایرانیان در مواجهه با مدرنیته و فقدان نظام هستی شناختی ایرانیان به عنوان بخشی از جهان اسلام متناسب با زیست جهان جدید است و در سطح سوسیولوژیک بیشتر ناظر بر نقد روشنفکران و دعوت ایشان به گفتمان سازی برای غلبه بر شکاف های اجتماعی (نوگرا- سنت گرا؛ قومیتی؛ جنسیتی؛ نسلی؛ ...) است. سخنان دکتر افروغ اما در مجموع به مثابه اتمام حجت و مرزبندی با قدرت سیاسی تلقی می شد؛ البته فکت های ارائه شده از جانب ایشان را نباید به نصایح الملوک تقلیل داد ولی به هر روی به نظر می رسید مخاطب بیشتر قدرت سیاسی هست و یا حداقل گوش شنوایی در میان ایشان می جوید و یا آن را از پیش مفروض گرفته است. گفتمان وفاق چنین تلاشی را از اساس بی وجه نمی داند اما تلاش برای گفتمان سازی و تمهید مقدمات گفتگو و ایجاد تحرّک اجتماعی (و نه تحریک اجتماعی) در راستای تقویت نیروهای اجتماعی را پیش شرط آن قلمداد می کند و البته گاه بی گاه نیروهای فکری گفتمان انقلاب را دعوت به گفتگو می کند. در پایان برای دکتر افروغ عزیز و همه ی دغدغمندان ایران آرزوی توفیق دارم و گشودن باب انتقاد را در راستای تامل بر آرای اهل نظر تلقی می نمایم. https://www.instagram.com/p/Ch9cCJlqzCa/?igshid=MDJmNzVkMjY=
